Σάββατο 27 Αυγούστου 2016

Στον ορίζοντα έρχεται χάος – Γιατί όλοι ανησυχούν για κραχ στις μετοχές – Ιστορικές οι ζημίες hedge funds και Ταμείων








Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα ιδανικά ένα παράταιρο και παράξενο φαινόμενο βρίσκεται σε εξέλιξη που προκαλεί όχι μόνο απορία αλλά βαθύτατο προβληματισμό.


Όλες οι κεντρικές τράπεζες του πλανήτη – πλην της FED που πρόσφατα το ολοκλήρωσε – υλοποιούν προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και μέχρι τώρα έχουν αγοράσει 5 τρισεκ. δολάρια assets.

H FED αλλάζει στρατηγική και από την ποσοτική χαλάρωση βρίσκεται στην φάση της ποσοτικής σύσφιξης μέσω της αύξησης των επιτοκίων.

Ίσως στις 21 Σεπτεμβρίου του 2016 η FED αυξήσει τα επιτόκια κατά 0,25% από 0,25% στο 0,50%.

Η κίνηση αυτή ίσως σηματοδοτήσει και την αρχή του τέλους της bull market που ειδικά στις ΗΠΑ ήταν η πιο μακράς διάρκειας στην ιστορία.

Προφανώς δεν συμφωνούν όλοι με αυτή την εκδοχή και θεωρούν ότι το ράλι στις αγορές όσο υπάρχουν προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης οι μετοχές και τα χρηματιστήρια θα συνεχίσουν να ανακάμπτουν.

Είναι αλήθεια ότι στην Wall Street σημειώνονται συνεχή ιστορικά υψηλά και στην Ευρώπη παρά την τραπεζική κρίση και την κόπωση σε Ιταλία και Ελλάδα, στις υπόλοιπες αγορές βρίσκονται ή πλησιάζουν τα ιστορικά υψηλά και σίγουρα βρίσκονται υψηλότερα από τα προ Brexit επίπεδα.

Και ενώ όλα φαίνονται ιδανικά στις αγορές, οι μετοχές κοντά στα ιστορικά υψηλά, οι επαναγορές μετοχών έχουν φθάσει διεθνώς τα 650 δισεκ. στα ομόλογα αυτό το τεχνητό κλίμα εφορίας έχει οδηγήσει 13,43 τρισεκ. ομόλογα κρατικά και εταιρικά σε αρνητικά επιτόκια και αποδόσεις.

Είναι πρώτη φορά που ο πλανήτης βρίσκεται σε ένα περιβάλλον ιδανικό, οι μετοχές στα ύψη και το κόστος άντλησης κεφαλαίων για τα κράτη και τις εταιρίες στο μηδέν ή και σε αρνητικά επιτόκια.

Οι μετοχές στα ύψη και τα κράτη δεν πληρώνουν επιτόκια ή ορισμένες μεγάλες εταιρίες… όλα αυτά λόγω ποσοτικής χαλάρωσης.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα ιδανικά ένα παράταιρο και παράξενο φαινόμενο βρίσκεται σε εξέλιξη που προκαλεί όχι μόνο απορία αλλά βαθύτατο προβληματισμό.

Ποιο είναι αυτό το φαινόμενο;

1)Οι μεγαλύτεροι διαχειριστές στον κόσμο προειδοποιούν ότι έρχεται κραχ.

Soros, DoubleLine Capital, Rogers, Bank of America Merrill Lynch και Goldman Sachs.

2)Τα hedge funds είχαν εκροές 109 δισ. είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που σε διάστημα 7 μηνών Ιανουαρίου – Ιουλίου του 2016 τα hedge funds έχασαν 109 δισεκ. κεφάλαια σε μια περίοδο ακραίας πλεονάζουσας ρευστότητας.

Οι αποδόσεις των περισσότερων hedge funds είναι χαμηλότερες από τους περισσότερους βασικούς δείκτες.

Περίπου το 41% αποκλείνει έως 2,5% από τις αποδόσεις των δεικτών αναφοράς.

Οι μέτοχοι και οι επενδυτές δεν είναι ικανοποιημένοι από την πορεία των αποδόσεων των hedge funds

Είναι μια λογική κίνηση για αυτούς προκειμένου να κυνηγήσουν αποδόσεις» αναφέρει η JP Morgan.

Παράλληλα, το κύμα των ομόλογων με αρνητικά επιτόκια έχει οδηγήσει τους επενδυτές να στραφούν σε πιο ριψοκίνδυνα asset, όπως για παράδειγμα τα ομολογιακά αμοιβαία κεφάλαια αναδυόμενων αγορών.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι διαχειριστές χαρτοφυλακίων που επενδύουν στις αναδυόμενες αγορές έχουν απορροφήσει μέρος του νέου χρήματος στον απόηχο του δημοψηφίσματος της Μ.Βρετανίας, καθώς της αναμονής για μια πιο ήπια νομισματική πολιτική από τη Federal Reserve.




3)Το μεγαλύτερο ασφαλιστικό Ταμείο στον κόσμο, το Ιαπωνικό Government Pension Investment Fund (GPIF) κατέγραψε τεράστιες ζημίες 52 δισ. δολαρίων ΗΠΑ (περίπου 46 δισ. ευρώ).

Το GPIF έχασε το 3,9% της αξίας του μέσα σε μόλις τρεις μήνες.

4)Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία όπου οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς δεν λειτουργούν καθώς έχουν περιθωριοποιηθεί λόγω ποσοτικής χαλάρωσης.

Ο B. Gross εκ των κορυφαίων διαχειριστών στον κόσμο τόνισε ότι αυτό που κάνουν οι κεντρικές τράπεζες και η FED δεν ονομάζεται καπιταλισμός.




Υπάρχει και συνέχεια…..




5)Ασκείται δριμύτατη κριτική στην ΕΚΤ για την πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης που έχει υιοθετήσει.

Οι λόγοι είναι και μακροοικονομικοί και μικροοικονομικοί.

Η ΕΚΤ με τα αρνητικά επιτόκια καταθέσεων -0,40%, τα μηδενικά 0% επιτόκια παρέμβασης και την ποσοτική χαλάρωση φούσκωσε τις αποτιμήσεις των μετοχών, φούσκωσε εξωφρενικά τις τιμές των ομολόγων στέλνοντας τις αποδόσεις στο ναδίρ και 13,5 τρισεκ. δολάρια ομόλογα με αρνητικά επιτόκια διεθνώς.

Η ΕΚΤ είχε ένα σχέδιο με τα αρνητικά επιτόκια καταθέσεων -0,40% να αποθαρρύνει τις μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης με την πλεονάζουσα ρευστότητα να την παρκάρουν στο overnight αντί να την χρησιμοποιούν για επενδύσεις ή για δανεισμό.

Η ΕΚΤ με τα μηδενικά επιτόκια στο βασικό επιτόκιο παρέμβασης είχε ένα στόχο να μηδενίσει το κόστος χρήματος και οι τράπεζες με σχεδόν δωρεάν ρευστότητα να χρηματοδοτήσουν την ευρωπαϊκή οικονομία.

Η ΕΚΤ με τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης κρατικών και εταιρικών ομολόγων είχε ένα στόχο να αγοράζει ομόλογα δηλαδή χρέος, τα κράτη και οι εταιρίες να αυξάνουν την ρευστότητα τους και έτσι με το πλεόνασμα να στηρίξουν την οικονομία αναθερμαίνοντας της.

Μέσω της αναθέρμανσης θα αυξανόταν και ο πληθωρισμός και θα αντιμετωπιζόταν ο αποπληθωρισμός.

Κανείς από τους στόχους όμως δεν επιτεύχθηκε.

Το μόνο που συνέβη ήταν να επικρατεί μια εικονική εφορία στις αγορές, στις μετοχές και στα ομόλογα αλλά οι βασικοί στόχοι δεν επετεύχθησαν και δεν θα επιτευχθούν.




Γιατί αντιδρά η Γερμανία;




Η Γερμανία είναι η χώρα που υποστηρίζει την ορθολογιστική οικονομική σκέψη που θέλει μεταρρυθμίσεις, προγράμματα λιτότητας και οικονομικό νοικοκύρεμα ώστε μια οικονομία να πάρει εμπρός.

Η ΕΚΤ με τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και τα αρνητικά επιτόκια ουσιαστικά προσπαθεί να δώσει λύσεις μέσω της νομισματικής πολιτικής υποκαθιστώντας και ενίοτε αντικαθιστώντας τις κυβερνήσεις.

Αντί στην Ευρώπη να προωθούνται οι μεταρρυθμίσεις, προωθούνται λύσεις νομισματικής πολιτικής αμφιβόλου αξιοπιστίας.

Η Γερμανία αντιδρά όμως και για άλλους λόγους.

Στην Γερμανία με την κρίση 2008 με 2015 εισέρευσαν περίπου 270 δισεκ. νέες καταθέσεις στις τράπεζες.

Η ρευστότητα των γερμανικών τραπεζών εκτινάχθηκε.

Την ίδια ώρα που πολλοί κατηγορούν την Deutsche bank ότι έχει τεράστια έκθεση σε παράγωγα με βάση την μόχλευση, λησμονούν ότι οι καταθέτες της Νοτίου Ευρώπης πάρκαραν τις καταθέσεις τους στις γερμανικές τράπεζες για ασφάλεια.

Την ρευστότητα αυτή η Deutsche bank – και όχι μόνο την χρησιμοποίησαν και για παράγωγα.

Με τα αρνητικά επιτόκια καταθέσεων της ΕΚΤ οι γερμανικές τράπεζες μηδενίζουν τα επιτόκια καταθέσεων και ορισμένες τα καθιστούν αρνητικά.

Έτσι οι καταθέτες αρχίζουν να φεύγουν αναζητώντας αποδόσεις σε αμοιβαία κεφάλαια ή άλλα assets.

Έτσι οι τράπεζες χάνουν καταθέσεις.

Η Γερμανία αντιδρά και για ένα βασικό τραπεζικό λόγο.

Οι τράπεζες που στηρίζουν τα έσοδα τους;

Οι τράπεζες έχουν έσοδα εκ τόκων (από δάνεια, ομόλογα και άλλες επενδύσεις).

Έχουν και έξοδα εκ τόκων (επιτόκια καταθέσεων και άλλα).

Τα έσοδα είναι περισσότερα από τα έξοδα και το αποτέλεσμα αυτών αποτελούν το NIM net interest margin τον πυρήνα της κερδοφορίας μιας τράπεζας.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche bank τόνισε ότι τα καθαρά έσοδα από τόκους (συνολικά έσοδα εκ τόκων μείον έξοδα εκ τόκων= καθαρά έσοδα από τόκους) μειώθηκαν μεταξύ 2007 με 2016 περίπου 7%.

Αυτό το 7% είναι πολύ μεγάλο γιατί η σχέση εσόδων από τόκους με έξοδα από τόκους είναι οριακή.

Οι Γερμανοί ανησυχούν ότι η ΕΚΤ με την πολιτική της

1)Αδυνατίζει την στρατηγική μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη εξέλιξη βλαπτική μεσοπρόθεσμα

2)Πλήττονται τα έσοδα των τραπεζών

3)Υπάρχουν εκροές καταθέσεων.




Κατά την περίοδο της κρίσης η Γερμανία λειτούργησε ως επενδυτικό καταφύγιο πολλά κεφάλαια πήγαν Γερμανία.

Τώρα όπου η ΕΚΤ μέσω αυτής της στρεβλωμένης πολιτικής της πλήττει τα συμφέροντα της Γερμανίας μειώνονται οι καταθέσεις και τα καθαρά έσοδα από τόκους…οι γερμανοί αξιωματούχοι διαμαρτύρονται.

ΠΗΓΗ: bankingnews.gr

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

ΠΩΣ ΔΙΑΣΩΘΗΚΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ






Ο Τάφος του Αγίου



Στο χωριό Κολλικόνταση της Βορείου Ηπείρου βρίσκεται η Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου στον περίβολο της οποίας διατηρείται ο τάφος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού .


Όταν αυτό ήρθε στην δημοσιότητα το έτος 1984 από τον καθηγητή κ. Παναγιώτη Χριστόπουλο,που
επισκέφθηκε τον ιερό χώρο με ειδική άδεια του τότε καθεστώτος της Αλβανίας , μου δημιουργήθηκε μια απορία που σήμερα εξομολογούμε.

Δεν μπορούσα να εξηγήσω πως το άθεο καθεστώς του Εμβέρ Χότζα ,που δεν άφησε ίχνος Χριστιανικό στην ταλαιπωρημένη Βόρειο Ήπειρο ,επέτρεψε την διατήρηση της Μονής και του τάφου του Εθναποστόλου Κοσμά του Αιτωλού .

Η απορία μου αυτή λύθηκε πρόσφατα όταν ένας νέος Βορειοηπειρώτης, ο κ.Χρήστος Μήτρος από το Φίερι , γειτονική με το Κολλικόνταση πόλη , ήρθε κοντά μας και ζήτησε να βαπτιστεί Χριστιανός Ορθόδοξος. Όταν μου εξήγησε τα σχετικά με τον τόπο της καταγωγής του,τον ρώτησα αν γνώριζε κάτι σχετικό με την απορία που είχα.Ο νέος με βουρκωμένα μάτια άφησε τον λογισμό του ελεύθερο και μου διηγήθηκε τα εξής θαυμαστά.

Όταν το 1968 με νόμο του Αλβανικού κράτους απαγορεύθηκε κάθε θρησκευτική εκδήλωση , ήρθε διαταγή από τα Τίρανα να γκρεμισθούν οι Εκκλησίες και να εξαφανισθούν οι Σταυροί από τους Χριστιανικούς τάφους.
Ο τότε Αστυνομικός διοικητής του Φίερι πήρε μαζί του το αρμόδιο συνεργείο και πήγαν στο Μοναστήρι προκειμένου να το εξαφανίσουν.Γνωρίζοντας μάλιστα την ευλάβεια των Ελλήνων προς τον άγιο Κοσμά , έδωσε εντολή να ξεκινήσει το έργο της κατεδαφίσεως από τον τάφο του αγίου. Όταν όμως οι εργάτες έδωσαν το πρώτο κτύπημα στο ιερό μνημείο τότε μια δυνατή βουή έσπασε την ησυχία του χώρου και μια μεγάλη λάμψη σαν φωτιά ξεπήδησε μέσα από τον τάφο του πατρό-Κοσμά. Έντρομοι οι παριστάμενοι ετράπησαν σε φυγή και δεν επανήλθαν παρά τις απειλές των Τιράνων και την "καθησυχαστική " δήλωση του καθεστώτος πως ,δήθεν,εξερράγη ξεχασμένη από τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο βόμβα!

Έτσι δεν βεβηλώθηκε ο τάφος του αγίου Κοσμά ,όπως και τα χαριτόβρυτα Λείψανά του,που παρέμειναν εκεί βάλσαμο στις πληγές των Χριστιανών και ελπίδα πως.."Θα ρθει το ποθούμενο".


Αρχιμ. Τιμόθεος Ηλιάκης

απο το http://ektimotheou.blogspot.gr

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

Δείτε τι βρήκαν στη μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας... που δεν υπάρχει στη γη! (φωτό)




Το 1837, ο συνταγματάρχης Howard Vyse, με τη βοήθεια δύο μηχανικών και εργατών, αποφάσισε να ερευνήσει ένα δωμάτιο της μεγάλης πυραμίδας Γκίζας της Αιγύπτου.

Για τον καθαρισμό της εισόδου του δωματίου χρησιμοποίησαν μέθοδο όχι και τόσο λεπτή. Χρησιμοποίησαν εκρηκτικά, με αποτέλεσμα να πέσει ένα κομμάτι τοίχου της πυραμίδας.

Αυτό έγινε την Παρασκευή στις 26 Μαΐου του 1837.

Όταν έπεσε η σκόνη τότε ανακάλυψαν και ένα κομμάτι κατεργασμένο σίδηρο, περίπου 26 εκατ μήκος και πλάτος 8,6 εκατ. περίπου με πάχος 4 εκατ. περίπου.

Το σίδηρο ζυγίζει 750g.

Ο συνταγματάρχης και δύο μηχανικοί αφού πέρασε η πρώτη τους έκπληξη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο σίδηρος χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της οικοδόμησης της πυραμίδας (ήταν ίσως μέρος σφήνας).

Τώρα αυτό το χειροποίητο κομμάτι σιδήρου βρίσκεται στο βρετανικό μουσείο (αιγυπτιακό τμήμα, αριθ. 2433).

Αυτό όμως το κομμάτι σιδήρου είχε νικέλιο 26% πράγμα που δεν υπάρχει στη γη.

Εξήγηση δεν μπορούν να δώσουν.

Πώς βρέθηκε στα χέρια των εργατών της πυραμίδας πριν 5.500 χρόνια;

Μήπως αυτοί που το χρησιμοποίησαν το έφεραν από άλλο πλανήτη μια που σε μετεωρίτες όταν βρίσκουν σίδερο έχει και νικέλιο της τάξεως 7-10%;

Ας δώσουν λοιπόν οι δύσπιστοι επιστήμονες μια λογική απάντηση πως βρέθηκε το 26% νικέλιο σε αυτό το κομμάτι σίδηρο.

Ώσπου να μας δώσουν την απάντηση, αν την δώσουν, θα χρειαστεί πολύ καιρό πιστεύω.
ΠΗΓΗ: pronews.gr

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Άκρως επιτυχημένη η ελληνική παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο!







Έλληνες  και Ελληνίδες Ολυμπιονίκες στο Ρίο
Του Οικονομολόγου Θεοφάνη Θ.Γκατζή


Με το πέρας της Ολυμπιάδας του Ρίο ένα συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι ήταν άκρως ικανοποιητική η ελληνική παρουσία καθώς η χώρα μας ,παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ,ήταν  στην 26η θέση στη λίστα των μεταλλίων (3 χρυσά,1 αργυρό, 2 χάλκινα) μεταξύ 87 χωρών που έλαβαν τουλάχιστον ένα μετάλλιο σημειώνοντας την πέμπτη πιο πετυχημένη παρουσία της σε 28 συμμετοχές της στους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά  από τις Ολυμπιάδες της Αθήνας του 1896 και του 2014, καθώς αυτές του Σίδνεϋ και της Ατλάντα το 2000 και το 1996 αντίστοιχα. Τέλος ,αξίζει να σημειωθεί ότι οι χώρες που έλαβαν μέρος ήταν 206 και πιο πάνω από τη χώρα μας στη λίστα των μεταλλίων βρίσκονται μόνο  πέντε μικρότερες πληθυσμιακά χώρες από την πατρίδα μας!!Ραντεβού στο Τόκυο το 2020,αφού προηγηθούν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες στο Ρίο (7-18 Σεπτεμβρίου 2016).
Πίνακας  των 10 πρώτων σε μετάλλια χωρών

Σάββατο 20 Αυγούστου 2016

Ανακαλύφθηκε πόλη στο Πακιστάν που κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο!



Ανακαλύφθηκε πόλη στο Πακιστάν που κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο
Η Ιταλική Αρχαιολογική Αποστολή (ISMEO), που 
Τα ερείπια που ανακάλυψαν Ιταλοί αρχαιολόγοι στη σύγχρονη Barikot, στην 

Τα ερείπια που ανακάλυψαν Ιταλοί αρχαιολόγοι στη σύγχρονη Barikot, στην Κοιλάδα του Swat του Πακιστάν, ανήκαν κάποτε στην Bazira, την πόλη που κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο.



Η Ιταλική Αρχαιολογική Αποστολή (ISMEO), που ιδρύθηκε από τον Giuseppe Tucci στην περιφέρεια του Swat to 1955, διενεργεί ανασκαφές στην Barikot από το 1984.

Η ISMEO συνέχισε να λειτουργεί και γιόρτασε μάλιστα την 60η χρονιά δραστηριότητών της τον περασμένο Νοέμβριο με ένα κύκλο συνεδρίων και εκθέσεων στην Κίνα, που βρίσκεται πολύ κοντά με το Πακιστάν.

Από το 2011 οι ανασκαφές στο Barikot, την αρχαία Bazira (120.000 τ.μ. συμπεριλαμβανομένης της ακρόπολης) διενεργούνται περίπου στα 10.000 τ.μ. στο νότιο-δυτικό τεταρτημόριο της πόλης.

Οι ανασκαφές, που διενεργούνται από την ISMEO σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Αρχαιολογίας και Μουσείων της επαρχίας Khyber-Pakhtunkhwa, χρηματοδοτούνται μέσω του ACT Project στο πλαίσιο της συμφωνίας μετατροπής χρέους μεταξύ Ιταλίας και Πακιστάν.

Ανακαλύφθηκε πόλη στο Πακιστάν που κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο

Η Bazira σύμφωνα με τις κλασικές πηγές βρέθηκε σε πολιορκία και κατακτήθηκε από τους Μακεδόνες με επικεφαλής τον Μέγα Αλέξανδρο προς το τέλος του 4ου αιώνα π.Χ..

Μέχρι τώρα δεν υπήρξε κανένα ίχνος αυτής της αρχαίας πόλης.

Οι αρχαιολόγοι είχαν χρονολογήσει την πόλη στην Ινδο-Ελληνική περίοδο του βασιλιά Μενάνδρου, του έλληνα βασιλιά της βουδιστικής πίστης που κυβέρνησε σχεδόν δύο αιώνες μετά τον Αλέξανδρο και του οποίου νομίσματα έχουν βρεθεί στην ανασκαφή.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, ανάλυση των υλικών που διεξάγεται με τη βοήθεια της ομάδας CIRCE με επικεφαλής τον καθηγητή Filippo Terrasi (Πανεπιστήμιο Napoli2, τμήμα Μαθηματικών και Φυσικής) αποκάλυψε ότι τα στρώματα της προ Ινδο-Ελληνικής περιόδου της πόλης μπορούν να χρονολογηθούν με απόλυτη βεβαιότητα στα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ., έναν αιώνα πριν από τα τείχη της πόλης, που σημαίνει στη μέση της περιόδου Mauryan.

Ανακαλύφθηκε πόλη στο Πακιστάν που κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο

Και δεν είναι μόνο αυτό: αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια χωριού της πρωτοιστορικής περιόδου έξω από τα τείχη της πόλης που χρονολογούνται στο 1100-1000 π.Χ..

"Σήμερα είναι σαφές ότι η οχυρωμένη πόλη της Ινδο-Ελληνικής περιόδου ήδη προϋπήρχε και προκειμένου να χτίσουν τα τείχη της κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος της στρωματογραφίας, στο οποίο εκτίθενται εξαιρετικά αρχαία κατασκευές, με εκτενείς και βαθείς αναβαθμούς. Συνηθίζαμε να πιστεύουμε ότι η πόλη εκτεινόταν στα όρια ενός πρωτοιστορικού οικισμού. Σήμερα γνωρίζουμε ότι ήταν ήδη μια οργανωμένη πόλη και ότι τα κατάλοιπα στους πρόποδες των τειχών είναι 800 χρόνια παλαιότερα από ό, τι είχε αρχικά χρονολογηθεί", δήλωσε ο διευθυντής της αποστολής, Luca M. Olivieri.

Αυτό σημαίνει ότι η πόλη γνώρισε μια εκπληκτική σειρά κατοχής.




Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

Ἡ Ἱερὴ Γεωγραφία τῆς Ἑλλάδος!





Εἶναι αὐτὸς ὁ θαυμαστὸς τόπος ποὺ ζοῦμε, μὲ τὰ καλὰ κρυμμένα μυστικά, ποὺ περιμένουν πάλι νὰ τὰ ξανά-ἀνακαλύψουμε…

Ἡ Ἱερὴ Γεωγραφία ἒχει ἀπασχολήσει πολλοὺς ἐρευνητὲς. Τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐρευνῶν τους τὰ βρίσκουμε στὰ ράφια τῶν βιβλιοπωλείων. Ἡ ἐπίσημη ἐπιστήμη, ἀρνούμενη ν΄ ἀποδεχτῇ τὰ γεγονότα, πρόσφατα ἂρχισε νὰ ἐρευνᾶ καὶ νὰ χρησιμοποιῇ τὸ πλῆθος τῶν στοιχείων ποὺ δηλώνουν τὴν γεωμετρικὴ σχέση ποὺ συνδέει τοὺς Ἱεροὺς Τόπους τῶν Ἑλλήνων.Οἱ ναοί, τὰ μαντεῖα, οἱ πόλεις καὶ τὰ μνημεῖα, συνδέονται μεταξύ τους μὲ γεωμετρικὲς σχέσεις, σχηματίζοντας γεωμετρικὰ σχήματα, ὃπως τρίγωνα, πολύγωνα καὶ ὁμόκεντρους κύκλους, ἐνῶ καὶ οἱ ἀποστάσεις ποὺ ἒχουν μεταξύ τους εἶναι προϋπολογισμένες καὶ συγκεκριμένες. Καὶ ὂχι μόνο αὐτὰ, ἀλλὰ καὶ τύμβοι, Ἀσκληπιεῖα, θέσεις μαχῶν, γυμναστήρια, θέατρα, στάδια, πῦλες πόλεων, μνημεῖα καὶ ἂλλοι χῶροι μὲ ἱερὴ σημασία, ἦταν κατανεμημένα ἁρμονικά σὲ ὃλο τὸ γεωγραφικὸ χῶρο τῆς Ἑλλᾶδος μὲ ἀναλογίες καὶ συμμετρίες στὶς ἀποστάσεις τους, ἐπιδιώκοντας ὂχι μόνο τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν ἀρμονία, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐκμετάλλευση τῶν εὐνοϊκῶν συνθηκῶν ποὺ ἐξέπεμπε ὁ κάθε τόπος, τῶν ἱερῶν ἰδιαιτεροτήτων ποὺ εἶχε, ὃπως π.χ. τὸ Ἀμφιάρειον καὶ ἡ στοά ἐγκοίμησῆς του.
Ἀντιθέτως ἀπ΄ὃ,τι γενικὰ πιστεύεται, τὸ πρόβλημα τοῦ γεωγραφικοῦ πλάτους λύθηκε ἢδη ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, ἀλλιῶς πῶς θὰ μπορούσαμε νὰ ἐξηγήσουμε τὸ γεγονὸς ὃτι τὰ τρία μεγάλα Ἠραῖα, τῆς Ὀλυμπίας, τοῦ Ἂργους καὶ τῆς Σάμου, βρίσκονται στὸ ἲδιο γεωγραφικὸ πλάτος;
Οἱ περισσότεροι ἐρευνητὲς ὑποστηρίζουν ὃτι, κάτοχοι τῆς προκατακλυσμιαῖας αὐτῆς γνώσης ἦταν τὰ πυθόχρηστα μαντεῖα. Τὸ κάθε πυθόχρηστο ἐξαρτώμενο ἀπὸ τοὺς Δελφοὺς μαντεῖο, εἶχε ἓναν λίθινο ὀμφαλό. Οἱ ὀμφαλοὶ ἦταν τὰ ἐπίσημα γεωδαιτικὰ σημεῖα ποὺ χρησίμευαν γιὰ τὸν ὑπολογισμὸ τῶν ἀποστάσεων μεταξὺ ὃλων τῶν ἱερῶν, μαντείων, πόλεων κλπ. Οἱ ὀμφάλιοι λίθοι ποὺ ἒχουν διασωθεῖ σὲ ἀρχαίους ναούς, εἶναι «χᾶρτες» ποὺ δείχνουν τοὺς ἐνεργειακοὺς μεσημβρινοὺς καὶ παραλλήλους, οἱ ὁποῖοι συνδέουν γεωδαιτικὰ τὰ ἀρχαῖα ἱερὰ καὶ τὶς πόλεις μεταξύ τους.

Ὃλοι οἱ παραδοσιακοὶ λαοί, θεωροῦσαν τὸν πλανήτη γῆ ζωντανὸ ὀργανισμό. Ἡ Γαῖα τρέφεται καὶ διατηρεῖται στὴ ζωὴ μὲ ἓνα δίκτυο ἀπὸ ὑπόγειες ἀρτηρίες, ἀνάλογες μὲ τὶς ἀρτηρίες καὶ τὶς φλέβες τοῦ ἀνθρώπινου σώματος. Στὶς ἀρτηρίες αὐτές, ποὺ σήμερα ὀνομάζονται «τελλουρικὰ ρεύματα» καὶ μὲ τὰ ὁποῖα συμπίπτουν οἱ κυριότερες ἐνεργειακὲς γραμμὲς L, ρέει ἓνα μεῖγμα ἡλεκτρομαγνητικῆς καὶ αἰθερικῆς ἐνέργειας. Οἱ διασταυρώσεις, τουλάχιστον δυὸ τέτοιων «ἀρτηριῶν», χαρακτηρίζονται στὶς ἀρχαῖες παραδόσεις ὃλου τοῦ κόσμου, ὡς τόποι δύναμης, ἱεροὶ χῶροι, ἂβατα ἢ ταμποῦ. Εἶναι περιοχὲς ὃπου ὁ χῶρος, ὁ χρόνος, ἡ ὓλη καὶ ἡ ἐνέργεια συμπεριφέρονται διαφορετικὰ ἀπὸ τὰ συνηθισμένα. Τυπικὸ τέτοιο παράδειγμα εἶναι τὸ ἐσωτερικὸ τῆς Μεγάλης Πυραμίδας ἢ ἡ κορυφὴ τοῦ Λυκαίου ὂρους στὴν Ἀρκαδία (ἡ ρίζα λύκ- σημαίνει φῶς).
Ὑπάρχουν σ΄ ὃλη τὴ γῆ τέτοιες περιοχὲς ὃπου οἱ μαγνητικὲς καὶ ἂλλες αἰθερικὲς δυνάμεις γίνονται εὒκολα ἀντιληπτές ἀπὸ ἂτομα εὐαίσθητα στὴ ραβδοσκοπία ἢ ἀπ΄τὸ συναίσθημα τῆς ἀνανέωσης καὶ τῆς ψυχικῆς εὐφορίας ποὺ προκαλοῦν στὸν ἂνθρωπο, ἒστω καὶ μὲ ὀλιγόλεπτη παραμονὴ ἐκεῖ. Αὐτοὺς τοὺς ἐνεργειακοὺς κόμβους καὶ τὶς δυνάμεις ποὺ τοὺς διέπουν, ἐκμεταλλεύτηκαν οἱ πρόγονοί μας καὶ ὀδήγησαν τὴν Ἑλλάδα στὸ ἀπόγειο τῆς γνώσης καὶ τῆς δύναμης.
Γιὰ τοὺς ἀρχαίους, οἱ γραμμὲς μεταφορᾶς θετικῆς ἐνέργειας συμβολίζονταν ἀπὸ φίδι ἢ δρᾶκο (π.χ. κηρύκειο Ἑρμῆ, ρᾶβδος τοῦ Ἀσκληπιοῦ κλπ.). Τὰ Ἀσκληπιεῖα ἐκμεταλλεύονταν τὴν ροὴ θετικῆς ἐνέργειας, ποὺ ἐνεργοποιοῦσε τὴν δραστηριότητα ἲασης τοῦ πάσχοντος ὀργανισμοῦ.


Ἡ γνώση αὐτὴ ἐπέτρεπε στοὺς ἀρχαίους νὰ ἀναγνωρίζουν τὴν ἐνέργεια ποὺ ἐκπέμπουν οἱ τόποι δύναμης καὶ τοὺς παράγοντες ποὺ τὴ βοηθοῦν, ὃπως π.χ. τὰ ὑπόγεια ὑδάτινα ρεύματα, οἱ κοιλότητες τοῦ ἐδάφους καὶ οἱ σχισμὲς τοῦ ὑπεδάφους, οἱ κοιλᾶδες τῶν ποταμῶν, οἱ ὀροσειρές, οἱ συστάσεις τῶν πετρωμάτων (κρύσταλλα) ποὺ κάποιες φορὲς λειτουργοῦν ὡς πόλος ἒλξης γιὰ οὐράνιες ἐνέργειες, οἱ ἂνεμοι, ὁ ἡλεκτρισμὸς καὶ μαγνητισμὸς τοῦ ἐδάφους, τὸ ὑψόμετρο κλπ. Ὃπως ἐπίσης καὶ τὸν ἐντοπισμό τοῦ σημείου ὓψιστης ἐνέργειας, στὸ ὁποῖο ἀποδίδονται οἱ ὃροι: «πηγὴ τῆς ζωῆς», «ἀθάνατο νερό», «αἰώνια νεότητα».
Ἀκρόπολις, τοῦ Γερμανοῦ ἀρχιτέκτονα Leo Von Klenze, 1846
Οἱ ἀρχαῖοι λαοὶ εἶχαν συμπεράνει πὼς ἡ ἐνέργεια τῶν γραμμών τοῦ «ρεύματος τοῦ δράκου ἢ τοῦ φιδιοῦ» ἦταν θεραπευτική, ἀνανεωτική, ἀφύπνιζε τὴ συνείδηση, καθῶς διέτρεχε ὃλη τὴ γῆ γονιμοποιῶντας τὶς δυνάμεις τῆς ζωῆς. Γι’ αὐτὸ σὲ τέτοιους τόπους δύναμης ἰδρύονταν ἱερά, μαντεῖα, θεραπευτήρια, γυμναστήρια καὶ θέατρα. Οἱ ἂνθρωποι πήγαιναν ἐκεῖ γιὰ νὰ πάρουν κάτι τὸ ἀνώτερο, τὸ πνευματικό, πήγαιναν ἐκεῖ γιὰ νὰ πάρουν χρησμούς, νὰ μάθουν τὸ μέλλον τους ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ γίνουν καλά, γιὰ νὰ ζητήσουν ἀπὸ τοὺς θεούς τους ὑγεία, εὐημερία καὶ εὐεξία. Σὲ τέτοιους τόπους οἱ θεοί, οἱ ἂγγελοι, τὰ πνεύματα, μποροῦν νὰ ἐμφανιστοῦν καὶ νὰ ἐπικοινωνήσουν μὲ τοὺς ἀνθρώπους γιὰ νὰ τοὺς δώσουν ὀδηγίες γιὰ τὸ καλό τους.

Πολλοὶ λαοὶ τῆς ἀρχαιότητας ταξίδευαν ἀπὸ τόπο σὲ τόπο, ἒκαναν αὐτὸ ποὺ λέμε Ἱερή Ὀδοιπορία, γιὰ νὰ βρεθοῦν σὲ τέτοιους τόπους δύναμης, ὃπως κάνουμε καὶ σήμερα (Τῆνος, Παναγία Σουμελᾶ κλπ). Δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε ἂλλωστε ὃτι οἱ περισσότεροι χριστιανικοὶ ναοὶ χτίστηκαν πάνω στὰ ἐρείπια τῶν ἀρχαίων ναῶν, ἀκριβῶς σὲ ἐκεῖνα τὰ μέρη ποὺ οἱ ἀρχαῖοι εἶχαν κτίσει τὰ μαντεῖα καὶ τὰ ἱερά τους, ἐπειδῆ θεωροῦσαν ὃτι εἶχαν κάτι ἀπὸ τὸν οὐρανὸ μέσα στὴ γῆ.

Συμπεραίνουμε λοιπὸν ὃτι δὲν ὑπῆρχε τυχαιότητα ἐκεῖ ποὺ συναντᾶμε τόπους δύναμης, ἀλλὰ ἀντίθετα πολὺ μεγάλη σοφία ἀπὸ τὴ μεριὰ τῶν φιλοσόφων ἱερέων, ποὺ καθοδηγοῦσε τὶς πράξεις τους. Ἒτσι κατάφερναν νὰ ἀνυψώσουν τὸ λαὸ σὲ ἓνα ὓψος πολιτισμιακό, φιλοσοφικό, ἐπιστημονικό, ἀξιοζήλευτο γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ σήμερα, ποὺ ὃλα δομοῦνται τυχαῖα καὶ ἂναρχα….
Ἡ Ἑλλάδα εἶναι γεμάτη μυστικά.

Ὁ Ρῆγας Βελεστινλῆς μὲ τὴν Χάρτα του, εἶναι ὁ πρῶτος σύγχρονος Ἓλληνας ποὺ κάνει ἀναφορὰ στὶς ἰσχυρές γαιωδετικὲς δυνάμεις ποὺ διέπουν τὸν τόπο μας, ξεσηκώνοντας ἒτσι τὸν ἐθνικὸ πατριωτισμὸ καὶ προετοιμάζει τὸ ἒδαφος γιὰ τὴν Ἐπανάσταση.

Τὸ 1967, ὁ Jean Richer, μὲ τὴν ἐργασία του «Ἡ Ἱερή Γεωγραφία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κόσμου» ἡ ὁποία ἐκδόθηκε σὲ βιβλίο, κερδίζει τὸ πρῶτο βραβεῖο τῆς Γαλλικῆς Ἀκαδημίας. Ὁ συγγραφέας προλογίζει τὸ βιβλίο του ὡς ἐξῆς… «Οἱ σκέψεις, οἱ γραμμές, τὰ κείμενα τὰ ὁποῖα συγκεντρώθηκαν ἐδῶ, περιγράφουν κατὰ κύριο λόγο τὴν μυστικὴ ἢ ἱερὴ γεωγραφία τῆς Ἑλλᾶδος. Τὸ σύνολο γεννήθηκε ὡς ἀποτέλεσμα μιᾶς παρατεταμένης ἐπαφῆς μὲ τὴν Ἑλληνικὴ Γῆ. Μία σειρὰ διαισθητικῶν συλλογισμῶν, ποὺ μᾶς παρουσιάστηκαν ἀρχικὰ ὡς ὂμορφες εἰκόνες, ἐπιβεβαιώθηκαν κατὰ τρόπο ἐντυπωσιακὸ ἀπὸ ἓνα σύνολο ἐλέγχων ποὺ περιγράφουμε καὶ ἀπὸ τὴν ἀδιαμφισβήτητη μαρτυρία τῶν μνημείων…»

Μετὰ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ Ἀρχαίου Γεωμετρικοῦ Τριγωνισμοῦ, ἀπὸ τὸν Γάλλο J. Richer καὶ τὴν μερικὴ μαθηματικὴ καὶ ἀστρονομική ἐρμηνεία τῶν ἀρχαίων μνημείων ἀπό τὸ Θ. Μανιᾶ τὸ 1971 καὶ ἐν συνεχεῖᾳ ἀπὸ τὸν Ἀ. Ἀλεξίου τὸ 1974, τὸ γεγονὸς ποὺ πραγματικὰ ἒχει ἰδιάζουσα βαρύτητα, εἶναι ἡ διαπίστωση ὃτι ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα ἒχει τέλεια σχέση μὲ τὰ μαθηματικὰ καὶ ἐπέκεινα σχετίζεται ἂμεσα μὲ τὰ μνημεῖα τῆς ἀρχαιότητας καὶ τὴν Τριγωνοδαισία τοῦ Γεωγραφικοῦ χώρου τῆς Ἑλλάδος. Γιὰ παράδειγμα ἡ Ἀθῆνα ἰσαπέχει ἀπὸ τὴ Σπάρτη καὶ τὴ Δῆλο (800 στάδια) καθῶς καὶ ἀπό τὴν Κνωσὸ καὶ τὴν Πέλλα (1.765 στά­δια). Ἀναλύοντας μάλιστα τοὺς ἀριθμοὺς σὲ γράμματα, ἒχουμε ΑΘΗΝΑΙ ΚΝΩΣΟΣ ΠΕΛΛΑ = 1.765!

Οἱ τριγωνομετρικὲς σχέσεις ποὺ σχηματίζουν μεταξύ τους οἱ Ἱεροὶ Τόποι τῶν Ἑλλήνων εἶναι χαρακτηριστικές. Ἀναφορικὰ μόνο νὰ πῷ, ὃτι τὸ μαντεῖο τῆς Δωδώνης, βρίσκεται εὐθυγραμμισμένο μὲ τὸ μαντεῖο τῶν Δελφῶν, τὴν Ἀκρόπολη τῶν Ἀθηνῶν καὶ τὴ Δῆλο, ἐνὼ παράλληλα ἰσαπέχει ἀπὸ Ἀθῆνα – Σπάρτη (1.700 στάδια), Δελφοὺς – Ἰωλκὸ (1.050 στάδια), Ὀλυμπία – Τροφώνιο Μαντεῖο (1.240 στάδια), Ἀνάκτορα Νέστορα – Ἐλευσῖνα (1600 στάδια), Κνωσὸ – Μίλητο (3.300 στάδια).
Τὸ ἰσοσκελὲς τρίγωνο ποὺ ὀρίζουν οἱ περιοχὲς Δωδώνη – Ἀνάκτορα Νέστορα -Ἐλευσῖνα, μὲ γωνία κορυφῆς 40°, ἀνήκει σὲ κανονικὸ ἐννιάγωνο. Τὸ ἰσοσκελὲς τρίγωνο Δωδώνης – Ὀλυμπίας – Τροφωνίου Μαντείου ἀνήκει σὲ κανονικὸ δεκάγωνο, τὰ γεωμετρικὰ στοιχεῖα τοῦ ὁποίου προεκτεινόμενα συναντοῦν πόλεις ὃπως τὸ Ἳλιον (Τροία), ἡ Σμύρνη, ἡ Κνωςός, ἡ Φαιστός, ἡ Σπάρτη κ.ἂ. Τὸ τρίγωνο Δωδώνης –Κνωσοῦ – Μιλήτου ἀνήκει σὲ κανονικὸ δωδεκάγωνο μὲ γωνία κορυφῆς 30°. Τὸ τρίγωνο Δωδώνης – Δελφῶν – Ἰωλκοῦ εἶναι ἰσοσκελὲς καὶ ἀνήκει σὲ κανονικὸ δωδεκάγωνο. Τὸ τρίγωνο Δωδώνης – Ἀθῆνας – Σπάρτης ἀνήκει σὲ κανονικὸ πολύγωνο μὲ δεκατρεῖς πλευρές.

Ἲσως κάποιος ὑποθέσει ὃτι πρόκειται γιὰ ἁπλὲς συμπτώσεις καὶ ὃτι εἶναι φυσικὸ νὰ ὑπάρχουν τέτοιοι συσχετισμοί, ἐφόσον στὴν ἀρχαιότητα ὑπῆρχαν πάρα πολλοὶ ἱεροὶ τόποι καὶ ἂλλα μέρη ἰδιαίτερης σημασίας στὸν Ἑλληνικὸ Χῶρο. Πιθανὸν μάλιστα νὰ θεωρηθῇ ὑπερβολικὸ τὸ ὃτι οἱ ἐρευνητὲς ἒχουν διαπιστώσει τὴν ἀναλογικὴ συσχέτιση τόσο πολλῶν κωδικῶν σημείων μεταξύ τους! Ὃμως αὐτόματα ἒρχεται ἡ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν Ἣρωνα τὸν Ἀλεξανδρέα: «Ἡ γεωδαισία ποιεῖται τὰς διαιρέσεις οὐ μόνον εἰς ἰσότητας ἀλλὰ καὶ κατὰ λόγους καὶ ἀναλογίας.»
Ἂλλωστε ἀποτελεῖ ἓνα φαινόμενο ἀπίστευτα συχνὸ γιὰ νὰ δεχτοῦμε ὃτι πρόκειται γιὰ ἁπλὲς συμπτώσεις, ἐνὼ ἡ συγκεκριμένη ἐκδοχὴ τῆς σύμπτωσης, ἀποκλείεται παντελῶς, καθῶς πολλοὶ ἀρχαῖοι συγγραφεῖς εἶχαν ἀναφερθεῖ σὲ αὐτὸ μὲ σαφήνεια.

Ὃμως καὶ ὁ ἲδιος ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος φαίνεται ὃτι ὑπῆρξε συνεχιστὴς τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ ἀρχαίου γεωδαιτικοῦ νόμου. Οἱ πόλεις ποὺ ἲδρυσε καὶ στὶς ὁποῖες ἒδωσε τὸ ὂνομά του κτίστηκαν σὲ συγκεκριμένες γεωγραφικὲς θέσεις. Χαρακτηριστικὴ περίπτωση ἀποτελεῖ ἡ Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου καὶ ἡ Ἀλεξανδρέττα τῆς Ἰσσοῦ, πόλεις ποὺ ἰσαπέχουν ἀπὸ τὴν Πέλλα 6.600 στάδια!
Ἀκόμη πιὸ ἐντυπωσιακὸ φαίνεται τὸ ἐνδεχόμενο ὁ Ἀλέξανδρος νὰ ἐπέλεγε τὰ σημεῖα τῶν μαχῶν βάσει γεωδαιτικῶν μεθόδων. Εἶναι πιθανό, γιὰ παράδειγμα, νὰ προκλήθηκε σκόπιμα ἡ μάχη στὴν Ἰσσό, καθῶς ὁ μεγάλος στρατηλάτης ἐγκαταστάθηκε μὲ τὸ στρατό του στὸ συγκεκριμένο σημεῖο ἀναμένοντας τὴν ἐπίθεση τοῦ Δαρείου!

Χρειάζεται νὰ δώσουμε περισσότερη σημασία στὴ γνώση τῶν ἀρχαίων, νὰ τὴν σεβαστοῦμε καὶ νὰ προσπαθήσουμε νὰ τὴν ἀποκωδικοποιήσουμε καὶ νὰ τὴν ἐφαρμόσουμε ὁ καθένας στὴ ζωή του καὶ ὃλοι μαζί. Ἡ μοίρα τοῦ Ἀνθρώπου δὲν εἶναι νὰ σέρνεται, ἀλλὰ νὰ ἀνυψώνεται ἀπὸ τὴ Γῆ στὸν Οὐρανό. Γι’ αὐτό τὸ λόγο καὶ οἱ σοφοὶ ὃλων τῶν λαῶν ἲδρυαν τὰ ἱερὰ καὶ τὶς πόλεις τους σὲ ἐκεῖνα τὰ μέρη ποὺ ἡ Γῆ «παντρευόταν» μὲ τὸν Οὐρανό.

Στὴν Ἑλλάδα, μόνο τὰ τελευταῖα χρόνια ξεκίνησε μία προσπάθεια ἐπαλήθευσης τοῦ πλήθους στοιχείων ποὺ οἱ ξένοι πανεπιστημιακοὶ καὶ οἱ Ἓλληνες ἐρευνητὲς ἒχουν ὑποδείξει…
Παρακάτω εἶναι μία τέτοια προσπάθεια, ὃπου μὲ τὰ σημερινὰ σύγχρονα μέσα, πιστοποιεῖται μία ἀρχαία γνώση ποὺ γιὰ χιλιάδες χρόνια εἶχε ἐκλείψει…:

ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (Πειραματική επαλήθευση και

Βιβλιογραφία

«Ἡ Ἱερὴ Γεωγραφία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κόσμου» Jean Richer, ἐκδ. Κυβέλη.
«Ἡ Ἱερὴ Γεωγραφία τῆς Ἑλλάδος» Νίκος Β. Λίτσας, ἐκδ. Ἒσοπτρον.
clubs.pathfinder
nea-acropoli.gr
noitikiantistasis.com

πηγή
πηγή https://shieldachilleus.wordpress.com

Προεκτίμηση των επιπτώσεων της Ολυμπιάδας του Ρίο ντε Τζανέιρο




 του Θεοφάνη Θ. Γκατζή
Οικονομολόγου-Διεθνολόγου, aρθρογράφου
Μεταπτυχιακού Φοιτητή στο ΔΠΜΣ Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Τουρισμού και Πολιτισμού των τμημάτων Οικονομικών Επιστημών και Μηχανικών Χωροταξίας,
Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, 

Ενόσω διεξάγονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που αναμένεται να ολοκληρωθούν στις 21 Αυγούστου, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε ποιες θα είναι οι επιδράσεις τους στην οικονομία ,στην κοινωνία ,στο περιβάλλον και στη μεταμόρφωση του αστικού ιστού της περιοχής του Ρίο. Στο παρόν άρθρο θα επιχειρηθεί βασιζόμενοι στην αξιολόγηση των επιπτώσεων προηγούμενων Ολυμπιακών Αγώνων στους άνω τομείς να επιχειρήσουμε να προβούμε σε προεκτίμηση των επιπτώσεων της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Η μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί βασίζεται σε δευτερογενείς πηγές δεδομένων από το διαδίκτυο.
 Σύμφωνα με τον Μarris (1987) μεγάλα γεγονότα είναι αυτά που το  κόστος διοργάνωσής τους είναι τουλάχιστον 500.000.000 ευρώ και προσελκύουν επισκέπτες τουλάχιστον 1.000.000 άτομα. Επίσης, ένα άλλο κριτήριο για να χαρακτηριστεί ένα ειδικό γεγονός ως μεγάλο είναι  τα εκατομμύρια των ατόμων που παρακολουθούν το γεγονός εκ του μακρόθεν ( τηλεόραση, ραδιόφωνο). Όμως, η μη ικανοποίηση  , από μια διοργάνωση, ενός ή περισσότερων κριτηρίων από αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω   δε στερεί  το χαρακτηρισμό της ως  μεγάλο γεγονός  (π.χ. G 20, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, τελικός αμερικανικού ποδοσφαίρου το γνωστό Super bowl, Final four κολεγιακού μπάσκετ ΗΠΑ ονόματι NCAA). Τα ειδικά μεγάλα γεγονότα  είναι πολιτικά ( π.χ. G 8, G 20) , πολιτιστικά (π.χ. πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης) , αθλητικά (π.χ. Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου) και οικονομικά (π.χ. Expo).
Oι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν στην κατηγορία των μεγάλων αθλητικών  γεγονότων (mega sports event) που διεξάγονται ανά 4 χρόνια με αφετηρία της διοργάνωσης το 1896 και μαζί με το Μουντιάλ είναι οι πιο δημοφιλείς αθλητικές διοργανώσεις.  Αυτοί έχουν διεξαχθεί σε μητροπόλεις της Γης ( στο Τόκιο, στο Λονδίνο 3 φορές ) , αλλά και σε μεγάλες πόλεις ή πρωτεύουσες χωρών ( π.χ. στο Λος Άντζελες 2 φορές, στο Πεκίνο, στην Ατλάντα , στο Σίδνεϋ, στη Μελβούρνη). Στο Ρίο θα είναι πρώτη φορά που θα διεξαχθεί Ολυμπιάδα στη Λατινική Αμερική  ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι, ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, δε διεξήχθησαν  τα 2 μεγαλύτερα παγκοσμίως   αθλητικά  γεγονότα σε μια πόλη ανάμεσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα καθώς το Ρίο, το 2014 , ήταν μία από τις πόλεις που φιλοξένησαν το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου (μουντιάλ) της Βραζιλίας. Ακόμη, αξίζει να τονισθεί ότι στο Ρίο, το 1997, διοργανώθηκαν οι Παναμερικανικοί Αγώνες.



Οι επιδράσεις των Ολυμπιακών Αγώνων  στο Ρίο ντε Τζανέιρο θα εξετασθούν υπό το πρίσμα των οικονομικών ,κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καθώς και της αστικής αναμόρφωσης που θα επιφέρουν αυτοί στην πόλη. Οι οικονομικές επιδράσεις της Ολυμπιάδας είναι οι εξής: Πρώτιστα, θα συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης στην περιοχή  λόγω της εισροής χρηματικών πόρων από  χορηγούς και επενδυτές ενώ παράλληλα υφίσταται πιθανότητα να επενδυθούν κεφάλαια ,στην πόλη, και μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Επιπροσθέτως,  θα ενισχυθεί το τουριστικό ρεύμα προς αυτήν  κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά και μετά το πέρας τους λόγω  δημιουργίας θετικής   εικόνας και αύξησης της αναγνωρισιμότητας για την περιοχή του Ρίο ντε Τζανέιρο. Επιπρόσθετα, υπολογίζεται ότι μέχρι στιγμής  από τα 6,4 εκατομμύρια εισιτήρια που έχουν εκδοθεί πωλήθηκαν 4,4 εκατομμύρια (72%) εκ των οποίων 1,1 εκ. έχουν αγοραστεί από άτομα που διαμένουν εκτός Βραζιλίας (bloomberg, 2016). Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί ,ότι θα υπάρξουν και έμμεσα οικονομικά οφέλη από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων που συνδέονται με την ενίσχυση της αγοράς και της εμπορικότητας εξαιτίας της αύξησης του τζίρου στα καταστήματα , καθώς και της τόνωσης κάποιων οικονομικών κλάδων (π.χ.  ξενοδοχεία, μεταφορές) ,με απόρροια την αύξηση της απασχόλησης.

Υπάρχουν όμως και οι αρνητικές οικονομικές συνέπειες. Μπορεί να υπάρξει σημαντικός εκτροχιασμός του προϋπολογισμού των αγώνων .Ειδικά για τους αγώνες του Ρίο σύμφωνα με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης θα έχουμε υπέρβαση 1,6 δισ. δολ. καθώς θα κοστίσουν 4,6 δισ. δολ. με υπέρβαση κατά 51% των προϋπολογισθέντων δαπανών (bloomberg, 2016). Αξίζει να επισημανθεί ότι η πόλη του Ρίο τελεί σε κατάσταση πτώχευσης και η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλη πολιτική κρίση το τελευταίο χρονικό διάστημα καθώς η μέχρι πρότινος πρόεδρος της Βραζιλίας Ρούσεφ έχει καθαιρεθεί προσωρινά από τη θέση της, αναλαμβάνοντας χρέη προέδρου  ο πρώην αντιπρόεδρος Τέμερ, μέχρι να εκδικαστεί η  εις βάρος της υπόθεση  στο δικαστήριο.
 Επίσης, με τους Ολυμπιακούς παρέχεται η δυνατότητα να δημιουργηθούν έργα υποδομής στην περιοχή συμβάλλοντας στην αστική της ανάπλαση και  συνεπώς στη βελτίωση ποιότητας των κατοίκων της. Επιπλέον, κάποια έργα ,όπως το Ολυμπιακό χωριό του Ρίο που κόστισε περίπου 1,1 δισ. ευρώ,  μετά την ολοκλήρωση των αγώνων θα αποδοθούν για κατοικίες σε λιγότερους εύπορους συμβάλλοντας στην κοινωνική συνοχή (bloomberg, 2016). Ακόμη, η διοργάνωση θα οδηγήσει στη δημιουργία αισθημάτων περηφάνειας στους κατοίκους της πόλης ενώ παράλληλα  θα δημιουργηθεί -ειδικά μεταξύ των εθελοντών- κοινωνική αλληλεπίδραση.
Όμως, υπάρχει και ο αντίλογος  που υποστηρίζει ότι εξαιτίας της διοργάνωσης χιλιάδες πολίτες οδηγήθηκαν σε εκτοπισμό από τις κατοικίες τους, γιατί κατέστη ανάγκη να κατεδαφιστούν αυτές, ώστε να κατασκευαστούν δρόμοι, αθλητικές εγκαταστάσεις και άλλα έργα  που θα καλύπτουν τις ανάγκες της Ολυμπιάδας. Βέβαια,  πρέπει να επισημάνουμε ότι ακολουθήθηκε και η διαδικασία  της απαλλοτρίωσης κατοικιών στις περιοχές που κατασκευάζονται  Ολυμπιακά έργα, καθώς και η μετακίνηση κατοίκων από αυτές σε άλλες περιοχές ,λόγω της αύξησης στις τιμές των ακινήτων. Επίσης, πλήθος ατόμων αντιτίθεται στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων λόγω του μεγάλου κόστους ευκαιρίας τους. Με άλλα λόγια οι κάτοικοι θεωρούν ότι τα χρηματικά ποσά που δόθηκαν για να υλοποιηθούν έργα απαραίτητα για να διεξαχθεί   η διοργάνωση είναι σημαντικά και θα μπορούσαν να αναλωθούν στον τομέα της υγείας και της παιδείας π.χ. με τη δημιουργία νοσοκομείων και σχολείων. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος ευκαιρίας της διοργάνωσης της Ολυμπιάδας στο Ρίο είναι μεγαλύτερο από το κόστος ευκαιρίας μιας διοργανώτρια πόλης που ανήκει σε μια αναπτυγμένη οικονομία (π.χ. Λονδίνο, Τόκυο). Eπιπροσθέτως, υπάρχει κίνδυνος να υπάρξουν ποικίλα κοινωνικά προβλήματα λόγω της υπερσυγκέντρωσης του πληθυσμού (π.χ, περιστατικά εγκληματικότητας, θόρυβος και κυκλοφοριακή συμφόρηση). Eιδικά ,στο Ρίο υφίσταται υψηλή εγκληματικότητα. Δεν θα ήταν πρέπον όμως να παραβλεφθεί ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στο περιβάλλον της πόλης  από τους Ολυμπιακούς  Αγώνες λόγω την αύξησης της εκπομπής ρύπων από την αύξηση των μετακινήσεων μέσα στο Ρίο, καθώς και από τα αυξημένα απορρίμματα και τις πιέσεις στους οικολογικούς πόρους.

Συμπερασματικά, διαπιστώνεται  ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο θα οδηγήσουν στην τόνωση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της πόλης ενισχύοντας τη θέση της στο αστικό ιεραρχικό σύστημα. Επιπρόσθετα, θα επιτευχθεί αύξηση της αναγνωσιμότητάς της  και του κύρους της  Βραζιλίας συμβάλλοντας να καταστεί πιο  σημαντικός παράγοντας στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα καθόσον είναι μία από τις ανερχόμενες χώρες αποτελώντας μέλος των BRICS (Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική οι άλλες χώρες). Επιπλέον, μία άλλη θετική επίδραση για την πόλη θα είναι η επίτευξη αναζωογόνησης στον αστικό της ιστό με τη δημιουργία έργων υποδομής.
 Όσον αφορά τα οικονομικά οφέλη από τη διοργάνωση  αυτά θα μπορέσουμε να τα αξιολογήσουμε λεπτομερώς  μετά το πέρας τη διοργάνωσης. Αυτό όμως που μπορεί να υποστηριχθεί είναι ότι η Ολυμπιάδα  του Ρίο ντε Τζανέιρο  θα έχει θετικό οικονομικό πρόσημο για την πόλη αν οι εκροές χρήματος είναι μικρότερες από τις εισροές και αυτό μπορεί αν επιτευχθεί αν  ένα μεγάλο μέρος των εταιριών που συμμετέχουν στην υλοποίηση της εν λόγω διοργάνωσης (π.χ. κατασκευαστές έργων, προμηθευτές) και τα άτομα που εργάζονται σε αυτές, διαμένουν στην πόλη. Εν κατακλείδι, αυτό που οφείλουμε να διευκρινίσουμε ,ότι ένα μεγάλο  αθλητικό γεγονός (mega sports event) -εν προκειμένω οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο-μπορεί βραχυπρόθεσμα να είναι οικονομικά ζημιογόνο, αλλά τα μακροπρόθεσμα οφέλη από αυτό στον οικονομικό τομέα ,μέσω επί παραδείγματι της ανάπτυξης του αστικού τουρισμού, καθώς και  στον  κοινωνικό  και στον  πολιτικό τομέα μπορεί να είναι σημαντικά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
Marris, T. (1987) ‘The Role and impact of mega events and attractions on regional and national tourism development resolutions’, The  Tourist Review,42 (4), pp. 3-12
ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
Bloomberg (2016) Διαθέσιμο στο: <URL: http www.bloomberg.com > [πρόσβαση: 10/08/2016]


Τρίτη 16 Αυγούστου 2016

Οι Γερμανοί στρατιώτες μιλούν για τη Σφαγή στο Κομμένο








Αποσπάσματα συνεντεύξεων στρατιωτών του 12ου Λόχου/ 98ου Συντάγματος/ 1ης Ορεινής Μεραρχίας Εντελβάις από το βιβλίο του Γερμανού ιστοριοδίφη Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, «ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΟ ΕΝΤΕΛΒΑΙΣ- η 1η ορεινή μεραρχία, το 22ο ορεινό Σώμα Στρατού και η εγκληματική δράση τους στην Ελλάδα, 1943- 1944», τόμος Α΄. (Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Αθήνα, 2009).

Άντον Τσήγκλερ, υποδεκανέας, χειριστής πολυβόλου, εκτέλεσε δεκάδες κατοίκους στην πλατεία του Κομμένου

«Όταν κρατά κανείς κάθε μέρα ένα πολυβόλο στο χέρι, αρχίζει πλέον να το βλέπει μόνο ως εργαλείο. Είναι σα να βγαίνει ένας χωρικός με το δρεπάνι στον αγρό για να θερίσει. Αυτή ήταν η δική μας καθημερινότητα τότε. Το να σκοτώσεις 10 ανθρώπους μέσα σε μία μέρα δεν ήταν τίποτα. Ήταν σαν να θέριζες.

Ο διοικητής μας είχε δεχτεί πυρά στο χωριό, και για το λόγο αυτό το χωριό έπρεπε να πληρώσει. Το είχε πει ο Ζάλμινγκερ. Το χωριό που θα κάναμε την επιχείρηση ήταν «μολυσμένο» από συμμορίτες. Ναι, και μετά μας είπαν να θερίσουμε τους πάντες γιατί και οι Άγγλοι είχαν βομβαρδίσει την Κολωνία.

Ο ανθυπολοχαγός ή ο ομαδάρχης που στεκόταν πίσω μου μου έδωσε διαταγή να πυροβολήσω τους Έλληνες. Αρνήθηκα. Ανάμεσα στους Έλληνες βρίσκονταν γυναίκες και παιδιά. Νομίζω πως μία από τις γυναίκες κρατούσε ένα μωρό στην αγκαλιά. Το θεωρούσα έγκλημα. Αυτή η μέρα ανήκει στις χειρότερες αναμνήσεις που έχω απ’ όλο τον πόλεμο. Ο ανθυπολοχαγός ή ομαδάρχης είχε στηθεί πίσω μου και απειλούσε να με πυροβολήσει σε περίπτωση που αρνιόμουν να εκτελέσω την διαταγή του [...] Ίσως να με απείλησε και με στρατοδικείο. Τότε άρχισα να πυροβολώ προς τη μεριά των Ελλήνων. Προσπάθησαν να κρυφτούν πίσω από κάτι τελάρα. Θυμάμαι ακόμα τα πάνω τελάρα να πέφτουν στο χώμα».

Στην ερώτηση πως αισθάνθηκε μετά τη σφαγή, ο Τσήγκλερ έκανε μια χειρονομία, μιμούμενος την κίνηση του θεριστή.

«Είναι σαν να κόβεις χόρτα. Γίνεται πολύ γρήγορα. Μετά ησυχία. Καμιά κραυγή, καμιά αναστάτωση. Μετά ησυχάζεις».

Όττο Γκόλντμαν, στρατιώτης, 18 χρονών, Αυστριακός.

«Αμέσως αφότου κατεβήκαμε από τα φορτηγά συγκεντρωθήκαμε και κάποιος αξιωματικός μας έδωσε τη διαταγή πως κανένας Έλληνας δεν έπρεπε να εγκαταλείψει το χωριό ζωντανός. Ο αξιωματικός μας είπε χαρακτηριστικά "να θερίσουμε τους πάντες"».

Καρλ Ντεφρέγκερ, δεκανέας.

«(ο υπολοχαγός Ραίζερ μας είπε) Δεν επιτρέπεται να ζήσει κανείς, όλοι πρέπει να εξοντωθούν.

Από την πλευρά των κατοίκων δεν υπήρξε καμιά αντίσταση. Ούτε ένας πυροβολισμός δεν έπεσε προς το μέρος μας, και δεν είχαμε τραυματίες.

Θυμάμαι ακόμη ακριβώς ότι προσπάθησα να σώσω τέσσερα παιδάκια, περίπου 3- 5 ετών. Τα έκρυψα κάτω από μια κουβέρτα. Δεν ξέρω αν ανακαλύφθηκαν αργότερα και εκτελέστηκαν».

Γιόζεφ Ρηντλ, στρατιώτης.

«Οι κάτοικοι που προσπαθούσαν να διαφύγουν εκτελούνταν. Το ίδιο ίσχυε και για όσους κρύβονταν μέσα στα σπίτια. Ρίχναμε χειροβομβίδες μέσα στα σπίτια και μετά πυροβολούσαμε με καραμπίνες και αυτόματα όπλα μέσα από τις κλειδαμπαρωμένες πόρτες. Η επίθεση κράτησε αρκετές ώρες. Πολλά πτώματα κάηκαν μέσα στα σπίτια και η δυσοσμία ήταν αφόρητη».

Άουγκουστ Ζάιτνερ, στρατιώτης.

«Κάτι που μ’ έκανε πραγματικά να αηδιάσω ήταν πως ορισμένοι από τους στρατιώτες του 12ου Λόχου ασελγούσαν πάνω στα πτώματα. Είδα ο ίδιος στρατιώτες να χώνουν μπουκάλια μπίρας στα αιδοία νεκρών γυναικών. Νομίζω πως είδα και πτώματα με βγαλμένα μάτια. Στην ερώτηση αν αληθεύει πως βρέφη κάηκαν με το να τους τοποθετηθεί στο στόμα βαμβάκι ποτισμένο με βενζίνη, το οποίο μετά και άναψαν, μπορώ μόνο να απαντήσω ότι είδα πράγματι παιδιά (πτώματα) τα οποία έφεραν στο πρόσωπο γύρω από την περιοχή του στόματος φρικτά εγκαύματα. Μετά το άγριο ντουφεκίδι έπεσε μεγάλη ησυχία. Οι περισσότεροι συνάδελφοι ήταν πολύ βαρύθυμοι. Σχεδόν κανείς δεν συμφωνούσε με την επιχείρηση. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι στον 12ο Λόχο ανήκαν και σαδιστές που, όπως ανέφερα ήδη, συμπεριφέρθηκαν σαν άγρια ζώα. Είδα με τα ίδια μου τα μάτια στρατιώτες να κάνουν αστεία και να σπάνε πλάκα με τα πτώματα. Οι περισσότεροι όμως ήταν σοκαρισμένοι και μελαγχολικοί. Όλοι είχαν τύψεις, με μερικές μόνο εξαιρέσεις. Τελικά όμως κατασταλάξαμε στην άποψη πως εκτελούσαμε διαταγές. Μετά το τέλος της επιχείρησης έγινε μεθοκόπι στο στρατόπεδο. Στο χωριό είχαν λαφυραγωγηθεί τρόφιμα και κρασί. Αυτό το κρασί το ήπιανε μέχρι τον πάτο, και μερικοί συνάδελφοι ήρθαν στο κέφι».

Φραντς Τόμασιτς, στρατιώτης.

«Οι περισσότεροι (στρατιώτες) ήταν της άποψης ότι η επιχείρηση δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια επιδρομή για πλιάτσικο με την πρόφαση των αντιποίνων [...] Πολλοί είπαν ανοικτά ότι ήταν μεγάλη παλιανθρωπιά να πυροβολούνται ανυπεράσπιστοι πολίτες. Άλλοι πάλι, λίγοι, θεωρούσαν ότι όλοι στο χωριό ήταν εν δυνάμει εχθροί, που υποστήριζαν τους αντάρτες εναντίον μας».

Γιόχαν Χασλάουερ, στρατιώτης, Αυστριακός.

«Έπειτα από δύο ή τρεις ώρες είχαν τελειώσει όλα. Η ζέστη ήταν σχεδόν αφόρητη. Επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Παντού κείτονταν πτώματα. Ορισμένοι δεν είχαν αφήσει ακόμα την τελευταία τους πνοή. Προσπαθούσαν να κινηθούν και βογγούσαν. Δύο ή τρεις υπαξιωματικοί περνούσαν αργά μέσα από το χωριό και έδιναν στους μελλοθάνατους τη χαριστική βολή».

Καρλ Ζαγκμάιστερ, στρατιώτης που οι αξιωματικοί του ανέθεσαν να κάνει ένα γύρο στο χωριό με μουλάρια για να συλλέξει λάφυρα.

«Μπήκα με αργό ρυθμό με τα μουλάρια μέσα στο χωριό. Το τι αντίκρισα τότε ήταν τρομακτικό. Παντού υπήρχαν πτώματα. Μέσα και έξω από τα σπίτια [...] Μπροστά από την εκκλησία βρισκόταν ένας μεγάλος σωρός από πτώματα. Από το λίγο που μπορούσα να διακρίνω ανάμεσα σε αυτό το ανάκατο σύμπλεγμα σωμάτων, κατάλαβα πως τα περισσότερα πτώματα πρέπει να ανήκαν σε γυναικόπαιδα παρά σε άνδρες».

Γιόχαν Έκερ (νοσοκόμος- παρά την αδιαθεσία που επικαλέστηκε, αναγκάστηκε να πάρει μέρος στην επιχείρηση. Ο Έκερ αποκαλούσε τον Ραίζερ «150% ναζί» και του είχε κολλήσει το παρωνύμιο «ο Νέρωνας του 12/98»)

«(Μετά τη σφαγή) ο (υπολοχαγός) Ραίζερ έδωσε οδηγίες για την περίπτωση που [...] μέλη του 12ου Λόχου [δέχονταν ερωτήσεις] σχετικά με την επιχείρηση. Μας είπε ότι θα έπρεπε να δηλώσουμε πως μας επιτέθηκαν αντάρτες, ή ότι αντάρτες στο χωριό άνοιξαν πυρ, κάτι που ήταν βέβαια αναληθές».

Ζίγκβαρντ Γκέλερ, υπολοχαγός, διοικητής του 11ου Λόχου του 98ου Συντάγματος. Σε «επιστολή από το μέτωπο» έγραφε για τους Έλληνες:

«Αυτό που παρατηρεί αμέσως κάποιος όταν πατήσει το πόδι του στο ελληνικό έδαφος είναι πως δεν συναντά σχεδόν πουθενά έναν πραγματικά ωραίο τύπο ανθρώπου που να θυμίζει, ακόμα και κάτω από τη βρόμικη μάσκα ενός φτωχαδιάρη ορεινού αγρότη, εκείνο τον Έλληνα άνθρωπο. Μάταια ψάχνει κανείς έναν απόγονο των ανθρώπων που ήταν κάποτε φορείς ενός υψηλού πολιτισμού. Το μόνο που βρίσκει είναι ένα σπάνιο πολύπλευρο φυλετικό συνονθύλευμα τρισάθλιων τύπων. Μόνο υπολείμματα υπάρχουν από τον πάλαι ποτέ εξέχοντα ελληνικό λαό. Ο ελληνισμός έχει πεθάνει [...] Πίσω του άφησε τους πρώην σκλάβους απ’ όλα τα μέρη της γης που έμειναν γόνιμοι και συνέχισαν να αναπαράγονται έως ότου κατέλαβαν τον τόπο αυτό, χωρίς όμως να διατηρήσουν τον πολιτισμό, τη μόρφωση ή ακόμα και τις εξωτερικές συνθήκες ζωής. Γεννήθηκε ένας άθλιος λαός εμπόρων και διαβόητων απατεώνων».

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

Χρόνια Πολλά για τη μεγάλη Γιορτή των Ελλήνων!

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
(Με πυρήνα Στρατιωτικούς εα & Τεχνοκράτες)
www.syndesmosee.org

Αθήνα, 15 Αυγ. 2016

ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ

Αγαπητοί φίλες, φίλοι

Για τη μεγάλη γιορτή των Ελλήνων και της Ορθοδοξίας, ευχόμαστε σε εσάς και στα μέλη της οικογένειάς σας, σε όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, με υγεία, ευτυχία, προκοπή, εκπλήρωση στόχων και προσδοκιών.
Η υπέρμαχος Στρατηγός να καθοδηγεί - φωτίζει τις σκέψεις και τις πράξεις όλων μας, επ’ αγαθώ της φιλτάτης Πατρίδος μας.
Για την πατρίδα μας γρήγορη έξοδο από την καταστροφική ύφεση, δυναμική ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα. Για τους κυβερνώντες και τους αντιπολιτευόμενους περισσότερη σοβαρότητα - υπευθυνότητα - φρόνηση για το καλό της Πατρίδας.
Ο Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας, παρά τις δυσκολίες των καιρών, συνεχίζει με αισιοδοξία, τη δράση του, πιστός στο όραμά του για μια σύγχρονη, παραγωγική, αναπτυγμένη, αποτελεσματική, ευημερούσα Πατρίδα, σεβαστή από την παγκόσμια κοινότητα. Όλοι μαζί μπορούμε.
Μπορούμε! Ναι μπορούμε!!
Με αισιοδοξία, θετική σκέψη και δημιουργική δράση.

Στις εορτάζουσες και στους εορτάζοντες ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με υγεία και ευτυχία.

Με εκτίμηση και αγωνιστικό παλμό
Γιώργος Τσακίρης
Β΄ αντιπρόεδρος
 

Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

O ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ!




Η ιστορία της ανακάλυψης της Αμερικής πρέπει να ξαναγραφτεί (ούτως η άλλως) αν ισχύει η παρακάτω είδηση: Μέσα στο δάσος Cockaponset στα νότια της πολιτείας Connnectikut των Η.Π.Α βρίσκεται η αρχαιότερη Χριστιανική Εκκλησία της Αμερικής, αριστοτεχνικά σκαλισμένη από πέτρα. Οι επιτόπιες επιγραφές αποδυκνείουν την ύπαρξη της εδώ και 1500 χρόνια από σήμερα, κατασκευασμένη από Ορθόδοξους Χριστιανούς μοναχούς του Βυζαντίου!

Στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν πολλά ελληνικά κύπελλα (σε σχήμα μικρής κούπας) πλαισιωμένα με καθαρά χριστιανικά σύμβολα η μονογράμματα του Χριστού, με βαπτιστήρια, κηροπήγια. Υπάρχουν επίσης ένας δεσποτικός θρόνος (ή επισκοπική καθέδρα) και ένα Ιερό Βήμα. Παρόμοια κομψοτεχνήματα βρέθηκαν σε μια όαση του Μαρόκο, στη βόρεια Αφρική.

Ο ερευνητής Frederick J.Pohl μελετώντας τις επιγραφές τοποθέτησε την άφιξη των μοναχών στη βόρεια Αμερική γύρω στα 480μ.Χ. σε μια εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στη βόρεια Αφρική. Μέχρι το 430μ.Χ. πολλοί επίσκοποι λειτουργούσαν στη βόρεια Αφρική (κυρίως Τυνησία και Καρχηδόνα), όπου μέχρι σήμερα διασώζονται ερείπια ναών. Εκείνη την εποχή ξεκίνησαν οι διωγμοί των Χριστιανών από τους Αρειανιστές. Επίσης οι μοναχοί σε εκείνες τις περιοχές είχαν έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τους μονάρχες που κυβερνούσαν τη βόρεια Αφρική, με αποτέλεσμα να καταδιωχθούν, κυρίως, στην έρημο και στα βουνά της Ανατολικής Λιβύης. Από εκεί διέφυγαν με πλοία στην σημερινή βόρεια Αμερική.

Τα ευρήματα που καταγράφηκαν στην Χριστιανική Εκκλησία ήταν τα εξής:

1) Χειρόγραφο ενός μοναχού που επέστρεψε στην βόρεια Αφρική το 534μ.Χ. μετά την ήττα των βαρβάρων μοναρχών από τον Ιουστινιανό. Στο χειρόγραφο γίνεται λόγος για την βορειοδυτική πορεία των μοναχών μόλις απέπλευσαν από το Μαρόκο.

2) Βρέθηκαν 96 σκαλίσματα με το μονόγραμμα του Χριστού και της Παναγίας μερικά από τα οποία έχουν σχήμα ψαριού με γράμματα ΙΧΘΥΣ(Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ).

3) Ένα κηροπήγιο με 14 τρύπες με χαραγμένα επάνω του τα βυζαντινά γράμματα IC. Ανάμεσα στα δύο γράμματα είναι σκαλισμένο ένα βυζαντινό σύμπλεγμα. Η βάση του κηροπήγιου είναι μία μικροκολώνα σε ελληνικό δωρικό ρυθμό!!

4) Ένα άλλο σχέδιο από κύπελλο φέρει τα βυζαντινά γράμματα ΜΡ που αναφέρεται στη λέξη μητέρα (δηλαδή στη Θεοτόκο Μαρία).

5) Βρέθηκαν δύο εξαιρετικά βαπτιστήρια: ένα ορθογώνιο και ένα σε σχήμα φλόγας (σύμβολο του Αγίου Πνεύματος που λαμβάνεται στο βάπτισμα) με 9 τρύπες για κεριά (Οι 8 συμβολίζουν τις 8 ημέρες μετά την Σταύρωση και η 9η συμβολίζει την πασχαλινή λαμπάδα,σύμβολο του Χριστού και της Ανάστασης).

6) Υπάρχουν επίσης αναπαραστάσεις με νερά και ψάρια που ξεχύνονται στον Ωκεανό, σύμβολα των νεο-βαπτισθέντων Χριστιανών, γνωστών ως «μικρών ψαριών» που αναδύονται από τα νερά της αιωνίου ζωής μετά την Βάπτιση.

7) Τέλος, βρέθηκε ένας σκαλιστός θρόνος δίπλα στο βαπτιστήριο.

Παραθέτω και ένα «περίεργο» απόσπασμα του Πλούταρχου από το έργο «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης», για περαιτέρω προβληματισμό:

«‘Ωγυγίη τις νήσος απόπροθεν ειν αλί κείται’,
δρόμον ημερών πέντε Βρεττανίας απέχουσα πλέοντι προς
εσπέραν. έτεραι δε τρεις ίσον εκείνης αφεστώσαι και
αλλήλων πρόκεινται μάλιστα κατά δυσμάς ηλίου θερινάς.
ων εν μια τον Κρόνον οι βάρβαροι καθείρχθαι
μυθολογούσιν υπό του Διός, τον δ’ ως υιόν έχοντα φρουρόν
των τε νήσων εκείνων και της θαλάττης, ην Κρόνιον
πέλαγος ονομάζουσι, παρακατωκίσθαι. την δε μεγάλην
ήπειρον, υφ’ ης η μεγάλη περιέχεται κύκλω θάλαττα,
των μεν άλλων έλαττον απέχει, της δ’ Ωγυγίας περί
πεντακισχιλίους σταδίους κωπήρεσι πλοίοις κομιζομένω.
(βραδύπορον γαρ είναι και πηλώδες υπό πλήθους
ρευμάτων το πέλαγος. τα δε ρεύματα την μεγάλην εξιέναι γην
και γίνεσθαι προχώσεις απ’ αυτών και βαρείαν είναι και
γεώδη την θάλατταν, η και πεπηγέναι δόξαν έσχε). της
δ’ ηπείρου τα προς τη θαλάττη κατοικείν Έλληνας περί
κόλπον ουκ ελάττονα της Μαιώτιδος, ου το στόμα τω
στόματι του Κασπίου πελάγους μάλιστα κατ’ ευθείαν
κείσθαι. καλείν δε και νομίζειν εκείνους ηπειρώτας μεν
αυτούς ταύτην την γην κατοικούντας,
ως και κύκλω περίρρυτον ούσαν υπό της θαλάσσης. οίεσθαι
δε τοις Κρόνου λαοίς αναμιχθέντας ύστερον τους μεθ’
Ηρακλέους παραγενομένους και υπολειφθέντας ήδη
σβεννύμενον το Ελληνικόν εκεί και κρατούμενον γλώττη τε
βαρβαρική και νόμοις και διαίταις οίον αναζωπυρήσαι
πάλιν ισχυρόν και πολύ γενόμενον. διό τιμάς έχειν
πρώτας τον Ηρακλέα, δευτέρας δε τον Κρόνον.»
πηγή


Πόσο Κοστίζει στους Λαούς το «Ολυμπιακό ιδεώδες»;







 του Κοσμά Μαρινάκη*

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1997 κατά τις επτά και μισή το απόγευμα η πόλη πνίγηκε ξαφνικά από κορναρίσματα και ζητωκραυγές. Όσοι δεν είχαμε εκείνη τη στιγμή ανοικτό ραδιόφωνο και δεν ακούσαμε τον κ. Σάμαρανκ να αναγγέλλει σε ζωντανή σύνδεση το «νικήτρια πόλη είναι… η Αθήνα» ξαφνιαστήκαμε αρκετά.


Από τότε άλλαξαν πολλά. Σήμερα, σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, οι περισσότεροι έχουν μάλλον αναθεωρήσει γι αυτούς τους πανηγυρισμούς. Στη Βραζιλία αυτό συνέβη πριν καν ανάψει η ολυμπιακή φλόγα. Κι όμως, τα«Olympic Games» όπως είναι η επίσημη επωνυμία της πολυεθνικής ιδιωτικής επιχείρησης που διαχειρίζεται τους αγώνες, συνεχίζουν να αποτελούν γεγονός, η ανάληψη του οποίου πανηγυρίζεται από τους λαούς.


Αρχικά. Γιατί μετά τους αγώνες τα πράγματα είναι συνήθως διαφορετικά.


Πέρα από την εθνική υπερηφάνεια για την διοργάνωση ενός αθλητικού γεγονότος παγκόσμιας εμβέλειας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες προβάλλονται στους πολίτες των χωρών που τους διεκδικούν ως μια επένδυση σίγουρης απόδοσης για το μέλλον. Ο ισχυρισμός δείχνει να πείθει. Είναι όμως έτσι;


Το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων βαίνει ραγδαία αυξανόμενο από διοργάνωση σε διοργάνωση. Το 1996 η Ατλάντα πλήρωσε για τους αγώνες μόλις 1,5 δις, το 2000 το Σίδνευ 3,8 δις, η Αθήνα το 2004 9,2 δις, το Πεκίνο το 2008 11,4 δις και το Λονδίνο το 2012 περίπου 13 δις. Το συνεχώς διογκούμενο κόστος δεν οφείλεται τόσο στα έργα υποδομής που θα μείνουν ως κληρονομιά στην διοργανώτρια πόλη αλλά κυρίως σε δαπάνες που χάνουν ολότελα την αξία τους αμέσως μόλις σβήσουν τα φώτα της τελετής λήξης. (βλ. υποσημείωση [1] και [2] στο τέλος του άρθρου)


Δεν είναι μόνο τα υπερπολυτελή και πανάκριβα στάδια, πολλά για αγωνίσματα που οι ντόπιοι δεν είχαν ακούσει ποτέ –ούτε και θα ξανακούσουν– και τα οποία θα ρημάξουν με το πέρας των αγώνων. Ένα σημαντικό ποσό από τα χρήματα των φορολογουμένων ξοδεύονται για την ασφάλεια, ώστε να αντιμετωπιστεί το υπέρμετρο ρίσκοπου παίρνει η διοργανώτρια χώρα μην τυχόν και κάτι πάει στραβά αυτές τις δεκαπέντε ημέρες της διοργάνωσης και αμαυρωθεί ανεπανόρθωτα η εικόνα της.


Δεν έχει νόημα να συγκρίνει κανείς τα άμεσα έσοδα της διοργάνωσης με το κόστος της. Διαφήμιση, τηλεοπτικά δικαιώματα, εισιτήρια και έσοδα τουρισμού μαζί, σπάνια ξεπερνούν το 15-20% του κόστους οργάνωσης των αθλητικών γεγονότων. Χώρια που μεγάλο μέρος των εσόδων παρακρατείται από την «Olympic Games». Τι γίνεται όμως με την μακροχρόνια επίδραση της διοργάνωσης στις τοπικές οικονομίες, η οποία αποτελεί και το «πάτημα» της Ολυμπιακής Επιτροπής όταν πλασάρει τους αγώνες στις υποψήφιες χώρες;


Οι έρευνες που συνήθως προβάλλονται κάνουν λόγο για θετικά αποτελέσματα στο ΑΕΠ των διοργανωτριών χωρών. Αναμφισβήτητα, το ΑΕΠ μιας χώρας που αναλαμβάνει ένα τέτοιας κλίμακας έργο αναμένεται να παρουσιάσει βραχυχρόνια βελτίωση. Αυτό όμως που δεν ξεκαθαρίζεται σε αυτές τις έρευνες είναι ότι η αύξηση προκύπτει σχεδόν εξολοκλήρου από εργοδοσίες που εξοφλούνται με υπέρογκο δανεισμό του δημοσίου τομέα. Με χρέος, δηλαδή.


Αυτό κρύβει δύο επικίνδυνες παγίδες για τις διοργανώτριες χώρες.


Πρώτον, όταν οι χώρες είναι αναπτυσσόμενες, ο δημόσιος δανεισμός μπορεί να αποδειχτεί δυσβάστακτος για το μέγεθος του κρατικού προϋπολογισμού. Αυτό συνεπάγεται πως στο μέλλον θα απαιτηθούν υφεσιακές πολιτικές σε βάρος των φορολογουμένων για να ξεπληρωθούν τα δανεικά.


Δεύτερον, επειδή ένα μικρό μόνο μέρος της επένδυσης θα χρησιμεύσει ως μελλοντική υποδομή και επειδή τα έργα κατασκευάζονται όλα μαζί και εσπευσμένα με συνέπεια να έχουν ακόμη πιο αυξημένο κόστος λόγω των υπερτιμολογήσεων, οι ολυμπιακές δαπάνες έχουν σχεδόν αμελητέο πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στο ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει μεσοπρόθεσμη τάση ανάπτυξης για τη χώρα από τη διοργάνωση μιας Ολυμπιάδας.


Αν κάποιος συνδυάσει αυτούς τους δύο παράγοντες καταλήγει με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι τα αναπτυσσόμενα κράτη που έχουν αναλάβει αγώνες θα πρέπει να αναμένουν μια μεταολυμπιακή περίοδο ύφεσης στην οικονομία τους, και όχι άνθησης. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την επιστημονική έρευνα.


Η πιο ενδιαφέρουσα εργασία πάνω σε αυτό το ζήτημα έγινε από τον καθηγητή Άλεν Σάντερσον από το πανεπιστήμιο του Σικάγο. Ο Σάντερσον έψαξε για τα καθαρά μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα στην ανάπτυξη από τη διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτό ήταν ένα ιδιαιτέρως δύσκολο εγχείρημα γιατί η οικονομική ανάπτυξη, που σαφώς επηρεάζεται από τη διοργάνωση μιας Ολυμπιάδας, δέχεται επιδράσεις κι από άλλους αναρίθμητους παράγοντες. Δεν είναι λοιπόν απλή υπόθεση να απομονωθεί η καθαρή επίδραση ενός μεμονωμένου γεγονότος στην οικονομία.


Για να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο ο Σάντερσον σύγκρινε την οικονομική πορεία μιας διοργανώτριας πόλης προς αυτή μιας «αδελφής πόλης» που δεν διοργάνωσε Ολυμπιάδα αλλά βρισκόταν σε σχετικά κοντινή απόσταση και είχε παρόμοια οικονομικά μεγέθη και τάσεις πριν τη διοργάνωση. Στη μελέτη αυτή ο Σάντερσον δεν βρήκεαπολύτως καμία στατιστικά σημαντική ένδειξη ότι η διοργανώτρια πόλη ευνοήθηκε από τους αγώνες.


Αξιόπιστες κι επιστημονικά έγκυρες μελέτες σαν του Σάντερσον υπάρχουν αρκετές αλλά σπάνια ξεπερνούν τα όρια της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ίσως επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται για την άποψη του σκεπτικιστή επιστήμονα πάνω στον ενθουσιασμό από την ανάληψη ενός τέτοιου γεγονότος.


Αντιθέτως, υπάρχει τεράστια ζήτηση για έρευνα που δείχνει τα… αντίθετα αποτελέσματα. Ενδεικτικό είναι πως πριν από το 2012, ύστερα από την αρνητική δημοσιότητα που προέκυψε από την οικονομική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η Ελλάδα μετά το «Αθήνα 2004», οι διοργανωτές του Λονδίνου δημοσίευσαν μια προκήρυξη προσφέροντας γενναιόδωρα κονδύλια σε ερευνητές οικονομολόγους που θα διεξάγουν έρευνες καταδεικνύοντας τα «θετικά» αποτελέσματα της Ολυμπιάδας του 2012 για την Βρετανία.


Σύμφωνα με την επικρατούσα επιστημονική άποψη, οι Ολυμπιακοί αγώνες στην παρούσα τους υπερμεγέθη μορφή μπορούν να εξυπηρετήσουν μια και μόνη οικονομική χρησιμότητα: την επίδειξη οικονομικής δύναμηςαπό τη διοργανώτρια χώρα. Στην οικονομική ορολογία αυτό έχει καθιερωθεί με το όρο «signaling» που σημαίνει ότι κάποιος επιδεικνύει δείγμα του υψηλού του επιπέδου προς τα έξω. Σύμφωνα με την επιστημονική έρευνα λοιπόν, τo «signaling» μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα για μια χώρα που είναι ήδη ανεπτυγμένη και μπορεί να το αξιοποιήσει.


Λογικό. Αν είσαι φτωχός η επίδειξη… φτωχότερο θα σε κάνει.


Γιατί όμως εδώ και πολλά χρόνια οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο όνομα των υποτιθέμενων μακροχρόνιων οφελών τους διεκδικούνται και δίδονται σε «υπό ανάπτυξη» χώρες;


Υπάρχουν δύο λόγοι. Ο πρώτος είναι ότι η ανάληψη των αγώνων αποτελεί πολιτική επιτυχία για την εκάστοτε ματαιόδοξη τοπική ηγεσία ή ελίτ που επιδιώκει να αποκτήσει διεθνές πρεστίζ – φυσικά, με έξοδα του φορολογούμενου. Ο δεύτερος είναι πως το ιλιγγιώδες μέγεθος του προϋπολογισμού μιας τέτοιας διοργάνωσης αναπόφευκτα δημιουργεί κίνητρα ώστε να παρουσιάζεται μια εικονική οικονομική πραγματικότητα στους πολίτες για το αποτέλεσμα των αγώνων τόσο από την Ολυμπιακή Επιτροπή, όσο και από τους ντόπιους διοργανωτές και τους εργολάβους.


Σήμερα, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον των αγώνων. Το σίγουρο είναι πως όσο χώρες στις οποίες καταλήγει η Ολυμπιακή φλόγα οδηγούνται στην οικονομική αβεβαιότητα, ο σκεπτικισμός θα εντείνεται. Ίσως αυτό να οδηγήσει σε αλλαγή του μοντέλου των αγώνων – ίσως στο εξής να τους διεκδικούν μόνο ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες που επιθυμούν να σπαταλήσουν χρήμα για την εικόνα τους. Ίσως πάλι να βρεθούν και νέες «παρθένες αγορές» – γιατί τα χρήματα είναι πολλά. Ίσως κάπου στην Μέση Ανατολή και την Αφρική, στον δρόμο που άνοιξαν ήδη άλλοι μικρότεροι αλλά παρόμοιας λογικής «έμποροι του αθλητικού ιδεώδους».






*Ο Κοσμάς Μαρινάκης είναι επίκουρος καθηγητής οικονομικής επιστήμης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας (National Research University – Higher School of Economics)






ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ


[1] Το κόστος των αγώνων βασίζεται σε στοιχεία από το ΙΟΒΕ. Το ποσό των 9,2 δις που αναφέρεται για την Ολυμπιάδα της Αθήνας αναλύεται ως: οι δαπάνες του «Αθήνα 2004» για τα αθλητικά (2,4 δις), συν τις δαπάνες του προϋπολογισμού (6,5 δις) για τα υποστηρικτικά έργα (όχι μετρό, όχι αεροδρόμια, αλλά μόνο έργα που εντάχθηκαν στον «Αθήνα 2004») και την ασφάλεια, συν τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα του Ολυμπιακού προγράμματος (0,4 δις), τα οποία δεν χρηματοδοτήθηκαν μεν από δημόσιο χρήμα αλλά το κόστος τους θα μετακυληστεί στους φορολογουμένους μέσω του κόστους χρήσης (η χρηματοδότηση ενός πρότζεκτ δεν πρέπει να συγχέεται με την οικονομική του κοστολόγηση).


[2] Η μελέτη της Οξφόρδης (The Oxford Olympics Study, 2016) δεν κάνει ξεχωριστή κοστολόγηση για την Ελληνική Ολυμπιάδα. Χρησιμοποιεί τα ίδια στοιχεία που χρησιμοποιεί και το ΙΟΒΕ αλλά επικεντρώνεται μόνο στο κόστος των αθλητικών (τα 2.4 δις) με σκοπό να συγκρίνει το κόστος μεταξύ διαφορετικών διοργανώσεων. Το γεγονός αυτό έχει σκοπίμως αποσιωπηθεί σε διάφορες αναφορές των ελληνικών ΜΜΕ και συχνά παρουσιάζεται ως εναλλακτική κοστολόγηση της Ελληνικής Ολυμπιάδας, ενώ δεν είναι. Αν και η εν λόγω μελέτη χρησιμοποιείται για να τεκμηριωθεί η ορθότητα της απόφασης της ελληνικής ανάληψης, η ίδια η μελέτη καταλήγει ως εξής: «Με βάση τα αποτελέσματα μας, η πόλη που επιθυμεί να αναλάβει τη διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, αποδέχεται την οργάνωση ενός γιγάντιου γεγονότος με το μεγαλύτερο κόστος και χρηματοοικονομικό ρίσκο που έχει ποτέ υπάρξει, κάτι που πολλές πόλεις και κράτη έχουν μάθει στην πράξη».


ΠΗΓΗ http://www.ptyxi.com/

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Στίγκλιτς: Το ευρώ είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει!


Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος τονίζει ότι η Ευρωζώνη πρέπει να εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα, αν θέλει να επιβιώσει



«Το ευρώ είναι καταδικασμένο από τη "γέννησή" του να καταρρεύσει».


Τα παραπάνω υποστηρίζει ο βραβευμένος με Νόμπελ Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η Ευρωζώνη πρέπει να εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα, αν θέλει να επιβιώσει.


Στο βιβλίο του «Ευρώ: Πώς ένα κοινό νόμισμα απειλεί το μέλλον της Ευρώπης», που θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα, ο Στίγκλιτς τονίζει πως η απόφαση να δημιουργηθεί ένα ενιαίο νόμισμα χωρίς την ύπαρξη των κατάλληλων θεσμών ήταν «μοιραία» για τη ζώνη του Ευρώ γι' αυτό, όπως σημειώνει, «η Ευρωζώνη πρέπει να το ξεφορτωθεί τώρα».


Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, η Ευρωζώνη ήταν καταδικασμένη να καταρρεύσει ήδη από την γέννησή της και όπως υποστηρίζει, ότι ο μόνος τρόπος για να σωθεί, είναι να γίνουν άμεσα τεράστιες αλλαγές όσον αφορά στο νόμισμά της.





Μάλιστα, στο βιβλίο του ο Στίγκλιτς ασκεί έντονη κριτική και στους ηγέτες της Ευρωζώνης για τους οποίους γράφει ότι δεν κατάφεραν να κατανοήσουν τι σημαίνει «νομισματική ένωση» καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, η Ευρωζώνη δεν είχε σχεδιαστεί για να προωθήσει την ανάπτυξη, την απασχόληση και την σταθερότητα.


Κατά τον οικονομολόγο, ένα «ευέλικτο» ευρώ θα μπορούσε να βοηθήσει τον ευρωπαϊκό νότο να εξάγει περισσότερο και να εισάγει λιγότερο, συμβάλλοντας στη επίτευξη του εμπορικού ισοζυγίου και την πλήρη απασχόληση.


Πηγή: protothema.gr

Faber: Προβλέπεται συντριβή στη Wall - Ο S&P θα χάσει το 50% της αξίας του, στις 1.100 μονάδες




Ωστόσο ο γνωστός επενδυτής απέφυγε να προσδιορίσει χρονικά το πότε η «κατάρρευση» των αμερικανικών αγορών μπορεί να συμβεί


Οι αμερικανικές αγορές βρίσκονται μπροστά σε μία άνευ προηγουμένου συντριβή, αναφέρει ο συντάκτης και εκδότης του Gloom, Boom & Doom, Marc Faber.

Ο bearish Marc, μέσω δηλώσεων του στο CNBC, τόνισε πως βασίζει την άποψη του στο γεγονός ότι τα ιστορικά υψηλά που καταγράφουν οι αμερικανικοί δείκτες (ο S&P έφτασε τις 2.185,4 μονάδες!) δεν είναι αποτέλεσμα της «γνήσιας» αγοράς μετοχών, άλλα της επαναγοράς μετοχών και των συγχωνεύσεων.

«Δεν έχει παρατηρηθεί πολλές μετοχές να καταγράφουν υψηλές τιμές», επισημαίνει.

Ως αποτέλεσμα αυτής της μη «γνήσιας» ανόδου, η Wall Street θα μπορούσε να καταρρεύσει, χάνοντας έτσι τα κέρδη μίας ολόκληρης 5ετίας.

Ο δείκτης – βαρόμετρο S&P θα μπορούσε να κατρακυλήσει στις 1.100 μονάδες, χάνοντας έτσι το 50% περίπου από τη σημερινή αξία του περίπου στις 2.160 μονάδες.

«Έχω δει αρκετές φορές στη ζωή μου οι αγορές να πέφτουν 40% ή 50% και σε ορισμένες περιπτώσεις έχω δει μια αγορά όπως ο Dow Jones να βουτάει 21% σε μια ημέρα.

Πολλά μπορούν αν συμβούν», σχολίασε χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, ο γνωστός επενδυτής, ο οποίος επιδίδεται στις bearish προβλέψεις χωρίς να επιβεβαιώνεται τις περισσότερες φορές, απέφυγε να προσδιορίσει χρονικά το πότε η «κατάρρευση» των αμερικανικών αγορών μπορεί να συμβεί…

Τέλος, σε ό,τι αφορά την ποσοτική χαλάρωση την οποία υιοθετούν οι Κεντρικές Τράπεζες για να τονώσουν τον πληθωρισμό και το ρυθμό της οικονομικής ανάπτυξης, ο Faber υποστήριξε πως αποτελούν «πηγή έντονης μεταβλητότητας» για τις αγορές…

πηγή: www.bankingnews.gr

Παράνοια - Συνολικά 126 ευρωπαϊκά ομόλογα με αρνητική απόδοση – Γιατί ΗΠΑ και Βρετανία δεν έχουμε αρνητικά επιτόκια;



Γιατί ενώ η FED στις ΗΠΑ και η BOE στην Βρετανία εφάρμοσαν και εφαρμόζουν προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης δεν υπήρξαν αρνητικά επιτόκια;
Μια παράνοια κυριαρχεί στην πλανήτη ειδικά στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία, ένα φαινόμενο παράνοιας που ονομάζεται αρνητικά επιτόκια. 
Ειδικά στην Ευρώπη 126 ομόλογα (14 στην Γερμανία, στην Γαλλία 13 και στην Ελβετία 20) εμφανίζουν αρνητικά επιτόκια.
Μάλιστα στις 9 Αυγούστου του 2016 σε Βρετανία, Ισπανία και Ιρλανδία σημειώθηκαν νέα ιστορικά χαμηλά και είναι βέβαιο ότι τα ιστορικά χαμηλά θα συνεχιστούν προσεχώς.
Τα δύο βασικά ερωτήματα είναι
1)Γιατί είναι παράνοια τα αρνητικά επιτόκια στα ομόλογα; 
2)Μια απορία γιατί ενώ η FED στις ΗΠΑ και η BOE στην Βρετανία εφάρμοσαν και εφαρμόζουν προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης δεν υπήρξαν αρνητικά επιτόκια;
Για να ακριβολογούμε επί 8 χρόνια ποσοτικής χαλάρωσης στις ΗΠΑ ούτε μια φορά αμερικανικό ομόλογο δεν εμφάνισε αρνητικό επιτόκιο.

Οι απαντήσεις

Σωρευτικά οι κεντρικές τράπεζες έχουν διοχετεύσει στο παγκόσμιο σύστημα όλα αυτά τα χρόνια πάνω από 12,5 τρισεκ. δολάρια.
Το αποτέλεσμα των κινήσεων αυτών είναι ότι ο πληθωρισμός δεν αυξήθηκε ενώ ο στόχος για υψηλή και επαναλαμβανόμενη ανάπτυξη δεν επιτεύχθηκε.
Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης δεν πέτυχαν τους στόχους τους άρα ότι βλέπουμε σε ομόλογα και μετοχές δεν είναι τίποτε άλλο από στρέβλωση ή παθητικός μιμητισμός.
Η επίδραση στις αγορές ομολόγων παγκοσμίως από τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης είναι πρωτοφανής.
Περίπου 13,2 τρισεκ. δολάρια αξίας ομολόγων έχουν αρνητικό επιτόκιο.
Αν υποθέσουμε ότι κατά μέσο όρο είναι -0,10% αυτό σημαίνει ότι τα κράτη γλιτώνουν 13,2 δισεκ. σε κεφάλαιο.
Ταυτόχρονα η στρέβλωση έχει επεκταθεί και στα εταιρικά ομόλογα.
Με στοιχεία Ιουλίου 267 δισεκ. δολάρια αξίας εταιρικών ομολόγων έχουν αρνητικό επιτόκιο.
Προφανώς οι σταθεροί μακροπρόθεσμοι επενδυτές όπως τα συνταξιοδοτικά ταμεία δέχονται ένα συστημικό σοκ.
Είναι διαφορετικό να ποντάρει ένα Ταμείο να πάρει 3% επιτόκιο και διαφορετικό όταν είναι -0,3% δηλαδή κεφαλαιακή ζημία.
Η παράνοια των αρνητικών αποδόσεων στα ομόλογα είναι εξωφρενική στην Ελβετία.
Στην Ελβετία δεν υπάρχει ούτε ένα ομόλογο με θετική απόδοση, όλα έχουν αρνητική απόδοση.
Φθάσαμε λοιπόν στο εξής σημείο 
Γερμανία έχει 14 ομόλογα με αρνητικό επιτόκιο 
Γαλλία 13 ομόλογα 
Βέλγιο 10 ομόλογα 
Ολλανδία 10 ομόλογα 
Ισπανία 5 ομόλογα 
Πορτογαλία 1 ομόλογο 
Δανία 9 ομόλογα με αρνητικό επιτόκιο 
Βρετανία 0 ομόλογα με αρνητικό επιτόκιο 

Γιατί σε ΗΠΑ και Βρετανία δεν έχουν υπάρξει αρνητικά επιτόκια; 

Η FED η αμερικανική κεντρική τράπεζα αύξησε κατά 3,8 τρισεκ. δολάρια τον ισολογισμό της μέσω προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης.
Συνέβησαν πολλά, μόνο ένα πράγμα δεν συνέβη, τα επιτόκια δεν έγιναν ποτέ αρνητικά.
Η Wall Street οι μετοχές…λόγω της ποσοτικής χαλάρωσης εκτοξεύθηκαν από τα χαμηλά του 2009 είχαμε άνοδο στην Wall +225% υποβοηθούμενη και από την ακραία πολιτική επαναγοράς ιδίων μετοχών.
Στις ΗΠΑ έχουν «επενδυθεί» 650 δισεκ. δολάρια σε επαναγορές μετοχών.
Τα χρηματιστήρια σημείωσαν ράλι στην Wall Street αλλά οι αποδόσεις των ομολόγων δεν έγιναν ποτέ αρνητικές.
Το 10ετές Αμερικανικό ομόλογο έχει απόδοση 1,54%, καμία χώρα στην Ευρώπη δεν έχει στην 10ετία – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – τόσο «υψηλό επιτόκιο».
Κάποια στιγμή εν μέσω ποσοτικής χαλάρωσης το 10ετές ομόλογο είχε φθάσει στις ΗΠΑ στο 3% τον Δεκέμβριο του 2013.
Στην Αμερική δεν είδαμε αρνητικά επιτόκια γιατί η FED με την στρατηγική των επιτοκίων που ακολούθησε – σταθερό στο 0% το overnight για 7 χρόνια – και αύξηση τον Δεκέμβριο του 2015 μετά από 9 χρόνια κατάφερε να αποτρέψει τα αρνητικά επιτόκια.
Η FED δεν επιδίωξε αρνητικά επιτόκια.
Η Bank of England δεν επιδίωξε αρνητικά επιτόκια.
(Θα δούμε με το νέο πακέτο ποσοτικής χαλάρωσης που ανακοίνωσε αν υπάρξουν αρνητικά επιτόκια στα βρετανικά ομόλογα προσεχώς).

Το συμπέρασμα

Αρνητικά επιτόκια = αποτυχία + παράνοια = επικίνδυνα λάθος δρόμος
Πλήττονται τα ασφαλιστικά Ταμεία λόγω αρνητικών επιτοκίων στα ομόλογα.
Πλήττονται οι καταθέτες που οι αποδόσεις είναι περίπου στο μηδέν.
Το ακόμη σημαντικότερο δημιουργούνται πλασματικές φούσκες στις μετοχές που μπορεί να σκάσουν οποτεδήποτε.
Το ακόμη χειρότερο, ούτε ο πληθωρισμός αυξήθηκε ούτε βιώσιμη ανάπτυξη έχει επιτευχθεί.



Η πιο ακραία περίπτωση παγκοσμίως όλα τα ομόλογα της Ελβετίας με αρνητικό επιτόκιο


http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user5/imageroot/2016/08/03/Libor.png