Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Βαρέλι δίχως πάτο, τραπεζικό και ασφαλιστικό!



Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου


Μπορεί πολιτικά να παρουσιάζεται το ζήτημα του Χρέους και της αναδιάρθρωσής του ως νούμερο ένα ζήτημα για τη χώρα, ωστόσο αλλού είναι οι πραγματικές άμεσες απειλές για την οικονομία. Οι οποίες μπορεί να την τινάξουν στον αέρα άσχετα από το αν θα ανοίξει ή όχι σύντομα η υπόθεση του Χρέους. Οι τράπεζες και το ασφαλιστικό είναι οι μεγάλες "νάρκες".


Οι οποίες μάλιστα υπάρχει κίνδυνος να εκραγούν πολύ πολύ σύντομα. Και δεν χρειάζονται ούτε μεταπτυχιακά Οικονομικών σπουδών ούτε εξειδικευμένες γνώσεις γα να γίνει αντιληπτό και κατανοητό ότι αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται επί της ουσίας και ως εκ του θεωρητικού ρόλου του, τραπεζικό σύστημα στη χώρα. Αυτό θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ακόμα και για τους αδαείς που σήμερα διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. Και ακόμα και η υπόθεση της διαχείρισης των κόκκινων δανείων είναι επί της ουσίας μία μεγάλη παγίδα για τις τράπεζες. Που δεν έχουν την πολυτέλεια να μην πέσουν μέσα.


Η διαχείριση των κόκκινων δανείων δύναται να προκαλέσει πολύ μεγάλα προβλήματα στις τράπεζες σε επίπεδο κεφαλαιακών αναγκών, ενώ την ώρα που θα κλείνει μία τρύπα θα ανοίγει ταυτόχρονα μία άλλη. Για τους τραπεζικούς ισολογισμούς είναι σαν τη λερναία ύδρα. Γιατί όσοι θεωρούν ότι τα πραγματικά επισφαλή ή προβληματικά δάνεια είναι στο 45% των χαρτοφυλακίων είναι είτε αιθεροβάμων ή εθελοτυφλεί. Τα ποσοστά είναι πολύ υψηλότερα. Λύσεις μαζικές και ουσίας γα τα NPLs δεν προβλέπεται να βρεθούν μέσω πώλησής τους πλην ενός σχετικά μικρού ποσοστού και η μείωση της έκθεσης μέσω διαγραφών, δεν θα είναι "αναίμακτη" για τις τράπεζες.


Όσο γα τη ρευστότητα; Ενδιαφέρον και κρίσιμο διακύβευμα. Πολλά θα κριθούν από τη συμμετοχή της χώρας στο QE του κ. Ντράγκι. Εφικτό ίσως. Δεν είναι τυχαίο ωστόσο που ο πρωθυπουργός έχει πλέον αναθεωρήσει τη ρητορική του "μοιράζοντας" τη σημαντικότητα των στοχεύσεών του μεταξύ Χρέους και QE. Και ίσως ακόμη και η υπαγωγή στο QE αν και εφόσον επιτευχθεί, να μην επαρκεί. Από τη στιγμή που η πληρωμή των υποχρεώσεων των πολιτών προς τις τράπεζες έχει αναχθεί σε τελευταία προτεραιότητα, δεν υπάρχει μεγάλο περιθώριο αισιοδοξίας. Πρώτα πληρώνει ο πολίτης την εφορία, μετά τις ανελαστικές του δαπάνες και έπειτα τις όποιες καταναλωτικές του ανάγκες και αν περισσέψει κάτι μπορεί να δώσει και στην Τράπεζα. Αν και πλέον αυξάνονται δραματικά και όσοι επιλέγουν να μην είναι ενήμεροι, προσδοκώντας ευνοϊκότερες ρυθμίσεις.


Σε κάθε περίπτωση οι τράπεζες θα βρεθούν την επόμενη χρονιά σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Και με ορίζοντα διετίας δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς τίποτε. Ούτε την ανάγκη για νέα κεφαλαιακή ενίσχυση -με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται-, ούτε ακόμα και το ενδεχόμενο η μείωση του ενεργητικού τους αν αναγκαστούν να προχωρήσουν σε ευρείες διαγραφές δανείων να οδηγήσει σε νέο γύρο συγχωνεύσεων. Και οι τέσσερις να γίνουν τρεις ή και δύο...


Από την άλλη πλευρά το ασφαλιστικό φαντάζει -και είναι- άλυτο πρόβλημα. Τα δημογραφικά δεδομένα της χώρας είναι δραματικά. Παράλληλα υπάρχει μία διαρκώς επιδεινούμενη καταστροφική αναλογία μεταξύ εργαζόμενων και συνταξιούχων. Και βέβαια είναι γνωστή η άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ασφαλιστικά ταμεία από πλευράς εσόδων και διαθέσιμων, που όπου βέβαια υπάρχουν καταληστεύονται από την κυβέρνηση για να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις.


Όσο και αν παραστήσει τον... αντιστασιακό ο Κατρούγκαλος προς τους "θεσμούς" για να δημιουργήσει επικοινωνιακά μία εικόνα σκληρής διαπραγμάτευσης, όσα μέτρα και χαράτσια και αν επιβληθούν στις πλάτες των ελεύθερων επαγγελματιών και των επιχειρήσεων, η εξίσωση δεν βγαίνει. Και το δράμα των σημερινών εργαζόμενων είναι ότι επωμίζονται δυσβάσταχτα βάρη όχι για να διασφαλίσουν τις δικές τους συντάξεις, αλλά για να συντηρήσουν τους υφιστάμενους συνταξιούχους. Οι σημερινοί εργαζόμενοι είναι μάλλον αμφίβολο ότι θα έχουν τη δυνατότητα να λάβουν στο μέλλον κάποια σύνταξη, αξιοπρεπή ή όχι...


Τραπεζικό και ασφαλιστικό είναι δύο "απειλές" που μπορούν να τινάξουν τη χώρα στον αέρα αν δεν υπάρξει αναστροφή της αντιαναπτυξιακής και αντιπαραγωγικής κατάστασης στην οικονομία. Χρειάζεται όμως αλλαγή του κέντρου βάρους της ακολουθούμενης πολιτικής, από φορομπηχτική σε αναπτυξιακή. Μπορεί να το πετύχει η σημερινή κυβέρνηση; Δεν προκύπτει από πουθενά ότι γνωρίζει το πώς, αλλά και ότι έχει τη σχετική βούληση. Αρκείται στο να μεταθέτει τα προβλήματα χρονικά και όπου βγει. Μόνο που ο χρόνος έχει αρχίσει να τελειώνει...

ΠΗΓΗ: capital.gr


Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

28η Οκτωβρίου 1940: Το ηρωικό «ΟΧΙ» της Ελλάδας στην Ιταλία!!!



28η Οκτωβρίου: Μία ημέρα, που γράφτηκε στην ιστορία για το ηρωικό «ΟΧΙ» της Ελλάδας στον Μουσολίνι. Μία ημέρα, που άραγε η νεολαία γνωρίζει τον πραγματικό λόγο που την εορτάζουμε;



Τι έγινε την 28η Οκτωβρίου 1940;



Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Η απάντηση της κυβέρνησης Μεταξά στο τελεσίγραφο ήταν αρνητική.


Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας μας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία.





Ουσιαστικά, την 28η Οκτωβρίου η Ελλάδα γιορτάζει την είσοδό της στον πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου.


Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα το 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.


Κάθε χρόνο, αυτήν την μέρα πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη η στρατιωτική παρέλαση, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου.





Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.


Ακόμα, πραγματοποιούνται επετειακές εκδηλώσεις και αφιερώματα μνήμης, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην «τραγουδίστρια της νίκης» Σοφία Βέμπο, η οποία με τα πατριωτικά της τραγούδια εμψύχωνε τότε τους στρατιώτες μας και μετέδιδε τον ενθουσιασμό της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο.



Η καθιέρωση του εορτασμού της επετείου


Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941.


Έγιναν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο.



Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΕΠΟΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις.


Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν την επέμβαση των καραμπινιέρων.


Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας).


Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.


Επίσημα για πρώτη φορά η επέτειος επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.


Το ιστορικό


Ηταν περίπου 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 όταν o Μουσολίνι απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.


Το τελεσίγραφο δόθηκε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά και μάλιστα στην οικία του στην Κηφισσιά , από τον Ιταλό Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι.


Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (προφέρεται από τα γαλλικά, αλόρ, σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.



Ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως.».


Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη «ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940.



Ο πόλεμος


Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο.


Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατέκτησε, εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.


Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.


Η Βέμπο τραγουδά


Στίχοι: Γιώργος Θίσβιος

Μουσική: Θεόφραστος Σακελλαρίδης


Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του

και τη σκούφια την ψηλή του,

μ' όλα τα φτερά,

και μια νύχτα με φεγγάρι

την Ελλάδα πάει να πάρει,

βρε, το φουκαρά!


Ωωωωωωωωωωωωωχ.


Τον τσολιά μας τον λεβέντη

βρίσκει στα βουνά

και ταράζει τον αφέντη

τον μακαρονά.


Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,

με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.


Αααααααααααααχ.


Ξεκινάει την άλλη μέρα,

μα και πάλι ακούει "Αέρα"

από τον τσολιά,

δρόμο παίρνει και δρομάκι

και πηδάει το ποταμάκι,

ξέρει τη δουλειά.


Ωωωωωωωωωωωωωχ.


Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον τσολιά,

κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά.


Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,

και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.


Αααααααααααααχ.


Στέλνει ο νέος Ναπολέων

μεραρχίες πειναλέων

στο βουνό ψηλά,

για να βρουν τον διάβολό τους

κι ο στρατός μας αιχμαλώτους

τσούρμο κουβαλά.


Ωωωωωωωωωωωωωχ.


Και οι Κένταυροι οι καημένοι,

βρε τι τρομερό,

νηστικοί, ξελιγωμένοι

πέφτουν στο νερό.


Αχ! Γκράτσι, να μη σε δω Γκράτσι,

γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.


Αααααααααααααχ.


Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους

κι από μας και τους συμμάχους

τρώνε τη κλωτσιά,

και χωρίς πολλές κουβέντες

μπήκαν Έλληνες λεβέντες

μεσ' τη Κορυτσά.


Ωωωωωωωωωωωωωχ.


Μέσα στ' Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί

και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική,

Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο,

γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.


Και 'πάθαν οι καημένοι

μεγάλη συμφορά,

κι η Ρώμη περιμένει

κι εκείνη τη σειρά.


Αααααααααααααχ.




{youtube}upwIgVjHPIo{/youtube}


{youtube}ziONN0B-q7M{/youtube}


{youtube}ATvJpMpd8nc{/youtube}


{youtube}W3V-_eEmXtY{/youtube}


{youtube}5qGUjamfrpE{/youtube}



ΠΗΓΗ http://www.newsbomb.gr/

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ!!




ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ:

Ο τίτλος αυτός που επιλέξαμε δεν έχει καμιά σχέση με "εθνικισμό".Τον επιλέξαμε προκειμένου να εκφράσουμε την έκπληξή μας διαβάζοντας το βιβλίο του κ. Βαρθολομαίου Λάζαρη στο οποίο παραθέτει την έρευνα που έχει κάνει.Ο κ. Λάζαρης ήταν ναυτικός και στα ταξίδια του σε όλη τη Γη διαπίστωσε οτι υπάρχουν χιλιάδες ελληνικά τοπωνύμια.Με την υπάρχουσα ιστορία αυτό δεν εξηγείται.Αν προσθέσουμε στην έρευνα του κ. Λάζαρη και τις γλωσσολογικές και εθνολογικές έρευνες που έχουν γίνει στους Ινδιάνους του Καναδά,στους ιθαγενείς της Ινδονησίας,στους Ινδιάνους της Ν.Αμερικής,στους αυτόχθονες της Αυστραλίας,στις αναφορές των μυστικιστών απο το Θιβέτ,στις αναφορές των δρυϊδων και δεκάδες άλλες τέτοιες έρευνες,βλέπουμε οτι ταιριάζουν απόλυτα με την έρευνα του κ. Λάζαρη.Υπάρχει όμως μια ακόμη έρευνα αξιόλογη που είναι το βιβλίο του κ. Ιωσήφ Γιαχούντα(πρύτανης του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ) "Τα εβραϊκά είναι ελληνικά" και στην οποία μιλάει για μια πανάρχαια ελληνική αυτοκρατορία.
Σκεφτήκαμε να δημοσιεύσουμε στο blog μας,τους χάρτες του κ. Λάζαρη,που δείχνουν τα ελληνικά τοπωνύμια σε όλη τη Γη καθώς και τα τοπωνύμια σε ελληνική-αγγλική και τις ακριβείς συντεταγμένες,πιστεύοντας οτι έτσι θα συμβάλλουμε στην έρευνα για την ιστορική αλήθεια που αφορά την πανάρχαια αυτή ελληνική αυτοκρατορία και η οποία αποκρύπτεται απο τον ελληνικό λαό και την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα,απο τους γνωστούς παγκοσμιοποιητές.Αυτοί οι "κύριοι" γνωστοί τραπεζίτες συγκεκριμένης εθνικότητας,το γνωρίζουν εδω και τουλάχιστον 3 αιώνες.Φροντίζουν όμως με "κατευθυνόμενους" ιστορικούς και χαλκευμένες έρευνες να το αποκρύπτουν και να περιορίζουν τον ελληνισμό στην περιοχή της Ελλάδας.Αυτό που μας ώθησε ήταν η δήλωση κάποιου συγγραφέα οτι οι δρυϊδες της Γαλλίας λατρεύουν σαν γενάρχη τους τον Ηρακλή.Κανείς όμως δεν θα το διδαχτεί αυτό στα ελληνικά σχολεία όπως και εμείς άλλωστε.Κανένα παιδί στο σχολείο δεν έμαθε οτι η Μασσαλία είναι αποικία των Φωκαέων,απο την Μικρά Ασία(6ος αιώνας π.Χ).Κανείς δεν έμαθε για τα δεκάδες ελληνικά πανεπιστήμια που ήταν διάσπαρτα στην Ευρώπη τον 7ο αιώνα π.Χ,σύμφωνα με δήλωση του κ. Γεωργακόπουλου,καθηγητή της Ιστορίας της Επιστήμης(δείτε εδώ όλη την εκπομπή όπου έκανε τις δηλώσεις για τα πανεπιστήμια ο κ. Γεωργακόπουλος).
Ως εδω όμως.Αυτά τα πράγματα πρέπει να γίνουν γνωστά σε όλη την Ελλάδα και σε όλη τη Γη.Περιμένουμε απο τους αναγνώστες να συμμετέχουν σε αυτή την έρευνα με αποστολή μυνημάτων και στοιχείων,γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο,κανείς δεν τα γνωρίζει όλα και κανείς δεν έχει το αλάθητο.Προτείνουμε στους αναγνώστες να αποθηκεύσουν αυτά τα δεδομένα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή τους,να επισκεφθούν τα μέρη αυτά μέσο του Google Earth και όποιοι μπορούν ας ταξιδεύσουν σε αυτά τα μέρη τα οποία προσδιορίζονται απο ακριβείς συντεταγμένες.
Σας αφήνουμε να θαυμάσετε αυτούς τους απίστευτους χάρτες.





ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
































ΔΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΣΕ ΥΨΗΛΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ



































ΤΟ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ






























































































































































































ΠΗΓΗ http://eleftheri-epistimi.blogspot.gr/