Καρτερώ οι παιδικές χαρές
να ‘ ρθουνε σα και τότες.
Άλλες εποχές
.
Τα τζάμια έτριζαν
στο φύσημα τ’ αγέρα.
Το σπίτι μύριζε ζεστή σούπα
που σιγόβραζε στη ξυλόσομπα.
Η οικογένεια μαζεμένη γύρω απ’ το παλιό
στρογγυλό ξύλινο τραπέζι.
Ιερή στιγμή.
Το καντηλάκι αναμμένο.
Προσευχή, πίστη.
Ελπίδα μιας καλύτερης ζωής.
Άλλες εποχές.
Ο χιονιάς πέρασε, άφησε νιφάδες
στα άλλοτε κατάμαυρα μαλλιά μου.
Βήμα βαρύ χτυπά τη γή
θαρρείς και θέλει
να αφήσει πίσω της σημάδι.
Αχ… μια καλύτερη ζωή
ακόμα λαχταρά η καρδιά μου.
Σιγοτραγουδά ένα τραγούδι απ’ τα παλιά.
Άλλες εποχές με γέλιο, κλάμα, ανεμελιά.
~Γιώτα Τσερτεκίδου~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου