Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Χάρτης ντοκουμέντο: 1.170 “επιχειρήματα” για τις οφειλές της Γερμανίας ή αλλιώς τα χωριά που έκαψαν οι Γερμανοί…




Ο χάρτης της Ελλάδος που δημοσιεύτηκε το 1946, συνοδεύοντας δύο βιβλία, το «Καταστραφείσαι πόλεις και χωρία της Ελλάδος 1940 – 1945″ και το «Καταστροφαί Οικισμών» αναπαριστά το μέγεθος της καταστροφής της Ελλάδας, την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, απεικονίζοντας τα 1.170 καμένα χωριά που έκαψαν οι Γερμανοί.


Τον χάρτη παρουσίασε στην Διακομματική Επιτροπή της Βουλής ο δικηγόρος Σαράντος Θεοδωρόπουλος, στην κατοχή του οποίου είναι ο χάρτης, ως εξωκοινοβουλευτικός προσκεκλημένος της Προέδρου της Βουλής, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στη Συνεδρία της 16ης Απριλίου 2015, αποκαλύπτοντάς τον στους βουλευτές που μετέχουν στις εργασίες της και δημοσίευσε η εφημερίδα «Το Χωνί» της Κυριακής. Μάλιστα, σύμφωνα με τον κ. Θεοδωρόπουλο, η κα Κωνσταντοπούλου εκδήλωσε ενδιαφέρον, ο χάρτης να τυπωθεί μαζικά και να διανεμηθεί σε σχολεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα και συλλογικότητες, ενώ η ίδια ανακοίνωσε την πρόθεσή της, να αναρτηθεί στον χώρο που συνεδριάζει η Διακομματική Επιτροπή….


Πρόκειται για το ντοκουμέντο, πάνω στο οποίο στηρίχτηκε ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης, για να επιχειρηματολογήσει, το 1946, πριν τον εμφύλιο πόλεμο, ότι για την αποκατάσταση των καταστροφών στην Ελλάδα, θα χρειαζόταν το λιγότερο 23 χρόνια για να ανακτήσει τον προπολεμικό οικιστικό της πλούτο. Απόσπασμα από το βιβλίο «Καταστροφαί Οικισμών» του Κωνσταντίνου Δοξιάδη: «Αυτό το βιβλίο είναι γραμμένο για τον επισκέπτη της σημερινής Ελλάδας, για εκείνον που θα την επισκέπτεται τα επόμενα χρόνια και για όλους εκείνους, που από μακριά την αγαπούν, τη σκέπτονται και ασχολούνται με αυτήν. Είναι γραμμένο, για να εξηγήσει το ερήμωμα της χώρας, τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν κι έτσι να εξηγήσει τις άπειρες και σημαντικές συνέπειες, που έχουν για τη ζωή του τόπου μας. Είναι γραμμένο, για να εξηγήσει ένα μεγάλο μας πρόβλημα, που μπορεί να φαίνεται επιφανειακά πως είναι τεχνικό, ενώ αν εξεταστεί καλύτερα είναι ένα έργο κοινωνικό, οικονομικό, εθνικό, στρατιωτικό και πολιτικό ακόμη. Η Ελλάδα δεν είναι η πρώτη φορά που καταστράφηκε. Η Ιστορία της δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία ιστορία θυσιών και καταστροφών, γιατί η μοίρα της σ’αυτήν τη γωνιά της Ευρώπης που βρίσκεται στη γέφυρα ανάμεσα σε τρεις Ηπείρους, την έκανε να βλέπει όλους τους πολέμους να ξεσπούν πάνω της και να τους πληρώνει με μεγάλες θυσίες. Μα αυτή τη φορά, η καταστροφή είναι πιο μεγάλη, γιατί αυτή τη φορά δεν καταστράφηκαν μόνο λίγες πόλεις, όπως γινόταν σε άλλους πολέμους, ούτε καταστράφηκαν λίγες μόνο μικρές περιοχές της χώρας. Μα καταστράφηκε ο τόπος ολόκληρος, από άκρη σε άκρη, πόλεις και χωριά και αγροικίες, και κυνηγήθηκε ο πληθυσμός και διώχθηκε από το σπίτι του και προσφύγεψε με τέτοιον τρόπο, που άλλαξε σημαντικά η μορφή του τόπου μας». ** Το βιβλίο «Καταστραφείσαι Πόλεις και χωρία της Ελλάδος 1940 – 1945″ έκδοση της Διεύθυνσης Συντονισμού του υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας, με επιμέλεια του Δημητρίου Χ. Καραδήμα, Προϊσταμένου Μελετών και Στατιστικής της Διεύθυνσης και το «Καταστροφαί οικισμών» του Κωνσταντίνου Δοξιάδη….

ΠΗΓΗ http://www.mixanitouxronou.gr

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Η άγνωστη εκστρατεία : Οι Έλληνες κατά των Μπολσεβίκων στην Κριμαία







Ένα μοναδικό ντοκουμέντο κυκλοφόρησε πρόσφατα. Το ημερολόγιο της εκστρατείας στην Ουκρανία το 1919 γραμμένο από τον επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων, στρατηγό Νίδερ


«Η πόλις της Οδησσού είχε πλέον τελείως εκκενωθή υπό των συμμαχικών στρατευμάτων και καταληφθή από της προηγουμένης εσπέρας υπό των Σοβιέτ της πόλεως, άτινα είχον υψώσει την ερυθράν σημαίαν, εγκατέστησαν αμέσως διαφόρους φρουράς, εκήρυξον τον στρατιωτικόν νόμον και εξέδωκαν προκηρύξεις δημοσιευθείσας εις εφημερίδας των...»


Με αυτά τα λόγια ο στρατηγός Κωνσταντίνος περιγράφει τις τελευταίες στιγμές της εκστρατείας στην Ουκρανία το 1919 της οποίας ηγήθηκε. Πριν από μερικές εβδομάδες το σπάνιο αυτό ντοκουμέντο για την λιγότερο διαδεδομένη εκστρατεία της σύγχρονης Ελλάδας κυκλοφόρησε σε ένα βιβλίο 600 σελίδων από τις Εκδόσεις Κέδρος σε επιμέλεια και σχολιασμό από τον Φίλιππο Δρακονταειδή. Όπως αναφέρει στο σημείωμα του βιβλίου Η εκστρατεία της Ουκρανίας (Ιανουάριος – Μάιος 1919) η εκστρατεία στην Ουκρανία, η πρώτη ελληνική στρατιωτική επέμβαση εκτός των εθνικών συνόρων, αποτελεί κομβικό σημείο της περιόδου από τους Βαλκανικούς πολέμους ως τη Μικρασιατική καταστροφή (1912-1922). Αν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις μέχρι τη λήξη του Α’ Παγκόσμιου πολέμου (1918) πρόσφεραν εδάφη στην ελληνική επικράτεια και στήριξαν τη Μεγάλη Ιδέα των δύο ηπείρων και πέντε θαλασσών, με την πεποίθηση πως η Ελλάδα θα καταλάμβανε την έκταση και τον ρόλο περιφερειακής δύναμης στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή, η χειμερινή αποστολή ελληνικών δυνάμεων στην Ουκρανία εναντίον των Μπολσεβίκων κατέληξε σε αλλεπάλληλες ήττες και καθόρισε την αρχή του τέλους των φιλοδοξιών για την ελληνική επέκταση στην Ανατολή.


Παρά τη σημασία και τις συνέπειες εκείνης της ολοκληρωτικής αποτυχίας, η εκστρατεία στην Ουκρανία αποτελεί ανεξερεύνητο έδαφος στην ελληνική ιστορία των αρχών του 20ού αιώνα. Απουσιάζουν έτσι σημαντικά στοιχεία για την εκτίμηση των πολιτικών αποφάσεων, του ισχυρού (αν και συγκαλυμμένου τότε) διχασμού μεταξύ του θρόνου και του Βενιζέλου, των γεωπολιτικών ανταγωνισμών Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας, της προτίμησης εντέλει των Συμμάχων προς το νέο τουρκικό κράτος. Το κείμενο του στρατηγού Νίδερ, μοναδικό ντοκουμέντο στην ελληνική βιβλιογραφία, προσφέρει πλήρη εικόνα εκείνης της εκστρατείας – η οποία διήρκεσε μόλις έξι μήνες – και υπογραμμίζει την προχειρότητα της προετοιμασίας της. Περιγράφει με αμεροληψία τα γεγονότα, τις σχέσεις, τις αποφάσεις, τις δράσεις των πολιτικών και στρατιωτικών πρωταγωνιστών και τις εξελίξεις μιας εκστρατείας που υπήρξε το προοίμιο της Μικρασιατικής καταστροφής, με αποτέλεσμα την πολιτική, οικονομική και κοινωνική απαξία της χώρας.



Ο συγγραφέας, ο στρατηγός Κωνσταντίνος Νίδερ (1865 – 1943), γιος του Βαυαρού στρατιωτικού και γιατρού Φραγκίσκου Ξαβέριου Νίδερ, δημοσίευσε, δέκα χρόνια μετά την εκστρατεία της Ουκρανίας, το ημερολόγιο, τις καθημερινές εξελίξεις των επιχειρήσεων στα μέτωπα της Οδησσού και της Κριμαίας, τα επίσημα έγγραφα εκείνης της εξόρμησης.


Όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου ο επιμελητής του βιβλίου Φίλιππος Δρακονταειδής - ο οποίος είχε επιμεληθεί πάλι από τις Εκδόσεις Κέδρος, το βιβλίο Χρήστος Καραγιάννης, Η ιστορία ενός στρατιώτη (1918 -1922) – «Οι μόλις τριών επιχειρήσεις, η ήττα και η άτακτη σχεδόν υποχώρηση Γάλλων και Ελλήνων από την Ουκρανία στη Βεσσαραβία (τη σημερινή Μολδαβία) και Ρουμανία, οι νίκες των Μπολσεβίκων σε όλα τα μέτωπα της απειλούμενης σε όλη την έκταση ρωσικής επικράτειας, η αναποτελεσματικότητα των Λευκών Ρώσων παρά τις συμμαχικές ενισχύσεις και χρηματοδοτήσεις, οι πρωτοβουλίες των Νεότουρκων, ο ανταγωνισμός των ευρωπαϊκών δυνάμεων, η πολιτική και οικονομική βαρύτητα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι ιστορικοί παράγοντες που συνέπεσε να ξεκινήσουν τότε ακριβώς τη διαμόρφωση στρατηγικών και πολιτικών συνδυασμών, τους οποίους το παραλήρημα της άφιξης του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία (Μάιος 1919) δεν άφηνε να διακριθούν. Η Ελλάδα πίστευε πως οι εθνικοί πόθοι της ευτυχούσαν πια, ως ανταπόδοση των προσπαθειών και των θυσιών της δίχως διακοπή κατά την εκατονταετία από την επανάσταση του 1821, κάτι που κανείς άλλος δεν πίστευε. Ο ρόλος που είχε παίξει η Ελλάδα από τα χρόνια των Βαλκανικών πολέμων ως την άφιξη στη Σμύρνη ήταν μεγάλος για μια μικρή χώρα. Και η χώρα απέδειξε πως ήταν πράγματι μικρή: δεν έπαψε να στοιχηματίζει στα λάθη της...




... Θα έλεγε κανείς πως η Ελλάδα σύσσωμη έφτασε στην Ουκρανία με τον τρόπο που την διακρίνει: ενθουσιώδης υπερβολικά, ανοργάνωτη υπερβολικά, αστόχαστη υπερβολικά. Εκεί πολέμησε ηρωικώς υπερβολικά και ηττήθηκε σιωπηρώς υπερβολικά. Από εκεί ξεκίνησε ενθουσιώδης υπερβολικά για τη Μικρά Ασία, όπου αποδείχθηκε ότι το δις εξαμαρτείν έχει αναπόσβεστο κόστος. Και προς παρηγοριά, ας αναγνωρίσουμε πως το ελληνικό κράτος ήταν ακόμη ένα νέο κράτος, συνηθισμένο να επιβιώνει προσαρμοζόμενο στις συνθήκες που το δημιουργούσαν και οι οποίες δεν έλεγαν να εκλείψουν: κοινωνικές, εθνοτικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις και βιαιότητες, διαδοχικές πολιτικές κρίσεις και κινήματα, διαδοχές καθεστώτων βασιλικών, κοινοβουλευτικών, δικτατορικών, ενώ η εποπτεία, προστασία, παρέμβαση και παραλυσία των κατά καιρούς “ισχυρών συμμάχων”, “εξωτερικών παραγόντων” και “φίλιων δυνάμεων” δεν έπαυαν να ενισχύουν παραγοντισμούς και κοινωνικές τερατογενέσεις. Με άλλα λόγια, ένα κατ' επίφαση οργανωμένο κράτος, που συνέβη με αυξημένη ομοψυχία να θριαμβεύσει στους Βαλκανικούς πολέμους, έχασε μεμιάς τον βηματισμό του και, δέκα χρόνια αργότερα, βρέθηκε εκεί όπου δεν ήθελε και, το χειρότερο, δεν πίστευε. Το πρώτο στραβοπάτημα ήταν η εκστρατεία της Ουκρανίας».



- Το βιβλίο « Κωνσταντίνος Ξ. Νίδερ – Η εκστρατεία της Ουκρανίας (Ιανουάριος – Μάιος 1919)»κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Κέδρος.


Ο Άτλας των γλωσσών του πλανήτη που απειλούνται με εξαφάνιση





Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, που δημοσίευσε η Washington Post, αυτή τη στιγμή 2.000, από τις 7.000 γλώσσες παγκοσμίως έχουν λιγότερους από 1.000 γηγενείς ομιλητές (Pics)



Οι μισές από τις ομιλούμενες σήμερα γλώσσες του κόσμου θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το τέλος του τρέχοντος αιώνα, σύμφωνα με τις δυσοίωνες προβλέψεις της UNESCO.


Πάνω από 2.000 από τις 7.000 γλώσσες παγκοσμίως έχουν πλέον λιγότερους από 1.000 γηγενείς ομιλητές, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η εφημερίδα Washington Post.






Οι περιοχές στις οποίες κινδυνεύουν με αφανισμό οι περισσότερες γλώσσες είναι το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, η υποσαχάρια Αφρική, η Ωκεανία, η Αυστραλία και η Νοτιοανατολική Ασία, όπως καταγράφεται στο project για τη γλωσσική πολυμορφία της UNESCO.

Επίσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χάσουν εκατοντάδες αυτόχθονες γλώσσες, αν δεν κάνουν προσπάθεια για την επαναφορά τους, τονίζεται.





Οι περιοχές στις οποίες εντοπίζονται οι περισσότερες γλώσσες που απειλούνται:








Οι 12 γλώσσες που ομιλούνται (σαν μητρικές) περισσότερο στον πλανήτη:






Τα Κινέζικα είναι στην πρώτη θέση σε ότι αφορά τον αριθμό των κατοίκων της Γης που τα μιλούν. Ακολουθούν τα Χίντι - Ούρντου και τα Αγγλικά.



Τα Αγγλικά ωστόσο είναι η γλώσσα που διδάσκεται περισσότερο σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη στον πλανήτη μας, σαν ξένη γλώσσα:








Και τέλος, τα Αγγλικά ομιλούνται σε 101 γλώσσες του πλανήτη σαν μητρική ή δεύτερη γλώσσα, ενώ ακολουθούν τα Αραβικά, τα Γαλλικά και μετά τα Κινέζικα.






Ανακάλυψαν εκτεταμένο αρχαίο δίκτυο με σήραγγες κάτω από την Ευρώπη! Οι προϊστορικοί άνθρωποι από τη Σκωτία έως την Συρία διέθεταν άγνωστη τεχνολογία και έκρυβαν τα μυστικά τους...



EU_underground-tunnels


Ανακάλυψαν εκτεταμένο αρχαίο δίκτυο με σήραγγες κάτω από την Ευρώπη! Οι προϊστορικοί άνθρωποι από τη Σκωτία έως την Συρία διέθεταν άγνωστη τεχνολογία και έκρυβαν τα μυστικά τους 24/04/2015Κατηγορίες: UncategorizedΕτικέτες: αρχαίο, δίκτυο, Ευρώπη, σήραγγες Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν χιλιάδες υπόγεια τούνελ της παλαιολιθικής εποχής που εκτείνονται κάτω από το έδαφος της Ευρώπης από τη Σκωτία εως την Τουρκία. Η ανακάλυψη αυτή προκαλεί το ενδιαφέρον των ερευνητών σχετικά με την χρησιμότητά του δικτύου. Ο Γερμανός αρχαιολόγος Χάινριχ Κους (Kusch) Ο Γερμανός αρχαιολόγος Χάινριχ Κους στο βιβλίο του για τα μυστικά υπόγεια τούνελ με τίτλο «Secrets of the Underground Door to an Ancient World» αποκαλύπτει ότι πολλά από τα τούνελ διανοίχτηκαν κάτω από εκατοντάδες οικισμούς της παλαιολιθικής εποχής σε όλη την Ευρώπη. Υποστηρίζει ότι το γεγονός ότι έχουν διασωθεί τόσες πολλές στοές δείχνει ότι το αρχικό δίκτυο πρέπει να ήταν τεράστιο. Στη Βαυαρία της Γερμανίας βρέθηκε δίκτυο από τούνελ 700 μέτρων. Στο Στάιερμαρκ της Αυστρίας (Γκρατς) βρέθηκε δίκτυο 350 μέτρων, όπως αναφέρει ο Γερμανός αρχαιολόγος. Επισημαίνει ακόμα ότι σε όλη την Ευρώπη εντοπίστηκαν χιλιάδες τούνελ από τα βόρεια της Σκωτίας έως και τη Μεσόγειο. Τα τούνελ είναι αρκετά μικρά σε πλάτος, μόλις 70 εκατοστά, πλάτος όμως που επιτρέπει την διέλευση ανθρώπων. Σε κάποια σημεία των τούνελ υπάρχουν μικρά δωμάτια, αποθηκευτικοί χώροι, αλλά και καθίσματα. Ενώ πολλοί ερευνητές αρχικά πίστευαν ότι οι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής ήταν πρωτόγονοι, κάποιες εκπληκτικές ανακαλύψεις, όπως ο ναός Γκόμπεκλι (Gobekli Tepe) στα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία, που χρονολογείται πριν από 12.000 χρόνια, αλλά και το Στόουνχεντζ στην Αγγλία δείχνουν γνώσεις στην αστρονομία, γεγονός που μαρτυρά ότι μάλλον οι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής δεν ήταν και τόσο πρωτόγονοι. Στο Γκόμπεκλι Τεπέ βρέθηκαν προϊστορικοί ναοί της νεολιθικής εποχής. Οι πέτρες είναι 5.500 χρόνια αρχαιότερες από τις πρώτες πόλεις της Μεσοποταμίας και 7.000 χρόνια αρχαιότερες από το Στόουνχετζ Οι περίτεχνες λαξευμένες στήλες και άλλα χαρακτηριστικά, πιστεύεται ότι έγιναν με εργαλεία που μαρτυρούν τεχνολογική πρόοδο, που δεν γνωρίζαμε μέχρι πρόσφατα ότι είχαν στην κατοχή τους. Stonehenge. Μέχρι σήμερα οι μελετητές και οι αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν ποιοι ήταν αυτοί που έχτισαν το μεγαλιθικό αυτό μνημείο. Χρονολογείται 6.000 χρόνια μετά το Gobekli Tepe στην Τουρκία Αυτή η ανακάλυψη του τεράστιου δικτύου των τούνελ αποτελεί απόδειξη ότι οι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής δεν περνούσαν την ώρα τους μόνο στο κυνήγι για την εξεύρεση τροφής. Ωστόσο, ο πραγματικός σκοπός αυτών των τούνελ παραμένει άγνωστος. Κάποιοι ειδικοί εικάζουν ότι αυτές οι σήραγγες λειτουργούσαν ως προστασία του ανθρώπου από τα αρπακτικά ζώα, ενώ άλλοι πιστεύουν πως ήταν ένας τρόπος για να ταξιδεύουν με ασφάλεια προστατευμένοι από τις καιρικές συνθήκες ή από τους πολέμους. Πληροφορίες από: Tore zur Unterwelt: Das Geheimnis der unterirdischen Gänge aus uralter Zeit CLOSE Μυστικά τούνελ ένωναν τα σπίτια του Τζακ Νίκολσον, του Κερκ Ντάγκλας και του Γουόρεν Μπίτι με την έπαυλη του μεγιστάνα του Playboy Χιου Χέφνερ ... 

EU_underground-tunnels 3

Νέο Δ.Σ. στην Ένωση Συγγραφέων Πιερίας! (Φωτογραφίες)!







Πραγματοποιήθηκαν σήμερα το απόγευμα στον χώρο του θεάτρου «ΑΥΛΑΙΑ» οι πρώτες εκλογές της νεοσύστατης «Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας».
Σε μια κατάμεστη αίθουσα που ο ενθουσιασμός και η προσμονή για την πρώτη διοίκηση της Ένωσης Συγγραφέων δεν κρυβόταν οι συγγραφείς της πόλης μας εκλέξαν το εννιαμελές συμβούλιο τους που θα γραφτεί στην ιστορία της Κατερίνης σαν το πρώτο της Ένωσης.
Αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ξεκίνησαν οι πρώτες προτάσεις για τις δράσεις και τους στόχους της Ένωσης, δείγμα της δίψας των μελών για ανάληψη πρωτοβουλιών και της δημιουργικότητας που τους χαρακτηρίζει.





Τα εκλεγμένα μέλη του πρώτου Δ.Σ. της Ένωσης Συγγραφέων είναι τα εξής:




Τριανταφυλλίδης Παναγιώτης
Κοντοπούλου Βιβή
Παπαδόπουλος Ευγένιος
Μπικηρόπουλος Θεοχάρης.
Καραμανώλας Αλέξης
Κόσσυβας Θάνος
Αγγελίδης Άγγελος
Παπαδημητρίου Μάγδα
Ολοκτσίδης Αργύρης


Αναπληρωματικό μέλος:


Τσερτεκίδου Γιώτα.


Η «ΑΛΗΘΕΙΑ» τους εύχεται καλή δύναμη στο έργο τους και συγχαρητήρια για την εκλογή τους!














































πηγή http://pierikialithia.blogspot.gr/

Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Η αιματηρή εισβολή των Γαλατών στην Ελλάδα το 279 π.Χ . Ηθελαν να λεηλατήσουν το μνημείο των Δελφών, αλλά κατατροπώθηκαν από Αιτωλούς και Ευρυτάνες...

Celtic or Galatian raiders attack Greek guards at the pass at Thermopylae, 270 BC. Art Angus McBride.
Οι Γαλάτες εφορμούν στις Θερμοπύλες . Γραφικό  Angus McBride.... 


Η αιματηρή εισβολή των Γαλατών στην Ελλάδα το 279 π.Χ . Ηθελαν να λεηλατήσουν το μνημείο των Δελφών, αλλά κατατροπώθηκαν από Αιτωλούς και Ευρυτάνες 19/10/2014Κατηγορίες: Featured, ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΕτικέτες: Αιτωλείς, Γαλάτες, Ευρυτανία, Κοκκάλια Διακόσιοι χιλιάδες Γαλάτες με αρχηγό τον Βρέννο το Β’ εισέβαλαν το 279 π.Χ στη Μακεδονία, όπου τους αντιμετώπισε ο Στρατηγός Σωσθένης με το στρατό του. Οι Γαλάτες, παρόλο που προξένησαν μεγάλες καταστροφές, δεν μπόρεσαν να εγκατασταθούν στη Μακεδονία και συνέχισαν την πορεία τους νότια, φτάνοντας έτσι στη Θεσσαλία. Ο Βρέννος είχε στόχο το Μαντείο των Δελφών, όπου υπήρχαν πολλά χρήματα σε νομίσματα και αφιερώματα από άργυρο και χρυσό. Ο στρατός του είχε 152 χιλιάδες άνδρες πεζούς και περίπου 60 χιλιάδες ιππείς και βοηθούς ιππείς. Στην εκστρατεία αυτή οι «Γαλάτες» συνάντησαν την οργανωμένη αντίσταση των Ελλήνων, που με κοινό αρχηγό τους τον Αθηναίο στρατηγό Κάλλιππο του Μοιροκλέους και περίπου 26.000 πεζικό στρατό και ικανό αριθμό πλοίων, είχαν λάβει θέση στο στενό των Θερμοπυλών. Ο γαλατικός στρατός δεν κατάφερε να αιφνιδιάσει τους Έλληνες, οι οποίοι πρόλαβαν να οργανωθούν για να τους αντιμετωπίσουν. Πολλές από τις ελεύθερες πόλεις της Κεντρικής Ελλάδας, όπως η Βοιωτία, η Φωκίδα, η Αιτωλία, τα Μέγαρα, αλλά και η Αθήνα, συμμάχησαν για να τους απωθήσουν. Αρχηγός του στρατού των Ελλήνων, που έφτασε περίπου τις 30 χιλιάδες, (οι περισσότεροι ήταν Αιτωλείς) ήταν ο στρατηγός Κάλλιπος. Οι δυο στρατοί συναντήθηκαν στις Θερμοπύλες. Η μάχη έγινε σε ένα έλος που υπήρχε στο στενό και οι Έλληνες αν και ήταν πολύ λιγότεροι από τους Γαλάτες, κατάφεραν να τους προκαλέσουν σημαντικές ζημιές και να τους αναγκάσουν να υποχωρήσουν προσωρινά. Μάλιστα ο Παυσανίας αναφέρει ( «Ελλάδος Περιήγησις» , β / Κεφ. 20) «…Εναντίον όμως των βαρβάρων που ήλθον από τον Ωκεανόν συνεκεντρώθησαν εις τας Θερμοπύλας οι εξής Έλληνες: 10.000 οπλίτες και 500 ιππείς Βοιωτοί, 3000 πεζοί και 500 ιππείς Φωκείς, 700 πεζοί Λοκροί, 400 οπλίτες Μεγαρείς, 7.000 οπλίτες και 790 ψιλοί Αιτωλοί, 1000 πεζοί και 500 ιππείς Αθηναίοι και όλα τα κατάλληλα προς πλούν πλοία, 500 Μακεδόνες και 500 από την Αντιόχεια της Μ. Ασίας». Οι Γαλάτες εφορμούν στις Θερμοπύλες . Γραφικό Angus McBride. Οι Γαλάτες κατακρεουργούν αθώους στο Κάλλιο (Κλαψί) Ο Βρέννος αντέδρασε άμεσα και εφάρμοσε μια στρατηγική κίνηση. Έστειλε ισχυρή στρατιωτική δύναμη στην Αιτωλία, με σκοπό να αναγκάσει πολλούς από στρατιώτες που μάχονταν στις Θερμοπύλες, να επιστρέψουν για να υπερασπιστούν την πόλη τους. Αρχηγούς αυτής της στρατιωτικής δύναμης, ο Βρέννος, όρισε τον Ορεστόριο και τον Κόμβουτιν, οι οποίοι ήταν πολύ βάρβαροι και το απέδειξαν με τις απάνθρωπες πράξεις τους στο Κάλλιο, το σημερινό χωριό Κλαψί, κοντά στο Καρπενήσι. Οι Γαλάτες, ακολουθώντας τις εντολές των αρχηγών τους, έκαναν τρομερές θηριωδίες. ‘Έσφαξαν βρέφη και ήπιαν τον αίμα τους, κατακρεούργησαν ηλικιωμένους και βίασαν μέχρι θανάτου πολλές γυναίκες. Ο Παυσανίας περιγράφει ( «Ελλάδος Περιήγησις» ,δ / Κεφ. 22): «Ο Ορεστόριος και ο Κόμβουτις ήσαν εκείνοι οι οποίοι διέπραξαν τα μεγαλύτερα ανοσιουργήματα απ’ όσα εξ ακοής γνωρίζομεν και δεν ομοιάζουν καθόλου με άλλα τολμηρά κακουργήματα των ανθρώπων. Έσφαξαν κάθε αρσενικόν άνθρωπον, χωρίς διάκρισιν γερόντων ή νηπίων επί των μαστών των μητέρων τους, όσα έκ των νηπίων είχον γίνει παχύτερα με το γάλα, τα εφόνευον, έπιναν το αίμα τους και έτρωγαν το κρέας τους. Αι γυναίκες και όσαι από τάς παρθένους ήσαν είς ώραν γάμου, αι έχουσαι φιλότιμον, έσπευσαν να αυτοκτονήσουν καθ’ όν χρόνον εκυριεύετο η περιοχή. Οσας εύρον έν τη ζωή οι Γαλάται τας μεταχειρίσθησαν με παντός είδους εξευτελισμούς χρησιμοποιούντες μεγάλην βίαν, εφόσον δεν ησθάνοντο καμμίαν συμπόνιαν ή έρωτα. Όσαι γυναίκες εύρισκον τα μαχαίρια των Γαλατών, αυτοκτονούσαν με αυτά, δια δε τας άλλας δεν εβράδυνεν το μοιραίον λόγω της ασιτίας και τις αϋπνίας, διότι οι αγροίκοι βάρβαροι ασχημονούσαν επ’ αυτών συνεχώς ο ένας κατόπιν του άλλου, συνευρίσκοντο μάλιστα και με ψυχορραγούσας γυναίκας αλλά και με νεκράς ακόμη». Λέγεται μάλιστα ότι η περιοχή απέκτησε τη σύγχρονη ονομασία της, Κλαψί, από τον θρήνο των επιζώντων μετά την καταστροφή. Το μνημείο της μάχης στα Κοκκάλια όπου οι Γαλάτες κατατροπώθηκαν. O Σύλλογος των εν Αθήναις και απανταχού Κρικελλιωτών Ευρυτάνων «ο Άγιος Νικόλαος» προς ανάμνηση της σπουδαίας μάχης, ανέγειρε το μνημείο της φωτογραφίας σας το 1995. Το πεδίο της μάχης βρίσκεται στα όρια των Νομών Φθιώτιδος και Ευρυτανίας, πάνω από τους σημερινούς οικισμούς Πουγκάκια και Παλαιοχώρι Τυμφρηστού (Ομιλαίων) Φθιώτιδος. Η εκδίκηση των κατοίκων της Ευρυτανίας Το τίμημα της βαρβαρότητας τους, πλήρωσαν οι Γαλάτες κατά την επιστροφή τους στο στενό των Θερμοπυλών, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο υπόλοιπος στρατός. Κοντά στο σημερινό χωριό Άγιος Νικόλαος οι κάτοικοι της Ευρυτανίας μαζί με τμήμα του ελληνικού στρατού έστησε ενέδρα στους βάρβαρους. Άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, που ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για την άδικη σφαγή των συμπατριωτών τους, χρησιμοποιώντας για όπλα τα αγροτικά τους εργαλεία αλλά και αυτοσχέδια όπλα, ρίχτηκαν στη μάχη. Οι κάτοικοι, αν και δεν ήταν εκπαιδευμένοι, ήταν εξοργισμένοι και φανατισμένοι γι’ αυτό κατάφεραν να προξενήσουν σημαντικές απώλειες στους Γαλάτες. Σύμφωνα με καταγραφές του Παυσανία, δεν κατάφεραν να γυρίσουν πίσω στις Θερμοπύλες ούτε οι μισοί από τους σφαγείς, ενώ σύμφωνα να με τη λαϊκή παράδοση, η περιοχή στην οποία στήθηκε η ενέδρα γέμισε με πτώματα Γαλατών. «…Οι Αιτωλοί και αι Αιτωλαί γυναίκες παρατεταγμένοι κατά μήκος όλου του δρόμου έρριχναν ακόντια κατά των βαρβάρων και επειδή οι Γαλάται δεν είχον παρά μόνο τας ασπίδας του τόπου των, ολίγα ακόντια αποτύγχανον. Όταν τους κατεδίωκον, οι Αιτωλοί ευκόλως εξέφευγον και αμέσως τους εκτυπούσαν εκ νέου […] Διότι από τους 40.800 βαρβάρους οι δυνηθέντες να σωθούν και να φθάσουν εις το στρατόπεδον των Θερμοπυλών ήσαν ολιγώτεροι από τους μισούς…» (Παυσ. Χ 22)]. Μια χούφτα θρυμματισμένα κόκαλα, τα οποία ευρέθησαν το 1993 στον τόπο συντριβής των Γαλατών το 279 π.Χ στα «Κοκκάλια».Στην περιοχή αυτή πολλοί Κρικελλιώτες έσπερναν βρίζα, στάρι και φακές και το αλέτρι έβγαζε στην επιφάνεια κόκκαλα αλλά και τμήματα όπλων ένα εκ των οποίων φυλλάσσεται στο Μουσείο αρχαιοτήτων της Λαμίας. Τα κόκαλά τους βρίσκονταν μέχρι πρόσφατα από αγρότες της περιοχής, που γι’ αυτό το λόγο πήρε το όνομα Κοκκάλια. Την ίδια στιγμή που το τμήμα του γαλατικού στρατού δέχτηκε την επίθεση των κατοίκων της Ευρυτανίας, οι άντρες του Βρέννου προσπάθησαν να πλησιάσουν στους Δελφούς, αλλά συνάντησαν και εκείνοι τη σθεναρή αντίσταση των κατοίκων, που τους είχαν κόψει το δρόμο. Ο Βρέννος τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης με τους Έλληνες και λίγο αργότερα, μη μπορώντας να αντέξει την ήττα του, αυτοκτόνησε πίνοντας μεγάλη ποσότητα «άκρατου οίνου». Στην Ευρυτανία υπάρχει σήμερα το μνημείο της μάχης στα Κοκκάλια το 279 πΧ, που φτιάχτηκε προς τιμήν όσων θυσιάστηκαν πολεμώντας τους Γαλάτες. Η μάχη που έγινε στα «Κοκκάλια», είναι μία από τις πιο ήταν καθοριστικές. Σύμφωνα με τους ιστορικούς εαν οι Γαλάτες έφθαναν στον προορισμό τους νικητές και τροπαιούχοι, τίποτα δεν θα μπορούσε να τους σταματήσει από το να νικήσουν και τις υπόλοιπες Ελληνικές δυνάμεις και να φθάσουν στη συνέχεια μέχρι την Αθήνα και την Πελοπόννησο και να εγκατασταθούν μόνιμα. Διότι οι Γαλάτες εισβάλλοντας στην Ελλάδα είχαν σκοπό όχι μόνο να τη λεηλατήσουν αλλά και να την αποικίσουν. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι πήραν μαζί τους τις γυναίκες και τα παιδιά τους με σκοπό να βρούνε νέες εστίες και να εγκατασταθούν μόνιμα σε αυτές. Στην άποψη αυτή συνηγορεί και το γεγονός ότι οι επιζήσαντες Γαλάτες δημιούργησαν αρχικά Βασίλειο στη Θράκη, το οποίο ονόμασαν Τύλη και στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στη Μικρά Ασία και παρέμειναν εκεί για αρκετούς αιώνες ως μία αυτοτελής εθνική ομάδα με την ονομασία Γαλάτες.

Με πληροφορίες από τον ι σ τ ό τ ο π ο του Παλαιοχωρίου Τυμφρηστού (Ομιλαίων) Φθιώτιδος
(Κωνσταντίνος Παναγιώτου)


Το μνημείο της μάχης στα Κοκκάλια όπου οι Γαλάτες κατατροπώθηκαν

Το μνημείο της μάχης στα Κοκκάλια όπου οι Γαλάτες κατατροπώθηκαν. O Σύλλογος των εν Αθήναις και απανταχού Κρικελλιωτών Ευρυτάνων «ο Άγιος Νικόλαος» προς ανάμνηση της σπουδαίας μάχης, ανέγειρε το μνημείο της φωτογραφίας σας το 1995. Το  πεδίο της μάχης  βρίσκεται στα όρια των Νομών Φθιώτιδος και Ευρυτανίας, πάνω από τους σημερινούς οικισμούς Πουγκάκια και Παλαιοχώρι Τυμφρηστού (Ομιλαίων) Φθιώτιδος.... 

http://www.mixanitouxronou.gr

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Απίστευτες εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων που εξηγήθηκαν τον 20ο αιώνα!








Ένα νέο μουσείο αφιερωμένο στις προηγμένες τεχνολογικές εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων και πιο συγκεκριμένα στο πολύτιμο έργο του επιστήμονα Αρχιμήδη, λειτουργεί στην Αρχαία Ολυμπία και εντυπωσιάζει παρουσιάζοντας την τεχνολογική πρωτοπορία των προγόνων μας.

Πρόκειται για πενήντα απίστευτες εφευρέσεις της αρχαίας Ελλάδας που έχουν πλήρως ανακατασκευαστεί και καλύπτουν μια περίοδο από το 2000 π.Χ. μέχρι το τέλος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Ανάμεσά τους είναι η «Βίδα» του Αρχιμήδη , το «Ρομπότ-Υπηρέτης» του Φίλωνα, το «Αυτόματο Θέατρο» του Ήρωνος, αρχαίες πολεμικές μηχανές και φυσικά ο «υπολογιστής των Αντικυθήρων». Δείτε τις πέντε πιο εντυπωσιακές εφευρέσεις που φιλοξενούνται στην έκθεση και τις ιστορίες τους.

Το «Ρομπότ – Υπηρέτης» του Φίλωνα.
Φίλων ο «Βυζάντιος», επίσης γνωστός ως «Φίλων ο Μηχανικός». Υπήρξε σπουδαίος μαθηματικός και μηχανικός, ο οποίος έζησε κατά το δεύτερο μισό του του 3ου αιώνα π.Χ. Ανάμεσα στις πολλές εφευρέσεις του, ήταν ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ, που εκτελούσε χρέη υπηρέτη. Το ρομπότ κρατούσε μια κανάτα κρασιού στο δεξί του χέρι προκειμένου ο επισκέπτης να τοποθετεί ένα κύπελλο στην παλάμη του αριστερού του χεριού με αποτέλεσμα να χύνεται το κρασί και στη συνέχεια το νερό αν ήταν επιθυμητό.

Το ρομπότ ήταν αποτέλεσμα μιας πολύπλοκης κατασκευής από δεξαμενές, σωλήνες, σωλήνες αέρα και στριφογυριστών ελατηρίων τα οποία αλληλεπιδρούν με τις αλλαγές του βάρους και την πίεση του αέρα. Το αποτέλεσμα αυτού του περίπλοκου σχεδίου ήταν το «Ρομπότ – Υπηρέτης» του Φίλωνα.

Η «Βίδα ή Κοχλίας » του Αρχιμήδη.
Αρχιμήδης ο Συρακούσιος (287 π.Χ – 212 π.Χ). Αρχαίος Έλληνας μαθηματικός, φυσικός, μηχανικός, εφευρέτης και αστρονόμος. Παρά το γεγονός ότι ελάχιστες λεπτομέρειες της ζωής του έγιναν γνωστές, ο ίδιος θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες στην αρχαιότητα. Ένα μεγάλο μέρος του έργου του Αρχιμήδη στη Μηχανική, προέκυψε από την εκπλήρωση των αναγκών της προσωπικής του κατοικίας στις Συρακούσες.

Ο βασιλιάς Ιέρων ο Β΄ή τυραννικός ανέθεσε στον Αρχιμήδη να σχεδιάσει ένα πλοίο τεραστίων διαστάσεων γνωστό ως «Συρακουσία». Ο βασιλιάς ήθελε να το χρησιμοποιήσει για τη μεταφορά τουλάχιστον 600 ατόμων, σε πολυτελή ταξίδια, μεταφέροντας εφόδια αλλά και ως πολεμικό ναυτικό πλοίο. Στο «Συρακουσία» υπήρχε ακόμα γυμναστήριο και ένας ναός αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη. Δεδομένου ότι σε ένα τέτοιο πλοίο θα εισέρρεαν σημαντικές ποσότητες νερού, η «βίδα» ή «κοχλίας» του Αρχιμήδη θα βοηθούσε στην απορρόφηση των υδάτων. Η συσκευή περιείχε έναν περιστρεφόμενο κοχλία ο οποίος γυρνούσε χειροκίνητα , σε σχήμα λεπίδας μέσα σε έναν κύλινδρο. Η συγκεκριμένη συσκευή χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για την άντληση υγρών και στερεών σε μορφή κόκκων όπως ο άνθρακας και το σιτάρι.

Το περιστρεφόμενο «Αυτόματο Θέατρο» του Ήρωνα.
Ήρων ο Αλεξανδρεύς (10-70 μ.Χ.). Ήταν Έλληνας μαθηματικός και μηχανικός, ο οποίος θεωρείται από τους μεγαλύτερους πειραματιστές της αρχαιότητας. Μια από τις πιο καλλιτεχνικές του δημιουργίες ήταν ένα «αυτόματο θέατρο», η οποία θεωρείται η πρώτη «ρομποτική». Μέσα από τη συγκεκριμένη συσκευή παρουσίασε το έργο «Ναύπλιος», μια τραγική ιστορία που διαδραματίζεται την περίοδο μετά τον Τρωικό πόλεμο.

Το «Αυτόματο Θέατρο» του Ήρωνα
Το «αυτόματο θέατρο» ήταν μια κατασκευή που έφτανε το 1,5 μέτρο ύψος που έμοιαζε με ναό, διακοσμημένο με αγαλματίδια θεοτήτων και κινούταν βάσει μιας επιτυχημένης αλληλουχίας κινητήριων συστημάτων από σχοινιά και κόμπους που λειτουργούσαν με έναν περιστρεφόμενο οδοντωτό τροχό.

Το «Νύχι» ή «Σιδερένιο Χέρι» του Αρχιμήδη.
Το «Νύχι» του Αρχιμήδη είναι ένα όπλο που λέγεται ότι είχε σχεδιαστεί για να υπερασπιστεί την πόλη των Συρακουσών. Επίσης γνωστό ως «Σιδερένιο Χέρι» αποτελείται από τον βραχίονα ενός γερανού που καταλήγει σε έναν μεταλλικό γάντζο. Σε κάθε επίθεση γινόταν ταλάντευση του βραχίονα προς τα επάνω με αποτέλεσμα την εκτόπιση του πλοίου έξω από το νερό . Πίνακας με το «Νύχι» του Αρχιμήδη από τον Giulio Parigi που έπειτα ονομάστηκε το «Σιδερένιο Χέρι» κυριολεκτικά.





Υπήρξαν σύγχρονα πειράματα για τον χρηστικό σκοπό της συσκευής, μέχρι το 2005 που η το τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ «Superweapons of the Ancient World» κατασκεύασε μια εκδοχή της και κατέληξε ότι επρόκειτο για μια λειτουργική συσκευή.

Οι «Φλεγόμενοι Καθρέφτες» του Αρχιμήδη.
Τον 2ο αιώνα μ.Χ ο αρχαίος Λουκιανός γράφει ότι κατά την διάρκεια της πολιορκίας των Συρακουσών, ο Αρχιμήδης κατέστρεψε τα εχθρικά πλοία με την φωτιά. Αιώνες αργότερα ο Ανθέμιος ο Τραλλιανός αναφέρει το φλεγόμενο γυαλί ως όπλο του Αρχιμήδη. Η συσκευή, που είναι γνωστή και ως οι «Ακτίνες Φωτός» του Αρχιμήδη χρησιμοποιήθηκε για να συγκεντρώσει το ηλιακό φως στα επερχόμενα πλοία, με αποτέλεσμα αυτά να παίρνουν φωτιά. Ύστερα από μεγάλη αμφισβήτηση έχει καταγραφεί πως η συγκεκριμένη εφεύρεση έχει κατασκευαστεί από γυαλισμένες μπρούντζινες ή χάλκινες ασπίδες, οι οποίες λειτουργούσαν ως καθρέφτες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ώστε να συγκεντρώσουν το ηλιακό φως στα πλοία.

Οι «Φλεγόμενοι Καθρέφτες» του Αρχιμήδη από τον Giulio Parigi
Ένα τεστ της ακτίνας φωτός του Αρχιμήδη έγινε το 1973 από τον Έλληνα επιστήμονα Ιωάννη Σακκά. Το πείραμα έλαβε χώρα στη ναυτική βάση του Σκαραμαγκά έξω από την Αθήνα. Για αυτή τη περίπτωση χρησιμοποιήθηκαν 70 καθρέπτες, ο καθένας με χάλκινη επίστρωση και μέγεθος περίπου στα 1,5 επί 1m. Οι καθρέπτες στράφηκαν σε ένα ομοίωμα από κόντρα πλακέ ενός Ρωμαϊκού πολεμικού πλοίου, το οποίο βρισκόταν σε απόσταση κοντά στα 50m. Όταν οι καθρέπτες σημάδεψαν με ακρίβεια το πλοίο, αυτό έπιασε φωτιά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Το πλοίο από κόντρα πλακέ ήταν επιστρωμένο με βαφή πίσσας, η οποία μπορεί να βοήθησε στην ανάφλεξη.

Η επίστρωση με βαφή πίσσας ήταν κοινότοπη στα πλοία την κλασσική εποχή. Η έκθεση αναδεικνύει τη λάμψη των εφευρετών του παρελθόντος και παρουσιάζει τις δημιουργίες που αποτέλεσαν τη βάση για την σημερινή τεχνολογία. Το μουσείο ήταν μια πρωτοβουλία του αρχιτέκτονα Κώστα Κοτσανά, που έχει ιδρύσει το Μουσείο της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας στο Κατάκολο Ηλείας.

Σύμφωνα με τον κ. Κοτσανά,το μουσείο έχει ως στόχο να αναδείξει ακόμα και τις πιο άγνωστες πτυχές του επιστημονικού έργου του Αρχιμήδη, το οποίο προβάλλει την τεχνολογία των αρχαίων Ελλήνων η οποία τελικά δεν ήταν τόσο μακρινή από την εξέλιξη της σημερινής τεχνολογίας. Αρχική φωτογραφία: Leonardo Da Vinci, Ο κοχλίας και υδάτινος τροχός του Αρχιμήδη...
ΠΗΓΗ http://www.aetos-apokalypsis.com/

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Η μεγαλύτερη ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ στην Υφήλιο βρίσκεται στην υπόγεια Αθήνα!! (βίντεο)









Το γνώριζαν εδώ και 25 χρόνια και το έκρυβαν..Τι κάνει το Υπ. Πολιτισμού; Η μεγαλύτερη ανακάλυψη στην υφήλιο. Παγκόσμια…

Υπάρχει κάτω από την Αθήνα υπόγειος χώρος αρχαίος που οδηγεί σε άθικτο ναό, τον έχουνε βρει εδώ και… 25 χρόνια με 130 αγάλματα άθικτα σε άριστη κατάσταση;

Τι φοβούνται να μην αποκαλυφθεί και το κρύβουν 25 χρόνια; Υπάρχουν εικασίες ότι υπάρχει και το χρυσελεφάντινο άγαλμα. Εκεί υπήρχαν ανάγλυφα παντού στον χώρο γεμάτο σαν αυτά που έχει ο Παρθενώνας γύρω γύρω. Τα αγάλματα και ο χώρος τουλάχιστον τότες πριν το ξανακλείσουν ήτανε άθικτος.

Τα αγάλματα ήταν τέλειος άθικτα, χωρίς να λείπουν χέρια μύτες όπως λείπουν σε αυτά τα αγάλματα που έχουμε έξω,τα περισσότερα σπασμένα στο μουσείο της ακρόπολης και παντού. Χωρίς την παραμικρή γρατζουνιά. Και όλα αυτά μέχρις εκεί που προχώρησαν γιατί δεν το εξερεύνησαν όλο το μέρος.

Ποιοι είναι αυτοί που έχουνε σταματήσει τόσα χρόνια το άνοιγμα της στοάς;

Το έβγαλε στην φόρα ο άνθρωπος που το ανακάλυψε..αλλιώς ακόμα δεν θα ξέραμε τίποτα.Δείτε την εκπομπή μυστικά περάσματα και δεν θα το πιστεύετε.Πρέπει να έρθουν αρχαιολόγοι από όλο τον κόσμο και να ανοιχτεί το μέρος!Ακουστέ το βίντεο από το 58.07 και θα σας πιάσουνε τα νευρά σας σίγουρα.

Δείτε το και τα συμπεράσματα δικά σας, για το κατά πόσο είναι αλήθεια:

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Οι Καλάς φέρουν ελληνικό DNA όπως και Η φυλή Tu στην Κίνα …!


Ερευνητές από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Εξελικτική Ανθρωπολογία στη Λειψία της Γερμανίας, το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το University College London (UCL) '' Οι Καλάς φέρουν ελληνικό DNA όπως και Η φυλή Tu στην Κίνα'' …!



Οι Καλάς που ζουν στα βουνά Χίντου Κους του σύγχρονου Πακιστάν φέρουν γονίδια που πιθανώς προέρχεται από την Ευρώπη και θα μπορούσε να γίνει από την εκστρατεία στην Ανατολή των Ελλήνων του μακεδονικού στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου [Credit: James L. Stanfield / National Geographic Creative]


Όταν άτομα από διαφορετικές ομάδες διασταυρωθούν, το DNA στους απογόνους τους γίνεται ένα μείγμα του DNA από κάθε ομάδα αναμίξεως. Κομμάτια του DNA τους στη συνέχεια περνάει μαζί ,σε μεταγενέστερες γενιές, και υπάρχει σε όλη τη διαδρομή μέχρι σήμερα. Ερευνητές από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Εξελικτική Ανθρωπολογία στη Λειψία της Γερμανίας, το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το University College London (UCL), έχουν πλέον δημιουργήσει έναν παγκόσμιο χάρτη που περιγράφει λεπτομερώςτις γενετικές ιστορίες από 95 διαφορετικούς πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο, που εκτείνονται τα τελευταία τέσσερα χιλιάδες χρόνια



Ο διαδραστικός παγκόσμιος χάρτης που είναι προσβάσιμος μέσω του διαδικτύου, περιγράφει λεπτομερώς τις ιστορίες των γενετικών αναμείξεων από κάθε έναν από 95 πληθυσμούς από όλη την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και τη Νότια Αμερική.
Δείχνει πιθανές γενετικές επιπτώσεις των ιστορικών γεγονότων συμπεριλαμβανομένης της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας, την αυτοκρατορία των Μογγόλων , τον Αραβικό δουλεμπόριο και των Ευρωπαίων εμπόρων, κοντά στο Δρόμο του μεταξιού με την ανάμειξη με τους ανθρώπους στην Κίνα.


Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Science , είναι η πρώτη για τον εντοπισμό ταυτόχρονα, με την ημερομηνία των γεγονότων και χαρακτηρίζουν μια γενετική ανάμειξη μεταξύ των πληθυσμών.


Για να γίνει αυτό, οι ερευνητές ανέπτυξαν εξελιγμένες στατιστικές μεθόδους για την ανάλυση του DNA των 1490 ατόμων σε 95 πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο. Το "DNA έχει πραγματικά τη δύναμη να πει τις ιστορίες και να αποκαλύψει λεπτομέρειες για το παρελθόν της ανθρωπότητας," δήλωσε ο Simon Myers του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Τμήμα Στατιστικής και το Κέντρο για την Ανθρώπινη Γενετική Wellcome Trust, συν-υπεύθυνος συντάκτης της μελέτης.




Επιλεγμένες εκδηλώσεις και πρόσμιξη. Τα Κουτιά δείχνουν ιστορικά γεγονότα, ενώ οι «σταγόνες » δείχνουν ημερομηνίες που προκύπτει με τη χρήση γενετικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένου του στατιστικού λάθος αλλά και την αβεβαιότητα
.ΠΑΡΑΤΗΡΉΣΤΕ ΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΤΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ


"Επειδή η προσέγγισή μας χρησιμοποιεί μόνο τα γενετικά δεδομένα, που παρέχει πληροφορίες ανεξάρτητες από άλλες πηγές. Πολλές από τις γενετικές παρατηρήσεις μας ταιριάζουν με τα ιστορικά γεγονότα, και βλέπουμε επίσης αποδείξεις δεν είχαν περιληφθεί προηγουμένως σε γενετική ανάμειξη.


Για παράδειγμα, το DNA των ανθρώπων Tu στη σύγχρονη Κίνα προτείνει ότι περίπου το 1200μ .Χ, οι Ευρωπαίοι με παρόμοια χαρακτηριστικά με τους σύγχρονους Έλληνες αναμιγνύεται με άλλα κινέζικα στοιχεία στον πληθυσμό.
Λογικός συνειρμός, η πηγή αυτής της ευρωπαϊκής μίξης-όπως το DNA καταδεικνύει θα μπορούσε να είναι οι έμποροι που ταξιδεύουν στον κοντινό Δρόμου του Μεταξιού. "


ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΓΓΟΛΟΙ


Η ισχυρή τεχνική, που βαπτίστηκε με την ονομασία « Globetrotter », προσφέρει μια εικόνα στα γεγονότα του παρελθόντος, όπως η γενετική κληρονομιά της αυτοκρατορίας των Μογγόλων. Τα ιστορικά αρχεία δείχνουν ότι ο λαός του Πακιστάν Χαζάρα μερικώς καταγόταν από Μογγόλους πολεμιστές, και αυτή η μελέτη βρήκε σαφείς αποδείξεις μογγολικού DNA που εισέρχονται στον πληθυσμό κατά την περίοδο της Μογγόλικης αυτοκρατορίας . Έξι άλλους πληθυσμοί, από την ανατολή ως την μακρινή δύση ,ως την Τουρκία, έδειξε παρόμοια στοιχεία για γενετική ανάμειξη με Μογγόλους περίπου την ίδια ώρα.








Επιλεγμένα γεγονότα ανάμιξη προκύπτει με τη χρήση γενετικών δεδομένων. Τοποθεσίες και οι αναλογίες καταγωγή εισφέρει εισερχόμενη ομάδα. Διαφορετικές εισερχόμενες ομάδες που αντιπροσωπεύονται από τα διάφορα χρώματα επισημανθεί στην προηγούμενη εικόνα


"Αυτό που με εκπλήσσει περισσότερο είναι απλά πόσο καλά λειτουργεί η τεχνική μας", δήλωσε ο Garrett Hellenthal του UCL Ινστιτούτου Γενετικής, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. "Παρόλο που οι μεμονωμένες μεταλλάξεις φέρουν μόνο ασθενή σήματα για το πού ένα άτομο είναι και από πού προέρχεται , με την προσθήκη πληροφοριών σε ολόκληρο το γονιδίωμα μπορούμε να ανακατασκευάσουμε αυτά τα γεγονότα. Μερικές φορές τα άτομα του δείγματος από κοντινές περιοχές μπορεί να έχει εκπληκτικά διαφορετικές πηγές της ανάμιξης.


Για παράδειγμα, έχουμε εντοπίσει ξεχωριστές εκδηλώσεις να συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές μεταξύ των ομάδων, εκτός από την φυλή Χαζάρα με δειγματοληψία εντός του Πακιστάν, με κάποια άτομα να κληρονομούν DNA από την υποσαχάρια Αφρική και αυτό με δεικνύει ότι ίσως σχετίζονται με το αραβικό εμπόριο σκλάβων,η ένας άλλος από την Ανατολική Ασία, και μια ακόμη ανάμιξη από την αρχαία Ευρώπη.


Σχεδόν όλοι οι πληθυσμοί μας δείχνουν την ανάμειξη στα γεγονότα, έτσι ώστε να είναι πολύ κοινά σε όλη την πρόσφατη ιστορία και που συχνά περιλαμβάνουν ανθρώπους που μεταναστεύουν σε μεγάλες αποστάσεις. " Η ομάδα χρησιμοποίησε στοιχεία του γονιδιώματος για όλα τα 1490 άτομα για να αναγνωρίσουν «κομμάτια» του DNA που μοιράστηκαν μεταξύ των ατόμων από διαφορετικούς πληθυσμούς. Οι πληθυσμοί μοιράζονται περισσότερο μερίδιο από καταγωγή που είναι τα περισσότερα κομμάτια, και τα μεμονωμένα κομμάτια δίνουν ενδείξεις για την υποκείμενη καταγωγή στο μήκος των χρωμοσωμάτων.






Αυτή είναι μια σχηματική απεικόνιση της διαδικασίας πρόσμιξης [Credit: The chromosome painting collective]




"Κάθε πληθυσμός έχει μια συγκεκριμένη γενετική « παλέτα », δήλωσε ο Daniel Falush του Ινστιτούτου Max Planck για την Εξελικτική Ανθρωπολογία στη Λειψία της Γερμανίας, συν-υπεύθυνος συντάκτης της μελέτης. «Εάν επρόκειτο να ζωγραφίσει τα γονιδιώματα των ανθρώπων στους σύγχρονους Μάγια, για παράδειγμα, θα χρησιμοποιεί μια μεικτή παλέτα με τα χρώματα από τα ισπανικά-όπως, της Δυτικής Αφρικής και των γηγενών της Αμερικανικής ηπείρου το DNA. Αυτός ο συνδυασμός χρονολογείται γύρω 1670 μ.Χ., σύμφωνα με τα ιστορικά που περιγράφουν τα ισπανικά αρχεία αλλά και της Δυτικής Αφρικής όπου οι άνθρωποι εισέρχονται στην Αμερική γύρω από εκείνη την εποχή.


Αν και μπορούμε να πούμε ότι το DNA δεν είναι άμεσα δείγμα από τις ομάδες που αναμίχθηκαν στο παρελθόν, μπορούμε να συλλάβουμε ένα μεγάλο μέρος του DNA αυτών των αρχικών ομάδων, επίμονα, όπως μέσα σε μια μικτή παλέτα . ομάδες σύγχρονη " Εκτός από την παροχή καινούριες γνώσεις σε ιστορικά γεγονότα, η νέα έρευνα θα μπορούσε να έχει συνέπειες για το πώς οι επιπτώσεις του DNA ,λειτουργούν για την υγεία και την ασθένεια σε διαφορετικούς πληθυσμούς.



ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
ΠΗΓΗ http://ellinondiktyo.blogspot.fr

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Δ' Σταυροφορία - Η επίθεση της Δύσης στο Βυζάντιο!







Η Δ' Σταυροφορία ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Πάπα Ιννοκέντιου Γ' το 1201, για την κατάληψη των Αγίων Τόπων, που κατείχαν οι Μουσουλμάνοι. Ολοκληρώθηκε στις 12 Απριλίου 1204, με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και την προσωρινή κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, χωρίς τη θέληση του Ποντίφικα.

Μετά την αποτυχία της τρίτης Σταυροφορίας (1189-1192) για την κατάληψη των Αγίων Τόπων, το ενδιαφέρον των δυτικοευρωπαίων ατόνησε. Την Ιερουσαλήμ, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Συρίας και της Αιγύπτου, ήλεγχε η μουσουλμανική δυναστεία των Αγιουβιδών. Το λατινικό Βασίλειο της Ιερουσαλήμ μόνο κατ' όνομα υπήρχε, περιορισμένο σε λίγες πόλεις στις ακτές της Παλαιστίνης.

Το ενδιαφέρον για μια νέα σταυροφορία ανακίνησε ο πάπας Ινοκέντιος Γ' το 1198. Στην αρχή συνάντησε τη γενική αδιαφορία των εστεμμένων της Ευρώπης, που είχαν τα δικά τους προβλήματα να επιλύσουν. Τον επόμενο χρόνο, κάποιοι ευγενείς, κυρίως από τα εδάφη της σημερινής Γαλλίας, πείσθηκαν να συγκροτήσουν ένα εκστρατευτικό σώμα, με επικεφαλής τον Κόμη Τιμπό της Καμπανίας. Ο Τιμπό πέθανε τον επόμενο χρόνο και αρχηγός της Δ' Σταυροφορίας ανακηρύχθηκε ο ιταλός κόμης Βονιφάτιος ο Μομφερατικός. Το σχέδιο προέβλεπε τη συγκέντρωση των Σταυροφόρων στη Βενετία και από εκεί θα κατευθύνονταν στην Αίγυπτο, όπου θα άρχιζαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, με σκοπό την κατάληψη της Ιερουσαλήμ.

Τη δύναμη των Σταυροφόρων συγκροτούσαν 33.500 άνδρες και 4.500 άλογα και τη διεκπεραίωσή τους στην Αίγυπτο ανέλαβαν έναντι ανταλλαγμάτων οι Ενετοί το 1200. Ζήτησαν 85.000 αργυρά μάρκα, τα μισά εδάφη που θα κατακτούσαν οι Σταυροφόροι και προθεσμία ενός έτους για τις ετοιμασίες της φιλόδοξης εκστρατείας. Το 1201 το μεγαλύτερο μέρος των Σταυροφόρων έφθασε στη Βενετία. Όμως, οι ηγέτες τους δεν τήρησαν τη συμφωνία και μόλις και μετά βίας συγκέντρωσαν 51.000 αργυρά μάρκα. Οι Ενετοί εξοργίσθηκαν και τους φυλάκισαν στο νησάκι Λίντο, έως ότου αποφασίσουν για την τύχη τους.

Ο γηραιός δόγης Ερρίκος Δάνδολος αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την περίσταση και να χρησιμοποιήσει τους Σταυροφόρους για τους δικούς του σκοπούς. Στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, όπου έγινε η επίσημη τελετή υποδοχής τους, ο δόγης πρότεινε στους αρχηγούς τους να επιτεθούν πρώτα στο λιμάνι της Ζάρας στη Δαλματία (σημερινή Κροατία), προκειμένου να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Η Ζάρα, που προμήθευε με ξυλεία τον στόλο του δόγη, είχε αποσκιρτήσει από τη Βενετία και βρισκόταν υπό προστασία του βασιλιά των Ούγγρων Έμερικ. Οι κάτοικοί της ήταν χριστιανοί και μάλιστα καθολικοί.

Για την επιχείρηση συμφώνησε απρόθυμα ο παπικός αντιπρόσωπος Καρδινάλιος Καπουάνο, όχι όμως και ο Πάπας Ινοκέντιος, που απείλησε με αφορισμό όσους σταυροφόρους στραφούν εναντίον χριστιανών. Τη σχετική επιστολή του φρόντισαν να την κρατήσουν μυστική οι επικεφαλής της εκστρατείας. Η επιχείρηση τελικά πραγματοποιήθηκε. Η πόλη της Ζάρας καταλήφθηκε, ύστερα από σύντομη πολιορκία και ο Πάπας Ινοκέντιος Γ' πραγματοποίησε την απειλή του.




Η είσοδος των Σταυροφόρων στην Κωνσταντινούπολη (Ευγένιος Ντελακρουά, 1840)

Ο αρχηγός των Σταυροφόρων Βονιφάτιος ο Μομφερατικός δεν πήρε μέρος στην εκστρατεία κατά της Ζάρα, φοβούμενος ίσως τις παπικές κυρώσεις. Πήγε να επισκεφθεί τον εξάδελφό του Φίλιππο της Σουηβίας, ο οποίος φιλοξενούσε τον συγγενή του βυζαντινό πρίγκηπα Αλέξιο Άγγελο, γιο του ανατραπέντος αυτοκράτορα Ισαάκιου Β' Άγγελου. Ο Αλέξιος Άγγελος ζήτησε βοήθεια από τον Βονιφάτιο για να ανατρέψει τον θείο του αυτοκράτορα Αλέξιο Γ' Άγγελο και να επαναφέρει στον θρόνο τον τυφλό πατέρα του. Στα ανταλλάγματα που προσέφερε ήταν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, στρατιωτικές δυνάμεις για την ενίσχυση της εκστρατείας των Σταυροφόρων στην Αίγυπτο και την υποταγή της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης στον Πάπα.

Ο Βονιφάτιος θεώρησε δελεαστική την πρόταση και μαζί με τον Αλέξιο Άγγελο μετέβησαν στην Κέρκυρα για να συναντήσουν τους Σταυροφόρους που συμμετείχαν στην κατάληψη της Ζάρα και να ενημερώσουν τους αρχηγούς της Σταυροφορίας. Κάποιοι συμφώνησαν με την εκτροπή της Σταυροφορίας, άλλοι διαφώνησαν και αποχώρησαν, επιστρέφοντας στις πατρίδες τους.

Ανάμεσα σε αυτούς που είδαν με καλό μάτι την πρόταση του Αλέξιου ήταν και οι Ενετοί. Λαός ναυτικός, επιζητούσαν την αύξηση της επιρροής τους στην Ανατολή εις βάρος της Γένουας και της Πίζας, που ήταν οι κύριοι ανταγωνιστές τους. Επιπροσθέτως, τους μισούσαν και ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για τη σφαγή των συμπατριωτών τους, στη διάρκεια των αντιπαπικών ταραχών στην Κωνσταντινούπολη το 1182. Από την άλλη πλευρά, το Βυζάντιο σπαρασσόταν από εμφύλιες διαμάχες και την καταστροφική πολιτική των τελευταίων Κομνηνών και της δυναστείας των Αγγέλων. Βρισκόταν σε προφανή παρακμή, ενώ είχαν αρχίσει οι αποσχιστικές τάσεις από φιλόδοξους τοπάρχες. Ο λαός στέναζε από τη βαριά φορολογία.

Ο στόλος των Ενετών και Σταυροφόρων έφθασε προ των τειχών της Κωνσταντινούπολης στις 23 Ιουνίου 1203. Οι νεοφερμένοι έμειναν κατάπληκτοι από όσα έβλεπαν τα μάτια τους: «Δεν μπορούσαν να φαντασθούν ότι υπήρχε στον κόσμο τόσο οχυρή πόλη. Είδαν τα υψηλά τείχη, τους ισχυρούς πύργους, τα θαυμαστά παλάτια, τις μεγάλες εκκλησίες, που ήταν τόσες πολλές ώστε κανείς δεν θα το πίστευε αν δεν τις έβλεπε με τα μάτια του. Το μήκος της, το πλάτος της, έδειχναν πως ήταν βασιλεύουσα». Με τα λόγια αυτά περιγράφει τις πρώτες του εντυπώσεις ο ιστορικός και εκ των ηγετών της Σταυροφορίας Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος.

Αρχικός τους στόχος ήταν να αποκαταστήσουν στον θρόνο τον Ισαάκιο Β' Άγγελο. Οι κάτοικοι της Πόλης τους υποδέχθηκαν εχθρικά, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Αλέξιου Άγγελου. Στις 17 Ιουλίου οι Σταυροφόροι αποβιβάσθηκαν στη στεριά και επιτέθηκαν από τη νοτιοανατολική πλευρά της Πόλης. Έβαλαν μία μεγάλη φωτιά, που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην Πόλη. Οι κάτοικοι στράφηκαν κατά του αυτοκράτορα Αλέξιου Γ' Άγγελου, ο οποίος έφυγε την ίδια νύχτα από την Πόλη. Ο Ισαάκιος Β' Άγγελος αφέθηκε ελεύθερος και αποκαταστάθηκε στο θρόνο του. Την 1η Αυγούστου ο γιος του Αλέξιος Άγγελος αναγορεύθηκε σε αυτοκράτορα, ως Αλέξιος Δ' Άγγελος. Το Βυζάντιο βρισκόταν και πάλι σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου, αφού υπήρχαν δύο νόμιμοι αυτοκράτορες (Αλέξιος Γ' Άγγελος και Αλέξιος Δ' Άγγελος).




Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης

Ο νέος ηγεμόνας βρήκε τα ταμεία άδεια και γρήγορα συνειδητοποίησε ότι δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις δεσμεύσεις του προς τους Σταυροφόρους. Διέταξε τότε να καταστραφούν εικόνες και αντικείμενα λατρείας, μόνο και μόνο για να πάρει τον χρυσό και τον άργυρο που περιείχαν. Ο λαός εξαγριώθηκε και θεώρησε ιεροσυλία την απόφαση αυτή του αυτοκράτορα. Ο αυλικός Αλέξιος Δούκας, γνωστός και ως Μούρτζουφλος, εξαιτίας των πυκνών φρυδιών του, εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση. Τον ανέτρεψε και τον στραγγάλισε. Ο Αλέξιος Δούκας ανέβηκε στο θρόνο ως Αλέξιος Ε'. Ο πρώην αυτοκράτορας Ισαάκιος Β' Άγγελος πέθανε ύστερα από λίγο, από φυσικά αίτια.

Οι Σταυροφόροι και οι Βενετοί, χωρίς προστάτες πλέον σε μια εχθρική γι' αυτούς περιοχή, βρέθηκαν προς στιγμή σε αμηχανία. Πάντως, στις 8 Απριλίου 1204 επιτέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για μια ακόμη φορά, προκειμένου να τιμωρήσουν τον δολοφόνο του Αλέξιου Δ' Άγγελου. Ο Αλέξιος Ε' αντέταξε ισχυρή άμυνα, με σύμμαχο τον άσχημο καιρό. Οι επιτιθέμενοι το θεώρησαν θεϊκό σημάδι και θέλησαν να λύσουν την πολιορκία. Οι καθολικοί κληρικοί που τους συνόδευαν κατόρθωσαν να τους πείσουν να παραμείνουν και να καταλάβουν την Πόλη, με τα επιχειρήματα ότι οι Βυζαντινοί είναι προδότες και δολοφόνοι επειδή σκότωσαν τον σεβαστό Αλέξιο Δ' και ότι είναι χειρότεροι από τους Εβραίους. Ο Πάπας Ινοκέντιος Γ', για μια ακόμη φορά, είχε διαμηνύσει στους Σταυροφόρους να μην επιτεθούν και να μην σκοτώσουν ούτε ένα χριστιανό, αλλά και πάλι η σχετική επιστολή του απεκρύβη από τους παπικούς απεσταλμένους.

Στις 12 Απριλίου 1204, οι Σταυροφόροι πραγματοποίησαν την τελική τους έφοδο κατά της Κωνσταντινούπολης, βοηθούμενοι και από τον καλό καιρό. Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Ε' Μούρτζουφλος την είχε εγκαταλείψει κι έτσι την κατέλαβαν με σχετική ευκολία, παρά την αντίσταση της αυτοκρατορικής φρουράς, που την αποτελούσαν οι σκανδιναβοί Βάραγγοι. Για τρεις μέρες οι «Στρατιώτες του Χριστού» επιδόθηκαν σε παντός είδους βανδαλισμούς και φρικαλεότητες. Δεν δίστασαν να βεβηλώσουν ακόμη και ιερούς χώρους, ανεβάζοντας στον πατριαρχικό θρόνο μία πόρνη, σύμφωνα με τον ιστορικό Νικήτα Χωνιάτη. Όταν ο Πάπας έμαθε για τις βδελυρές πράξεις των Σταυροφόρων εξέφρασε την ντροπή και τον αποτροπιασμό του.

Για τα επόμενα 59 χρόνια ο ελλαδικός χώρος θα ζήσει υπό καθεστώς Φραγκοκρατίας. Η τάξη θα αποκατασταθεί το 1261, με την εκδίωξη των Λατίνων και την ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τον Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο.

Η Τέταρτη Σταυροφορία, μόνο κατ' όνομα υπήρξε. Σχεδόν κανένας από τους λατίνους μαχητές δεν πάτησε το πόδι του στους Αγίους Τόπους, παρά μόνο διοχέτευσαν όλη τους την ενέργεια στην καταστροφή του Βυζαντίου. Η κληρονομιά που άφησε πίσω της η Τέταρτη Σταυροφορίας είναι η ολοκλήρωση του Σχίσματος μεταξύ Καθολικής Δύσης και Ορθόδοξης Ανατολής και ο τεμαχισμός της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε λατινικά (Πριγκιπάτο της Αχαΐας, Βασίλειο της Θεσσαλονίκης, Βασίλειο των Αθηνών, Βασίλειο του Αιγαίου, Ηγεμονία της Κωνσταντινούπολης) και ελληνικά κρατίδια (Δεσποτάτο της Ηπείρου, Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, Αυτοκρατορία της Νικαίας). Η αποτυχία του να ελέγξει του Σταυροφόρους έγινε μάθημα στον Ινοκέντιο και τους διαδόχους του στην Αγία Έδρα κι έτσι δεν υποστήριξαν αμέσως καμία από τις επόμενες Σταυροφορίες.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Πάτρα: Έπεσε το Ιερό Δισκοπότηρο την ώρα της Θείας Κοινωνίας – Δείτε τι έκανε ο ιερέας!!!






Σκηνές που προκαλούν δέος και ανατριχίλα εκτυλίχθηκαν σε εκκλησία της Πάτρας, με αφορμή τη θέα της… αναπάντεχης πτώσης του Ιερού Δισκοπότηρου, που είχε ως αποτέλεσμα να χυθεί όλη η Αγία Κοινωνία! Και άπαντες οι πιστοί ένιωσαν ρίγος βλέποντας την απίστευτη αντίδραση του ιερωμένου: Ο οποίος, δίχως να το σκεφτεί στιγμή, γονάτισε και έγλυψε το πάτωμα!


Το περιστατικό συνέβη την Κυριακή των Βαϊων, στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων.Και είναι από τα συμβάντα που τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο δεν έχει ακουστεί ποτέ ξανά στο παρελθόν. Σε πολλούς βέβαια υπάρχει η απορία, πως θα αντιδρούσε ένας ιερέας εάν από κάποιο λάθος αναποδογύριζε το Άγιο Δικοπότηρο. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, είχαμε την απάντηση στην πράξη και ομολογουμένως, η ενέργεια του παπά προξενεί εντύπωση και θαυμασμό. Μόνο που το Άγιο Δικοπότηρο δεν αναποδογύρισε από κάποιο λάθος του κληρικού αλλά από την… βιασύνη μιας ηλικιωμένης πιστής η οποία έσπρωχνε τους υπόλοιπους για να βγει μπροστά και να προλάβει να κοινωνήσει πιο γρήγορα. Και αυτό παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του ιερέα ώστε οι πιστοί να έχουν υπομονή και με πνεύμα κατάνυξης και ταπεινότητας να προσέλθουν εμπρός στο ιερό.


Όλα αυτά δεν εισακούστηκαν από την ηλικιωμένη η οποία πάνω στα σπρωξίματα και φθάνοντας δίπλα στον ιερέα, μάλλον έχασε την ισορροπία της και για να μην πέσει πιάστηκε από πάνω του, με αποτέλεσμα να …ρίξει το Άγιο Δισκοπότηρο στο πάτωμα και να χυθεί όλη η ποσότητα της Αγίας Κοινωνίας.Και τότε ακολούθησε η σκηνή που «πάγωσε» άπαντες τους πιστούς.

Ο παπάς δεν είπε λέξη στην ηλικιωμένη. Γονάτισε αμέσως, έσκυψε και άρχισε να γλύφει όλο το πάτωμα και τα σκαλοπάτια, προκειμένου να μην μείνει ούτε σταγόνα Αγίας Κοινωνίας χυμένη!Ο παπάς έκλαιγε και οι πιστοί του φώναζαν: «Άξιος»!Οι πιστοί έκαναν τον Σταυρό τους. Κάποιοι δάκρυσαν στη θέα του ιερέα και του φώναζαν «άξιος»! Μόλις ο ιερέας ολοκλήρωσε, πήρε ένα οινόπνευμα και καθάρισε όλη την περιοχή ώστε ούτε ίχνος Αγίας Κοινωνίας να μην πατηθεί από παπούτσι πιστού…


Είναι χαρακτηριστικό ότι ο παπάς δεν σταμάτησε να κλαίει για αυτό που συνέβη ενώ κάθε τόσο σήκωνε το κεφάλι του προς τα πάνω ζητώντας συγγνώμη από τον Χριστό. Επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι δεν έκανε την παραμικρή παρατήρηση στην ηλικιωμένη που από το λάθος της προκάλεσε το συμβάν. Μία ακόμα απόδειξη της καλοσύνης του εν λόγω ιερωμένου ο οποίος είναι γνωστός στην ενορία του για το θεάρεστο έργο του, την ταπεινότητα και την κατανόησή του. Το θέμα είναι πως όσοι πιστοί ήθελαν να κοινωνήσουν έπρεπε να περιμένουν νέα Παρασκευή ή να απευθυνθούν σε άλλο Ιερό Ναό.


πηγή:http://neotera.gr/

Κυριακή 12 Απριλίου 2015

Αναστάσιμες ευχές από το διαχειριστή του blog ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ



Xρόνια πολλλά!Xριστός Ανέστη!Εύχομαι από καρδιάς η Ανάσταση του Κυρίου μας να είναι πηγή υγείας,ευτυχίας,ψυχικής ανάτασης και εθνικής αφύπνισης για όλους και όλες!!


Θεοφάνης Θ.Γκατζής

Οικονομολόγος-Αρθρογράφος