Η Ευρωπαική Ένωση είναι, επιεικώς, η μεγαλύτερη εξαπάτηση των λαών της Ευρώπης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η λαμπερή εμφάνιση με αστέρια, τα μεγάλα κτήρια, συμφωνίες του Μπετόβεν, τόνοι ρητορικής περί αξιών, δημοκρατίας, πολιτισμού, τα γαλλικά (ότι πεις στα γαλλικά ακούγεται ωραίο), κτλ δεν είναι παρά η σάλτσα με την οποία εξαπατά ακόμα και κομμάτι του ίδιου της του εαυτού.
Το δαιδαλώδες σύστημα διακυβέρνησης προσφέρει παντελή άγνοια για το ποιος κάνει κουμάντο, από που προέρχονται οι διάφορες αποφάσεις που οι Ευρωβουλευτές ψηφίζουν με την ντουζίνα χωρίς πολλοί να μην έχουν ιδέα τι ψήφισαν, αφού τα ίδια τα ψηφίσματα είναι επενδυμένα με ένα καταπληκτικό μείγμα καφκικού λαβύρινθου και news-speak που εννοούν άλλο από αυτό που λένε. Όταν π.χ. ψηφίζουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων ψηφίζουν για το δικαίωμα των εργοδοτών να κάνουν τους εργαζόμενους παιχνίδι τους.
Οι τόνοι προπαγάνδας και οι χιλιάδες χορηγίες/υποτροφίες/κονδύλια/internships/πανεπιστημιακές έδρες που δεσμεύουν τους λήπτες τους να μην αμφισβητούν την ΕΕ, αλλιώς χάνουν το χρήμα ή την δουλειά τους έκαναν καλά τον ρόλο τους τις τελευταίες δεκαετίες. Έκαναν την ΕΕ να φαίνεται ένας ανεξάρτητος μηχανισμός, ουδέτερος, που χτίστηκε τάχα πάνω σε κάποιες αξίες για να σώσει τον λαό και τον πολιτισμό της Ευρώπης από τα βάσανα και τον πόλεμο.
Αν πάνω σε κάποια αξία βασίστηκε η ίδρυση της ΕΕ είναι η ανταλλακτική αξία, η αξία του εμπορεύματος και η ανάγκη η αξία του εμπορεύματος ‘’ανθρώπινη εργασία’’ να κατέβει όσο περισσότερο γίνεται χωρίς να ψοφήσει ο φορέας του, δηλαδή οι εργαζόμενοι (βασικά και να ψοφήσουν δεκάρα δεν δίνει το κεφάλαιο, με τόση ανεργία ουδείς αναντικατάστατος).
Αυτή είναι η κοινή συνισταμένη του όλου οικοδομήματος και αν έχετε λίγη όρεξη μπορείτε άνετα να βρείτε το οικονομικό αιτιολογικό όχι μόνο της εκκίνησης του ”οράματος” (αυτό είναι το πιο εύκολο: Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα ήταν η πρώτη επίσημη της ονομασία), αλλά και τον κινητήρα των γενικότερων αποφάσεων, της γενικής κατεύθυνσης της ΕΕ, που δεν είναι άλλος από το κέρδος, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων Ευρωπαικών κεφαλαίων έναντι των μικρών και πιο αδύναμων, την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαικής οικονομίας και την αύξηση της ιμπεριαλιστικής δύναμης μιας ενοποιημένης Ευρωπαικής δύναμης.
Και για να επιτευχθεί αυτό είναι έτοιμη να πατήσει επί πτωμάτων με την βοήθεια βεβαίως και των κάθε λογής φασιστικών ομάδων (δεν μιλάμε μόνο για την Ουκρανία και άλλες χώρες. Μηπώς ξεχάσαμε πόση πίεση έβαλε η ΕΕ για να σχηματιστεί κυβέρνηση με το Λαος του Καρατζαφέρη με πρωθυπουργό που δεν ψήφισε ποτέ κανένας;).
Ας πάρουμε για παράδειγμα μια ετήσια μελέτη της ΕΕ με τίτλο Mapping the cost of non-Europe (μπορείτε να την βρείτε στο διαδίκτυο) η οποία υπολογίζει τα ωφέλη για το ΑΕΠ της ΕΕ από την περαιτέρω εμβάθυνση σε όλους τους τομείς σε 800 δις. Όλοι οι τομείς νομοθεσίας και οδηγιών βασίζονται στην μεγιστοποίηση των κερδών, της μεγέθυνσης του ΑΕΠ, κέρδη βεβαίως που δεν θα πάνε στις τσέπες όλων. Όταν λέμε όλοι οι τομείς εννοούμε όλοι. Π.χ. η προώθηση νομοθεσιών και μηχανισμών σχετικά με την βία ενάντια στις γυναίκες γίνεται όχι για λόγους ιδιαίτερης ευαισθησίας αλλά γιατί υπολογίζεται να δώσει ώθηση στο ΑΕΠ αρκετά δις.
Παραθέτουμε αυτούσιο στα αγγλικά:
"Τhe total cost of violence against women for the EU28 was estimated at 226 billion euro annually. This figure includes 45 billion euro a year in costs to public services, 24 billion euro in terms of lost economic output, and 157 billion euro annually as the cost of the pain and suffering of the victims. As the monetisation of the cost of the pain and suffering is difficult, it is retained for the purpose of this analysis. […] If it were to reduce violence by 10 per cent only, the direct economic costs would be reduced by approximately 7.0 billion euro per year."
Ένα έξοχο δείγμα της εμπορευματικοποίησης-χρηματοποίησης των πάντων στον καπιταλισμό, της μέτρησης όλων των αξιών με βάση το χρήμα. Αυτό είναι το Ευρωπαικό όραμα. Όραμα της αστικής τάξης.
Βεβαίως τα οράματα που έβλεπαν οι λαοί της Ευρώπης ήταν τα όνειρα που έβλεπαν γιατί κοιμόντουσαν από τα νανουρίσματα της μεγαλύτερης και πιο ύπουλης προπαγάνδας που έζησε ποτέ η Ευρώπη. Πιο ύπουλη από ποτέ λόγω και της μεταμοντέρνας της διάστασης που την κάνει να εμφανίζεται σαν ο μεγάλος διαφυλακτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. ‘Ομως, παρά τις αξιότιμες προσπάθειες, η πραγματικότητα της κρίσης υπερσυσσώρευσης του καπιταλισμού και των πολιτικών επιπλοκών έδωσε στους Ευρωπαίους ένα γερό χαστούκι στο πρόσωπο ξυπνώντας τους από τον ύπνο.
Τα ευρωβαρόμετρα δείχνουν πλέον αδιαμφισβήτητα ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι δεν έχουν θετική στάση απέναντι στην ΕΕ. Βλέποντας τα οράματα να είναι σάπια, της ζωή τους να δυσκολεύει, αποστρέφονται την ΕΕ που τους πουλούσε παραμύθια και έπαιρνε τις αποφάσεις, χωρίς όμως να μπορούν να υποδείξουν συγκεκριμένα πως και γιατί, χωρίς να μπορούν να αρθρώσουν αυτόν τον ενστικτώδη αποτροπιασμό που βασίζεται σε μια αλήθεια. Εκπαιδευμένοι καθώς ήταν οι λαοί να μην βλέπουν την ταξική διάσταση, έπεσαν εύκολα στις αγκαλιές των ακροδεξιών λεγόμενων ‘’ευρωσκεπτικιστών’’ (μιας και το μεγαλύτερο κομμάτι της Ευρωπαικής αριστεράς συνεχίζει να γλύφει την ΕΕ, μιλώντας μόνο για αλλαγή συσχετισμών).
Έτσι σήμερα τα ακροδεξιά φιλοφασιστικά κόμματα εμφανίζονται στις πρώτες θέσεις στις ευρωεκλογές σε απόσταση αναπνοής από την πρώτη θέση: στην Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Δανία, στην Βρεττανία και αλλού, μετουσιώνοντας την λαική αμφισβήτηση της ΕΕ σε αστικές ευρωσκεπτικιστικές θέσεις μέρους του κεφαλαίου. Aπό: http://agkarra.com/%
Πηγή http://www.bankingnews.gr
Το δαιδαλώδες σύστημα διακυβέρνησης προσφέρει παντελή άγνοια για το ποιος κάνει κουμάντο, από που προέρχονται οι διάφορες αποφάσεις που οι Ευρωβουλευτές ψηφίζουν με την ντουζίνα χωρίς πολλοί να μην έχουν ιδέα τι ψήφισαν, αφού τα ίδια τα ψηφίσματα είναι επενδυμένα με ένα καταπληκτικό μείγμα καφκικού λαβύρινθου και news-speak που εννοούν άλλο από αυτό που λένε. Όταν π.χ. ψηφίζουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων ψηφίζουν για το δικαίωμα των εργοδοτών να κάνουν τους εργαζόμενους παιχνίδι τους.
Οι τόνοι προπαγάνδας και οι χιλιάδες χορηγίες/υποτροφίες/κονδύλια/internships/πανεπιστημιακές έδρες που δεσμεύουν τους λήπτες τους να μην αμφισβητούν την ΕΕ, αλλιώς χάνουν το χρήμα ή την δουλειά τους έκαναν καλά τον ρόλο τους τις τελευταίες δεκαετίες. Έκαναν την ΕΕ να φαίνεται ένας ανεξάρτητος μηχανισμός, ουδέτερος, που χτίστηκε τάχα πάνω σε κάποιες αξίες για να σώσει τον λαό και τον πολιτισμό της Ευρώπης από τα βάσανα και τον πόλεμο.
Αν πάνω σε κάποια αξία βασίστηκε η ίδρυση της ΕΕ είναι η ανταλλακτική αξία, η αξία του εμπορεύματος και η ανάγκη η αξία του εμπορεύματος ‘’ανθρώπινη εργασία’’ να κατέβει όσο περισσότερο γίνεται χωρίς να ψοφήσει ο φορέας του, δηλαδή οι εργαζόμενοι (βασικά και να ψοφήσουν δεκάρα δεν δίνει το κεφάλαιο, με τόση ανεργία ουδείς αναντικατάστατος).
Αυτή είναι η κοινή συνισταμένη του όλου οικοδομήματος και αν έχετε λίγη όρεξη μπορείτε άνετα να βρείτε το οικονομικό αιτιολογικό όχι μόνο της εκκίνησης του ”οράματος” (αυτό είναι το πιο εύκολο: Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα ήταν η πρώτη επίσημη της ονομασία), αλλά και τον κινητήρα των γενικότερων αποφάσεων, της γενικής κατεύθυνσης της ΕΕ, που δεν είναι άλλος από το κέρδος, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων Ευρωπαικών κεφαλαίων έναντι των μικρών και πιο αδύναμων, την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαικής οικονομίας και την αύξηση της ιμπεριαλιστικής δύναμης μιας ενοποιημένης Ευρωπαικής δύναμης.
Και για να επιτευχθεί αυτό είναι έτοιμη να πατήσει επί πτωμάτων με την βοήθεια βεβαίως και των κάθε λογής φασιστικών ομάδων (δεν μιλάμε μόνο για την Ουκρανία και άλλες χώρες. Μηπώς ξεχάσαμε πόση πίεση έβαλε η ΕΕ για να σχηματιστεί κυβέρνηση με το Λαος του Καρατζαφέρη με πρωθυπουργό που δεν ψήφισε ποτέ κανένας;).
Ας πάρουμε για παράδειγμα μια ετήσια μελέτη της ΕΕ με τίτλο Mapping the cost of non-Europe (μπορείτε να την βρείτε στο διαδίκτυο) η οποία υπολογίζει τα ωφέλη για το ΑΕΠ της ΕΕ από την περαιτέρω εμβάθυνση σε όλους τους τομείς σε 800 δις. Όλοι οι τομείς νομοθεσίας και οδηγιών βασίζονται στην μεγιστοποίηση των κερδών, της μεγέθυνσης του ΑΕΠ, κέρδη βεβαίως που δεν θα πάνε στις τσέπες όλων. Όταν λέμε όλοι οι τομείς εννοούμε όλοι. Π.χ. η προώθηση νομοθεσιών και μηχανισμών σχετικά με την βία ενάντια στις γυναίκες γίνεται όχι για λόγους ιδιαίτερης ευαισθησίας αλλά γιατί υπολογίζεται να δώσει ώθηση στο ΑΕΠ αρκετά δις.
Παραθέτουμε αυτούσιο στα αγγλικά:
"Τhe total cost of violence against women for the EU28 was estimated at 226 billion euro annually. This figure includes 45 billion euro a year in costs to public services, 24 billion euro in terms of lost economic output, and 157 billion euro annually as the cost of the pain and suffering of the victims. As the monetisation of the cost of the pain and suffering is difficult, it is retained for the purpose of this analysis. […] If it were to reduce violence by 10 per cent only, the direct economic costs would be reduced by approximately 7.0 billion euro per year."
Ένα έξοχο δείγμα της εμπορευματικοποίησης-χρηματοποίησης των πάντων στον καπιταλισμό, της μέτρησης όλων των αξιών με βάση το χρήμα. Αυτό είναι το Ευρωπαικό όραμα. Όραμα της αστικής τάξης.
Βεβαίως τα οράματα που έβλεπαν οι λαοί της Ευρώπης ήταν τα όνειρα που έβλεπαν γιατί κοιμόντουσαν από τα νανουρίσματα της μεγαλύτερης και πιο ύπουλης προπαγάνδας που έζησε ποτέ η Ευρώπη. Πιο ύπουλη από ποτέ λόγω και της μεταμοντέρνας της διάστασης που την κάνει να εμφανίζεται σαν ο μεγάλος διαφυλακτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. ‘Ομως, παρά τις αξιότιμες προσπάθειες, η πραγματικότητα της κρίσης υπερσυσσώρευσης του καπιταλισμού και των πολιτικών επιπλοκών έδωσε στους Ευρωπαίους ένα γερό χαστούκι στο πρόσωπο ξυπνώντας τους από τον ύπνο.
Τα ευρωβαρόμετρα δείχνουν πλέον αδιαμφισβήτητα ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι δεν έχουν θετική στάση απέναντι στην ΕΕ. Βλέποντας τα οράματα να είναι σάπια, της ζωή τους να δυσκολεύει, αποστρέφονται την ΕΕ που τους πουλούσε παραμύθια και έπαιρνε τις αποφάσεις, χωρίς όμως να μπορούν να υποδείξουν συγκεκριμένα πως και γιατί, χωρίς να μπορούν να αρθρώσουν αυτόν τον ενστικτώδη αποτροπιασμό που βασίζεται σε μια αλήθεια. Εκπαιδευμένοι καθώς ήταν οι λαοί να μην βλέπουν την ταξική διάσταση, έπεσαν εύκολα στις αγκαλιές των ακροδεξιών λεγόμενων ‘’ευρωσκεπτικιστών’’ (μιας και το μεγαλύτερο κομμάτι της Ευρωπαικής αριστεράς συνεχίζει να γλύφει την ΕΕ, μιλώντας μόνο για αλλαγή συσχετισμών).
Έτσι σήμερα τα ακροδεξιά φιλοφασιστικά κόμματα εμφανίζονται στις πρώτες θέσεις στις ευρωεκλογές σε απόσταση αναπνοής από την πρώτη θέση: στην Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Δανία, στην Βρεττανία και αλλού, μετουσιώνοντας την λαική αμφισβήτηση της ΕΕ σε αστικές ευρωσκεπτικιστικές θέσεις μέρους του κεφαλαίου. Aπό: http://agkarra.com/%
Πηγή http://www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου